عیب یابی | اختلال در تعادل و سرگیجه

امکانات عیب شناسی

تکمیل شده معاینهی جسمی همیشه باید برای تشخیص دقیق انجام شود. اگر هیچ علتی یافت نشد ، یک معاینه بیشتر توسط یک متخصص مغز و اعصاب یا گوش ، بینی و متخصص گلو اغلب لازم است. در اینجا سیستم دهلیزی و مرکزی را می توان به طور خاص با روشهای تصویربرداری یا آزمایشات بررسی کرد.

  • فشار خون و
  • اندازه گیری نبض ،
  • کنترل قند خون ،
  • آزمایش حرکات چشم ،
  • تعادل و
  • تست شنوایی باید آزمایش شود.

درمان

به خصوص سرگیجه بدون هدایت و غیر سیستماتیک به درمان بیماری های زمینه ای ، به عنوان مثال کامل نیاز دارد خون تنظیم فشار. در اینجا ، درمان ویژه باید به صورت جداگانه و بسته به علت اصلی انجام شود. سرگیجه موضعی در بیشتر موارد با مانورهای موقعیت یابی فوق الذکر به راحتی قابل درمان است ، در حالی که بیماری منیر فقط به صورت علامتی قابل درمان است. درمان از تعادل اختلالات در ابتدا بر اساس علت اصلی است.

ورزش درمانی اغلب نقش مهمی نسبت به دارو درمانی دارد. با این وجود ، از داروهای مختلف می توان به صورت علامت دار استفاده کرد. این شامل ، به عنوان مثال ، antivertiginosa (ضد v سرگیجه داروها) با مواد فعال آنتی هیستامین یا آنتی کولینرژیک.

آنتی هیستامین ها شامل دیمن هیدرینات ، دیفن هیدرامین و بتااهیستین می باشد. در موارد سرگیجه مشخص ، به اصطلاح بنزودیازپین ها همچنین می تواند در مرحله سرگیجه حاد مصرف شود. نمونه های معمولی آن است دیازپام و کلونازپام

اینها بنزودیازپین ها دارای اثر آرام بخشی (اثر تضعیف کننده) هستند و همچنین ممکن است دارای اثر ضد سرگیجه باشند. با این حال ، برخی از افراد با بنزودیازپین ها همچنین اثر معکوس داشته و سرگیجه افزایش می یابد. در صورت استفاده از داروهای دیگر ممکن است استفاده شود دودکش توسط پاتوژن های عفونی ایجاد می شود که منجر به التهاب سیستم دهلیزی (لابیرنتیت) می شود. در این حالت عفونت های باکتریایی با انواع مختلف قابل درمان هستند آنتی بیوتیک ها.

خلاصه

سرگیجه یک علامت بسیار پیچیده با دلایل مختلف و تصاویر بالینی است. به همین دلیل ، یک تجزیه و تحلیل دقیق و دقیق ترین توصیف آن سرگیجه توسط بیمار ضروری است. با یافتن علت ، سرگیجه در بسیاری از موارد قابل درمان است ، زیرا غالباً یک بیماری زمینه ای قابل درمان است. با این حال ، در بیشتر موارد ، سرگیجه ای که به طور علتی قابل درمان نیست ، فقط به صورت علامتی قابل درمان است تا علائم همراه آن مانند تهوع و استفراغ.