سرگیجه موضعی

معرفی

موضعی خوش خیم سرگیجه، که در حملات رخ می دهد ، یک بیماری شایع اما بی ضرر است ، اما توسط افراد مبتلا بسیار ناخوشایند و تهدید کننده تلقی می شود. به دلیل تأخیر در تشخیص و زمان از دست رفته تا شروع درمان ، اضطراب غیرضروری ایجاد می شود که می تواند منجر به بدتر شدن علائم شود.

مترادف

  • BPLS - سرگیجه موضعی پاروکسیسم خوش خیم
  • BPPV - سرگیجه موضعی پاروکسیسم خوش خیم
  • BPPV - سرگیجه موقعیت پاروکسیزم محیطی خوش خیم
  • کانالولیتیازیس
  • کوپولیتیاز

تعریف

موضعی خوش خیم سرگیجه سرگیجه ای است که اغلب در کلینیک سرپایی عصبی تشخیص داده می شود. اگرچه موضعی خوش خیم است سرگیجه خود را می توان در بیشتر موارد با روشهای معاینه ساده (آزمایش موقعیتی ، آزمایش Dix-Hallpike) تشخیص داد و اگر تشخیص صحیح باشد ، می توان یک درمان سریع و بی ضرر را امیدوار کننده انجام داد ، این توضیحات اغلب خیلی طولانی می شود یا تشخیص درست آنها نیست اصلا ساخته شده گاهی اوقات معاینات بیشتر برای این موارد لازم است تشخیص های افتراقی علت سرگیجه تأخیر در تشخیص یا نادرست بار بیماران و همچنین هزینه های معاینات غیرضروری و اقدامات درمانی ناموفق را افزایش می دهد.

نشانه ها

سرگیجه موضعی خوش خیم یک اپیزود است ، سر- و فرم وابسته به موقعیت بدن از سرگیجه چرخشی، علت آن نهفته است گوش داخلی (هزارتو). هنگامی که سرگیجه با کمی تأخیر ایجاد می شود سر موقعیت به سرعت تغییر می کند ، به عنوان مثال هنگام چرخیدن در رختخواب ، هنگام بلند شدن از حالت خوابیده به حالت نشسته ، یا سرگیجه هنگام خم شدن پایین ، و باعث می شود فرد مبتلا احساس کند که انگار یک بار به دور محور خودش چرخانده شده است. سرگیجه ممکن است هنگام دراز کشیدن نیز ایجاد شود.

یک تغییر تحریک کننده معمول در موقعیت چرخش بدن به سمت گوش آسیب دیده و / یا a است سر چرخش به طرف آسیب دیده ، همراه با کشش ستون فقرات گردنی. علائم همراه سرگیجه هستند نیشنگموس (چشم سریع و غیرقابل کنترل) لرزش”هنگامی که سر به طرف آسیب دیده متمایل می شود و هنگامی که دوباره سر بلند می شود لرزش چشم معکوس می شود) و تهوع وقتی بیمار به وضوح هوشیار باشد. حمله سرگیجه سرگیجه موضعی چند ثانیه بعد از شروع حرکت سر شروع می شود (اگر حرکت کند باشد ، حمله ضعیف تر است یا اصلاً اتفاق نمی افتد) و به طور متوسط ​​حدود 10 تا 40 ثانیه ادامه دارد.

شدت سرگیجه با شروع تغییر موقعیت خیلی سریع افزایش می یابد ، تا بعد از رسیدن به موقعیت استراحت دوباره آرام آرام فروکش کند تا بیمار از سرگیجه خلاص شود. اگر سرگیجه به دلیل حرکت سر یا بدن مربوطه به طور مکرر تحریک شود ، شدت سرگیجه به طور مداوم کاهش می یابد تا زمانی که کاملاً از بین برود. بین حملات سرگیجه، افراد مبتلا عاری از علائم هستند. غالباً سرگیجه وضعیت خوش خیم پس از چند هفته به خودی خود از بین می رود ، اما میزان عود آن بالا است (میزان عود). با تشخیص صحیح و درمان مناسب ، سرگیجه خوش خیم وضعیتی خیلی سریعتر ناپدید می شود ، گاهی اوقات بعد از یک تمرین موضعی.