معرفی
واکسیناسیون اکنون بخشی از زندگی پزشکی روزمره است و منجر به این واقعیت شده است که بیماری هایی مانند ابله, پولیومیلیت or اوریون برای اکثر افراد نسل جوان در دنیای غرب فقط از طریق داستان یا کتاب شناخته شده است ، اما به سختی اتفاق می افتد. به طور کلی ، ایمن سازی اساسی باید در سال انجام شود کودکی. با این حال ، برخی از واکسیناسیون ها مانند قاعدگی or دیفتری هر 10 سال نیاز به تقویت کننده دارد. واکسیناسیون های دیگر ، مانند آنفولانزا واکسیناسیون ، فقط بعد از یک سن خاص توصیه می شود و بنابراین بخشی از برنامه واکسیناسیون برای بزرگسالان است. اگر کودک هنوز واکسینه نشده است مننژیت، این را می توان در بزرگسالان انجام داد.
چه واکسن هایی باید یک فرد بزرگسال انجام دهد؟
برخی از تلقیحات استاندارد در آلمان وجود دارد ، كه فرد باید در بزرگسالی مستقل از شیوه زندگی (سفرها ، احتمالاً شغل پزشكی و غیره) به آنها دست می یافت. این موارد شامل واکسیناسیون علیه است قاعدگی, دیفتری، خوب سرفه, پولیومیلیت (بعد از واکسیناسیون در کودکی معمولاً مصونیت مادام العمر ، اگر در کودکی واکسینه نشود ، ویروس پولیومیت نیز برای بزرگسالان عفونی و خطرناک است) ، سرخک, اوریون (اگر بعد از 1970 متولد شده اید) و سرخچه.
عوارض جانبی شایع پس از واکسیناسیون در بزرگسالان چیست؟
درست مثل همه داروهای دیگر ، واکسیناسیون علاوه بر اثر مورد نظر ، عوارض جانبی نیز دارد. تصمیم واکسیناسیون فردی باید با سنجش خطرات بیماری در مقابل افراد بعد از واکسیناسیون گرفته شود. این نیز روشی است که کمیسیون دائمی واکسیناسیون (STIKO) در ارائه توصیه های واکسیناسیون از آن استفاده می کند.
فراوانی عوارض را می توان به موارد بسیار مکرر (10،) ، مکرر (1-9)) ، گاه به گاه (0.1-0.9)) ، نادر (0.01-0.09)) و بسیار نادر (کمتر از 0.01 divided) تقسیم کرد. اساساً دو نوع واکسن قابل تشخیص است. واکسن های زنده ، مثلاً علیه سرخک, اوریون, سرخچه یا زرد تب، که از پاتوژن های اصلاح شده تولید می شوند ، غالباً علائم ضعیف بیماری مربوطه را تحریک می کنند و همچنین به طور کلی منجر به واکنش دفاعی بیشتری در بدن می شوند.
مزیت واکسن های زنده این است که برای تقویت واکنش واکسیناسیون به سختی باید از مواد کمکی استفاده شود. علاوه بر این ، واکسن های زنده به تقویت کننده های کمتری نیاز دارند یا هیچ. در مقابل ، واکسن های مرده به عنوان مثال علیه هستند بیماری هاری، Meningokokken یا بیماری فلج اطفال، که فقط با آن ذرات ویروس داده می شود.
واکسن های غیرفعال شده اغلب عوارض جانبی کمتری نشان می دهند و پاسخ واکسیناسیون ضعیف تری دارند ، اما اغلب آنها باید طبق یک رژیم خاص به طور مکرر تجویز شوند و ایمنی مادام العمر را تضمین نمی کنند. عوارض جانبی واکسیناسیون ، همانطور که توسط Paul-Ehrlich-Institut خوانده می شود ، شامل قرمزی ، تورم موضعی یا درد در محل تزریق. این علائم شایع است و معمولاً باید پس از چند روز از بین برود.
علاوه بر این، تب زیر 39.5 درجه سانتیگراد تهوع و سردرد اغلب می تواند رخ دهد. به ندرت مشکلات مفصلی یا تشنج رخ می دهد ، به ندرت نوروپاتی. علائم مکرر نباید به عنوان خطرناک طبقه بندی شوند و بلکه ثابت می کنند دفاع ایمنی که با واکسیناسیون فعال می شود.
تمام مقالات این مجموعه:
