در اپیدمی کراتوکونژونکتیویت (KCE) - به طور عامیانه همه گیر نامیده می شود ملتحمه یا چشم آنفولانزا - (مترادف اصطلاحنامه: ملتحمه آدنوویروس ؛ کراتوکونژونکتیویت اپیدمی ؛ کراتوکونژونکتیویت عفونی ؛ کراتیت ناشی از آدنو ویروس ها ؛ کراتوکونژونکتیویت ناشی از آدنو ویروس ها ؛ سندرم سندرز ؛ کراتوکونژونکتیویت کشتی ؛ ICD-10-GM B30.0: Keratoconjunctivitis: 10: کراتیت و کراتوکونژونکتیویت در سایر بیماریهای عفونی و انگلی که در جاهای دیگر طبقه بندی شده اند) یک بیماری ویروسی است ملتحمه و قرنیه (به لاتین: قرنیه ، به یونانی: keratos) چشم.
این بیماری توسط آدنو ویروس های سروتیپ های 8 ، 19 ، 37 ایجاد می شود. فولیکولار ملتحمهاز طرف دیگر ، توسط سروتیپ های 3 ، 4 و 7 ایجاد می شود. ویروس متعلق به خانواده Adenoviridae است.
انسان ها در حال حاضر تنها مخزن مربوط به عوامل بیماری زا را نشان می دهند.
وقوع: عفونت در سراسر جهان اتفاق می افتد.
مسری بودن عامل بیماری زا بسیار زیاد است. آدنو ویروس ها به ویژه در محیط مقاوم هستند و ممکن است هفته ها در دمای اتاق عفونی شوند.
انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) عمدتا توسط عفونت اسمیر (= تماس مستقیم) ، گاهی اوقات توسط عفونت قطره. انتقال از طریق ابزارهای آلوده (= تماس غیرمستقیم) در روش های پزشکی و بیمارستان ها نیز امکان پذیر است.
عامل بیماری زا از طریق مخاط (غشای مخاطی) نازوفارنکس (نازوفارنکس) و ملتحمه (ملتحمه)
انتقال از انسان به انسان: بله.
دوره کمون (مدت زمان عفونت تا شروع بیماری) معمولاً 5-12 روز است.
شیوع (فراوانی موارد جدید) در آلمان از 1 مورد در هر 100,000 نفر در سال (در زاکسن-آنهالت) تا حدود 5 مورد در هر 100,000،XNUMX نفر در سال (در مکلنبورگ-پمرانای غربی) است. تعداد موارد جدید هر ساله بسیار متفاوت است.
عفونت (مسری بودن) معمولاً در دو یا سه هفته اول پس از عفونت وجود دارد. احتمالاً قبل از شروع علائم بالینی شروع می شود.
دوره و پیش آگهی: پیش از این علائم غیر اختصاصی کراتوکونژونکتیویت اپیدمیک غیر معمول نیست (به عنوان مثال خفیف تب، میالژی (عضله درد), اسهال) با این حال ، کراتوکونژونکتیویت واقعی به طور ناگهانی اتفاق می افتد. بیماران از ناراحتی چشم یک طرفه (دردناک) همراه با مشخص شده شکایت دارند پلک تورم ، اپی فورا ("آبیاری" ؛ پارگی) ، سوزش احساس و احساس جسم خارجی. بعد از مدت کوتاهی (معمولاً در طی 2-7 روز) ، درگیری چشم خفیف تری وجود دارد. یک تا دو هفته پس از شروع مرحله حاد ، مرحله مزمن آغاز می شود که با نفوذهای زیر اپیتلیال قرنیه (nummuli) مشخص می شود. بسته به محلی سازی محل های نفوذ ، بیمار حدود سه تا شش هفته از کاهش قدرت بینایی و فوتو فوبیا رنج می برد. نفوذها معمولاً در دوره بعدی خود به خود و بدون ایجاد زخم برطرف می شوند. در حداکثر 50٪ بیماران ، ماندگاری طولانی مدت توصیف می شود که می تواند تا دو سال ادامه یابد.
به طور معمول ، KCE تکرار نمی شود.
در آلمان ، تشخیص پاتوژن در اسمیر ملتحمه طبق قانون حفاظت از عفونت (IfSG) قابل اطلاع است. در تورینگن و زاکسن-آنهالت نیز سو susp ظن بالینی قابل گزارش است.