پیتاواستاتین

محصولات

پیتاواستاتین به صورت روکش دار به صورت تجاری در دسترس است قرص (لیوازو) اولین بار در ژوئیه 2012 در بسیاری از کشورها مورد تأیید قرار گرفت. در ژاپن از سال 2003 به بازار عرضه شده است و همچنین در سایر کشورها مانند ایالات متحده و آلمان نیز موجود است.

ساختار و خواص

پیتاواستاتین (سی25H24FNO4، Mr = 421.5 گرم در مول) در وجود دارد داروهای به عنوان همی کلسیم پیتاواستاتین ، سفید ، تا کمی مایل به زرد پودر که بسیار کمی در آن محلول است آب. این یک مشتق کینولین است ، یک گروه سیکلوپروپیل را حمل می کند ، و بر خلاف دیگر استاتین ها، یک پیش دارو نیست. Pitavastatin شباهت های ساختاری به سایر موارد دارد استاتین ها مانند آتورواستاتین (Sortis ، محصولات عامیانه).

اثرات

پیتاواستاتین (ATC C10AA08) دارای کاهنده لیپید ، ضد التهاب ، آنتی اکسیدان است و دارای سایر خواص پلیوتروپیک است. این اثرات به دلیل مهار رقابتی HMG-CoA ردوکتاز و در نتیجه سنتز آن است کلسترول. پیتاواستاتین با میل ترکیبی زیادی به آنزیم متصل می شود و کاهش می یابد LDL-C ، در کل کلسترول، و تری گلیسیرید و در حال افزایش است HDL-C

موارد مصرف

برای پایین آوردن کل بالا کلسترول و LDLسطح -C در اختلالات متابولیسم لیپید (هایپرکلسترولمی، دیس لیپیدمی ترکیبی).

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. پوشش داده شده با فیلم قرص هر روز یک بار و بدون وعده غذایی مصرف می شوند.

موارد منع مصرف

  • حساس بودن
  • نارسایی شدید کبدی
  • بیماری کبدی فعال
  • افزایش مداوم ترانس آمینازهای سرم بدون دلیل
  • اختلالات عضلانی
  • بارداری و شیردهی
  • Pitavastatin نباید با ترکیب شود سیکلوسپورین.

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

Pitavastatin بستر حمل و نقل OATP است کبد سلول ، که از آن فعل و انفعالات ممکن است نتیجه شود. دارو فعل و انفعالات با امکان پذیر است سیکلوسپورین, اریترومایسین و دیگر ماکرولیدها، فیبرات ، نیاسین ، فوزیدیک اسید, ریفامپین، مهارکننده های پروتئاز HIV و وارفارین. برخلاف سایر موارد ، پیتاواستاتین استاتین ها، با CYP450 تعامل کمی دارد و عمدتا بدون تغییر دفع می شود. بنابراین دارای پتانسیل تعامل کمتری از ، به عنوان مثال ، سیمواستاتین or آتورواستاتین.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل عضله و درد مفاصل, سردرد, یبوست, اسهال, دیسپپسیو تهوع. استاتین ها به ندرت می توانند باعث بیماری های عضلانی ، تجزیه عضلات اسکلتی تهدید کننده زندگی و کبد خسارت.