محصولات
پرامیپکسول به صورت تجاری در قالب قرص و قرص با ماندگاری آزاد (Sifrol ، Sifrol ER ، مواد غذایی عمومی) موجود است. از سال 1997 در بسیاری از کشورها تصویب شده است. مواد ژنتیکی در سال 2010 منتشر شد و در ژانویه 2011 وارد بازار شد. Sifrol ER با ماندگاری آزاد شد قرص در سال 2010 توسط تولید کننده اصلی راه اندازی شد.
ساختار و خواص
پرامیپکسول (C10H17N3S، Mr = 211.30 گرم در مول) یک ماده غیر ارگولین است دوپامین آگونیست و مشتق تتراهیدروبنزوتیازول. در وجود دارد داروهای به عنوان پرامیپکسول دی هیدروکلراید منوهیدرات ، به عنوان مثال ، پرامیپکسول - 2 HCl - H2O ، یک بلور سفید پودر که به راحتی در آن حل می شود آب. پرامیپکسول یک راسمیت است و از نظر تجاری به صورت آنتی آنومر خالص در دسترس است. استفاده درمانی از dexpramipexole -enantiomer در موارد دیگر در حال بررسی است.
اثرات
پرامیپکسول (ATC N04BC05) دارای خواص دوپامینرژیک و محافظت از نور است. اثرات ناشی از اتصال به دوپامین گیرنده ها ، به ویژه D3 گیرنده های دوپامین از خانواده گیرنده های D2. بر خلاف دیگر آگونیست های دوپامین، نسبتاً انتخابی است.
موارد مصرف
برای درمان علامتی بیماری پارکینسون به صورت تک درمانی یا در ترکیب با لوودوپا و برای درمان علامتی سندرم پاهای بی قرار. سایر نشانه های بالقوه در ادبیات ذکر شده است (به عنوان مثال ، اختلال عاطفی دو قطبی ، افسردگی) ، اما پرامیپکسول هنوز برای این منظور تأیید نشده است.
توهین
به دلیل خواص روانگردان و افزایش میل جنسی ، از پرامیپکسول می توان به عنوان داروی تب بر استفاده کرد.
مقدار مصرف
با توجه به SmPC. نیمه عمر طولانی پرامیپکسول 8-12 ساعت است و به همراه آن مصرف می شود آب سه بار در روز ، مستقل از وعده های غذایی ، برای درمان بیماری پارکینسون. آزاد سازی پایدار قرص به دلیل تاخیر در ترشح ماده فعال لازم است فقط یک بار در روز تجویز شود. برای درمان سندرم پاهای بی قرار، پرامیپکسول به عنوان غیر عقب مانده در نظر گرفته می شود قرص 2-3 ساعت قبل از خواب.
موارد منع مصرف
- حساس بودن
برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.
تداخلات
پرامیپکسول متابولیزه ضعیفی است و هیچ مشخصی وجود ندارد فعل و انفعالات از طریق CYP450. با این وجود ، پتانسیلی برای داروی دارویی فارماکوکینتیک وجود دارد فعل و انفعالات زیرا پرامیپکسول توسط دفع و ترشح می شود کلیه به عنوان یک کاتیون آلی (شکل). سایر کاتیونهای آلی ممکن است به طور رقابتی ترشح کلیه پرامیپکسول را مهار کرده و غلظت پلاسما را تا حدودی افزایش دهند. این شامل نیتروژن ترکیباتی مانند آمانتادین, سایمتیدین, دیلتیازم, کینیدین, کوینین, رانیتیدین، تریامترن ، وراپامیل, دیگوکسین (بدون ترکیب N) ، پروتئینامید، و تریمتوپریم. اثرات افزودنی با سایر موارد امکان پذیر است ضد پارکینسونی و افسردگی مرکزی داروهای.
عوارض جانبی
یک عارضه جانبی بسیار رایج خواب آلودگی است که ممکن است گاهی اوقات منجر به خواب ناگهانی شود. بنابراین در حین درمان باید از رانندگی و کار با ماشین آلات سنگین خودداری شود. الکل و داروهای افسرده کننده مرکزی ممکن است این عارضه جانبی را نیز افزایش دهند. سرگیجه ، اختلالات حرکتی ، سردرد, فشار خون پایین (گاهی با از دست دادن هوشیاری مختصر) ، فراموشیو تهوع همچنین بسیار رایج هستند. آگونیست های دوپامین شناخته شده اند که باعث تغییرات رفتاری می شوند. اینها شامل اختلالات میل جنسی ، ابرجنسی ، وهم ، پارانویا ، اعتیاد به قمار ، اعتیاد به خرید و پرخوری است. سایر عوارض جانبی احتمالی عبارتند از بیخوابی، گیجی ، رویاهای غیرمعمول ، بی قراری ، اختلالات بینایی ، سوi هاضمه ، ادم ، خستگی، افزایش یا کاهش وزن ، ذات الریه, تنفس اختلالات ، و واکنشهای بیش از حد حساسیت
