نشانه ها
نقرس یک بیماری التهابی است مفاصل که در حملات شدید بروز می کند درد که با فشار ، لمس و حرکت بدتر می شود. مفاصل با التهاب متورم می شوند ، و پوست قرمز و گرم است. Febbre مشاهده می شود نقرس اغلب از اندام تحتانی و از طرف شروع می شود مفصل متاتارسوفالانژیال (پوداگرا) بلورهای اورات ممکن است در بافت ها و مفاصل و گره های قابل مشاهده (توفی) تشکیل می دهند که در نهایت منجر به تغییر شکل و تحرک محدود می شود. بیماریهای همراه مانند فشار خون بالا و سندرم متابولیک رایج هستند ، و نقرس ممکن است با عوارض جدی مانند بیماری های قلبی عروقی همراه باشد. سایر عواقب احتمالی شامل این موارد است کلیه سنگ ، بیماری کلیه و آسیب مفصل. نقرس درمان نشده ممکن است به تدریج با گذشت زمان بدتر شود و چندین مفصل را تحت تأثیر قرار دهد.
علل
علت بیماری افزایش اسید اوریک است غلظت در خون (هیپراوریسمی،> 6.5-7.0 میلی گرم در دسی لیتر سرم) ، که منجر به تبلور سدیم کریستال های اورات ، منجر به واکنش های التهابی می شود. با این حال ، بدون علامت است هیپراوریسمی شایع است و نباید آن را با نقرس یکی دانست ، زیرا در واقع فقط در اقلیت بیماران منجر به بیماری می شود. هیپراوریسمی نتایج حاصل از افزایش تشکیل یا کاهش دفع اسید اوریک توسط کلیه. اختلال در دفع از اهمیت بیشتری برخوردار است. اسید اوریک یک محصول تجزیه کننده پورین های بدن است (آدنوزین، گوانوزین) ، که در برخی غذاها نیز وجود دارد ، به عنوان مثال گوشت ، کله پاچه مانند کبد، غذاهای دریایی ، ساردین و قارچ. اکثر پستانداران اسید اوریک را با اوریکاز به ادرار تبدیل می کنند آب-حلول آلانتوئین، که به راحتی توسط کلیه ها از بین می رود. در انسان ، این آنزیم وجود ندارد زیرا ژن مربوطه غیرفعال می شود.
عوامل خطر
عوامل خطر احتمالی عبارتند از:
- داروهای خاص ، به عنوان مثال ، ادرار آورها ، استیل سالیسیلیک اسید با دوز کم ، سیکلوسپورین
- A رژیم غذایی سرشار از پورین (گوشت) ، الکل (به خصوص آبجو ، مشروبات الکلی) ، فروکتوز.
- بیماری کلیوی
- کم شدن آب بدن
- یک بار خانوادگی
- جنسیت مرد
در زنان ، خطر فقط بعد از آن افزایش می یابد يائسگي. شناخته شده است که بیماران با سندرم متابولیک (چاقی، دیس لیپیدمی ، فشار خون بالا، بالا قند خون) بیشتر دچار نقرس می شوند.
تشخیص
تشخیص بر اساس تظاهرات بالینی ، تعیین اسید اوریک در سرم ، تکنیک های تصویربرداری و تشخیص بلورهای اورات در مایع سینوویال. تشخیص افتراقی احتمالی شامل پوکی کاذب ، سلولیت ، آرتروز ، بیماری لایم (لایم آرتروز) ، آرتریت پسوریازیس و سایر آرتریت ها ، بیماری های عفونی و بورسیت. طبق ادبیات ، این بیماری اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود.
درمان غیر دارویی
- درمان چاقی و دیگر عوامل خطر. وزن باید به آرامی کاهش یابد.
- مایعات کافی برای مصرف
- مصرف پورین را محدود کنید
- از الکل و به خصوص آبجو (محتوای بالای پورین) و مشروبات الکلی خودداری کنید ، یک لیوان شراب امکان پذیر است
- اجتناب از فروکتوز- نوشیدنی های غنی ، مانند نوشابه های گازدار.
- تمرین فیزیکی
- مصرف کافی لبنیات و ویتامین C. کشت همچنین محافظ است.
در حمله ، استفاده از کمپرس خنک برای خنک شدن و از بین بردن آن توصیه می شود درد. علائم حاد معمولاً در طی 5-10 روز حتی بدون درمان از بین می روند.
درمان دارویی
دارو درمانی باید در اسرع وقت در حین حاد شروع شود حمله نقرس. هدف از بین بردن شدید است درد سریع و قابل اعتماد ضد التهاب غیر استروئیدی داروهای مانند اندومتاسین, ایبوپروفن, دیکلوفناک، یا ناپروکسن ضد درد و ضد التهاب هستند. این داروها معمولاً به صورت خوراکی مصرف می شوند ، اما به صورت محلی نیز قابل استفاده هستند. استیل سالیسیلیک اسید توصیه نمی شود زیرا می تواند سطح اسید اوریک را افزایش دهد. مهار کننده های COX-2 مانند etoricoxib نیز برای این نشانه تایید شده است. گلوکوکورتیکوئیدها مانند پردنیزولون or پردنیزون به صورت خوراکی تجویز می شوند متیل پردنیزولون همچنین می تواند مستقیماً به مفاصل آسیب دیده تزریق شود کلشیچین (Colchicum-Dispert، آلمان) برای درمان و پیشگیری مناسب است. با این حال ، هنگام استفاده ، اقدامات احتیاطی باید به دقت رعایت شود زیرا محدوده درمانی محدود است و خطر مسمومیت را ببینید کلشیچین اپیوئیدها منحصر به فرد ضد درد هستند و ممکن است به عنوان کمکی برای درد شدید استفاده شوند.
پیشگیری از دارو
برای جلوگیری از حملات مکرر نقرس و حذف رسوبات ، داروی اوریکوستاتیک آلوپورینول (زیلوریک ، ژنریک) داروی انتخابی محسوب می شود. عملکرد آن بر اساس مهار گزانتین اکسیداز است که باعث کاهش سطح اسید اوریک در خون. عوارض جانبی شامل تهوع, استفراغ، و به ندرت واکنش های شدید حساسیت شدید. درمان باید فقط پس از رفع کامل حمله آغاز شود ، در غیر این صورت حمله ممکن است بدتر شود آلوپورینول یک گزینه جایگزین است فبوکوستات (آدنوریک) ، یک مهار کننده گزانتین اکسیداز بدون ساختار پورین را در فبوکوستات مشاهده کنید پروبنسید (Santuril) ، که باعث دفع کلیه اسید اوریک می شود ، در عمل کمتر استفاده می شود. بنزبرومارون (Desuric) ، همچنین داروی اوریکوسوریک ، به دلیل دارا بودن آن دیگر در بسیاری از کشورها در دسترس نیست کبد سمی بودن سولفین پیرازون (Anturan) همچنین برای مدتی در بسیاری از کشورها در دسترس نبوده است پروبنسید لوزارتان می تواند همزمان استفاده شود فشار خون زیرا همچنین خاصیت تقویت دفع اسید اوریک را دارد. پگلوتیکاز یک اوریکاز نوترکیب است که برای درمان نقرس شدید تأیید شده است. آنزیم تشکیل کاتالیز می کند آلانتوئین از اسید اوریک (نگاه کنید به بالا). راسبوریکاز (Fasturtec) در بسیاری از کشورها مورد تأیید است اما برای نقرس مشخص نشده است. مهار کننده های URAT1: لزینوراد (Zurampic) یک مهار کننده انتخابی URAT1 است. از جذب مجدد اسید اوریک در محل جلوگیری می کند کلیه، باعث دفع آن از طریق ادرار می شود. لسینوراد همراه با آلوپورینول.
