ناسازگاری | بی حس کننده های موضعی

ناسازگاری

در صورت عدم تحمل الف بی حسی موضعی، علائم مختلفی می تواند رخ دهد. خارش و قرمزی اغلب رخ می دهد ، به طوری که همیشه خطر آلرژی وجود دارد. در مورد یک واکنش های آلرژیک، گاهی اوقات انتظار می رود واکنش های شدید سیستمیک ، که می تواند از یک افت در محدوده باشد خون فشار برای تکمیل شوک آنافیلاکتیک.

عمومی ، فیزیولوژی و تأثیر

اول بی حسی موضعی استفاده می شود به عنوان چنین بود كوكائين در قرن نوزدهم با این حال ، برخلاف داروهایی که امروزه معمولاً استفاده می شوند ، كوكائين دارای خواص اعتیاد آور است. امروزه ، به ندرت در پزشکی استفاده می شود ، به ویژه برای گوش ، بینی و روش های گلو.

در طول سال ، مشتقات از كوكائين توسعه یافته اند کوکائین دو گروه است. از نوع استر ، که شامل کوکائین است ، پروتئین و تتراسائین و آنهایی که از نوع آمید هستند.

این شامل لیدوکائین، پریلوکائین و مپیواکائین. آنها از نظر خصوصیات شیمیایی و فیزیولوژیکی متفاوت هستند. همه محلی بیهوشی با مسدود کردن وابسته به ولتاژ عمل کنید سدیم کانال ها

در سیستم درد (یعنی سیستم درد شناسایی و انتقال) این منجر به انسداد انتقال مایع می شود پتانسیل عمل. درد بنابراین توسط گیرنده های حاشیه - به عنوان مثال در دست - جذب می شود ، اما سپس در انتقال آن به مرکز مسدود می شود سیستم عصبی. این به این معنی است بی حس کننده های موضعی مانع از ثبت نام و یا جذب درد محرک ، اما انتقال آن است.

بنابراین ، درک درد به آگاهی نمی رسد و شخص مورد نظر هیچ دردی را درک نمی کند. عیب بی حس کننده های موضعی این است که سدیم کانالهایی که آنها مسدود می کنند نه تنها در سیستم درد وجود دارد. آنها همچنین در قلب و مرکزی سیستم عصبی.

با مهار انتقال تحریک در قلب، آنها می توانند منجر به آریتمی قلبی و حتی توقف قلب، و عوارض جانبی خطرناک می تواند در مرکز رخ ​​دهد سیستم عصبی. بنابراین ، همانطور که از نام آن پیداست ، این مواد فقط به صورت محلی قابل استفاده هستند. پروکائین تزریق در صورت غلط بودن میزان مصرف و مصرف ، ممکن است بی حسی موضعی بیشتر از آنچه در نظر گرفته شده در بدن توزیع شود ، تا عوارض ایجاد شود.

عوامل مختلفی وجود دارد که می تواند مانع این امر شود. در مرحله اول ، برنامه محلی ذکر شده در بالا ، که باعث می شود یک توزیع در یک منطقه بزرگ بعید باشد. از طرف دیگر ، با استفاده از موادی که ناپایدار هستند ، یعنی سریع تجزیه می شوند و سپس اثر خود را از دست می دهند.

عامل سومی که از توزیع ناخواسته ممانعت می کند بی حسی موضعی در بدن افزودن مواد منقبض کننده عروق ، یعنی داروهایی که باعث انقباض می شوند خون عروق. بنابراین بی حس کننده موضعی به بافت می رسد ، اما به دلیل انقباض عروق اطراف است عروق، نمی تواند از مکانی که اثر آن در مقدار زیادی مطلوب است پخش شود. با این حال ، مواد منقبض کننده عروق مانند آدرنالین یا نورآدرنالین نباید در مراحل کار در هکتار استفاده شود.

این شامل انگشتان دست ، انگشتان پا و همچنین انگشتان پا است بینیدر این حالت ، انقباض عروقی خطر افزایش کمبود دائمی در را افزایش می دهد خون و در نتیجه مرگ بافتی. لیدوکائین، که متعلق به نوع آمید است بی حس کننده های موضعی، فقط برای استفاده نمی شود بیهوشی موضعی، اما همچنین به عنوان یک عامل ضد آریتمی استفاده می شود. بنابراین ، بر خلاف عمل می کند آریتمی قلبی با تداخل در عملکرد سدیم کانال.

این ممکن است در ابتدا متناقض به نظر برسد ، زیرا - همانطور که در بالا ذکر شد - داروهای بی حسی موضعی می توانند باعث آریتمی قلبی شوند ، همچنین لیدوکائین. از این نظر ، می توان از آن برای درمان آریتمی های قلبی استفاده کرد ، اما نباید از پتانسیل پرواریتمی مخالف آن چشم پوشی کرد. الیاف عصبی به بی حس کننده های موضعی واکنش متفاوتی نشان می دهند.

به عنوان مثال ، انتقال تکانه زودتر در رشته های حساس نازک تر از رشته های عصبی حرکتی ضخیم تر مهار می شود. به همین دلیل است که می توان احساس درد را با حفظ عملکرد حرکتی خاموش کرد. کیفیت های مختلف حساس نیز با سرعت های مختلف خاموش می شوند.

ابتدا احساس درد کاهش می یابد ، سپس احساس دما و حتی بعداً احساس لمس و فشار کاهش می یابد. غالباً بیمارانی که بی حس کننده موضعی تجویز شده اند ، فشار چاقوی جراحی یا سایر وسایل را احساس می کنند ، اما دیگر احساس درد نمی کنند. با توجه به خواص شیمیایی آنها ، محلی است بیهوشی اگر مقدار pH خیلی کم باشد ، اثربخشی قابل توجهی کاهش می یابد (یعنی

خیلی اسیدی) یا خیلی زیاد (یعنی خیلی قلیایی). این بدان معنی است که بیهوشی موضعی در بافت ملتهب با مقدار pH پایین به طور قابل توجهی کمتر موثر خواهد بود و یا اصلاً مثر نخواهد بود. این باید قبل از استفاده در نظر گرفته شود.