بی حسی های موضعی در بارداری | بی حس کننده های موضعی

بی حسی موضعی در بارداری

بی حس کننده های موضعی به طور کلی برای روش های جزئی ، سرپایی استفاده می شود ، نمونه هایی از آن بیوپسی یا روش های دندانپزشکی است. از آنجا که فقط مقدار کمی از دارو به صورت محلی استفاده می شود ، احتمال اثرات سیستمیک آن اندک است و بنابراین اثر آن است بی حسی موضعی در کودک بعید است. همچنین مطالعه ای از سال 1977 با لیدوکائین نرخ افزایش ناهنجاری را نشان نمی دهد. محلی بیهوشی بنابراین می تواند در طول استفاده شود بارداری.

مدت زمان

مدت زمان بیهوشی موضعی بستگی به داروی بیهوشی دارد. هر دو زمان شروع و مدت زمان آن می تواند در بین داروها متفاوت باشد. لیدوکائینبه عنوان مثال ، یک تا دو ساعت طول می کشد ، در حالی که بوپیواکائین می تواند تا 5 ساعت طول بکشد. بهتر است قبل از عمل از پزشک خود بپرسید که چه مدت انتظار دارید بی حسی موضعی به کار می کنند.

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف نسبتاً کمی برای کاربرد موضعی وجود دارد بی حس کننده های موضعی، از آنجا که داروها معمولاً با این نوع کاربردها تأثیر سیستمیک ندارند. موارد منع مصرف مهم برای بی حس کننده های موضعی در حال حاضر آلرژی به ماده فعال ، التهاب در منطقه مورد استفاده شناخته شده است ، زیرا در آنجا اثر قطعی نیست و تمایل به خونریزی افزایش می یابد ، به عنوان مثال به دلیل درمان با خون رقیق کننده ها (داروهای ضد انعقاد خون). با این حال ، این مربوط به خود داروها نیست ، بلکه مربوط به کاربرد آنها است و مخصوصاً در مورد آنها صادق است بیهوشی رویه های نزدیک به نخاع، مانند ستون فقرات یا بی حسی اپیدورال، از آنجا که خونریزی ناشی از قرار دادن کانول می تواند آسیب زیادی وارد کند. بارداری و شیردهی یک منع مصرف عمومی نیست ، اما باید به شدت مشخص شود.

استفاده از محلی بیهوشی در نوزادان فقط باید در موارد فوری استفاده شود. حتی در موارد شدید آریتمی قلبی و قلب عدم موفقیت ، استفاده از داروهای بی حس کننده موضعی باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد. آلرژی به بی حس کننده موضعی می تواند علائم مختلفی را به همراه داشته باشد.

از یک طرف ، واکنشهای موضعی نسبتاً بی ضرری مانند قرمزی ، خارش یا بثورات پوستی و از طرف دیگر واکنشهای شدید سیستمیک مانند کاهش خون فشار یا شوک آنافیلاکتیک می تواند تهدید کننده زندگی باشد. با این حال ، چنین واکنش های شدید بسیار نادر است. برای تعیین اینکه آیا آلرژی به داروی خاصی وجود دارد یا خیر ، می توان از آزمایشات پوستی استفاده کرد و بر این اساس سایر داروهای بی حسی موضعی یا سایر روش های بیهوشی را در نظر گرفت.