چوب بست
با توجه به شدت آن ، روده بزرگ دیورتیکولیت را می توان به مراحل مختلف تقسیم کرد. طبق طبقه بندی مرحله ای ، عواقب درمانی برای بیماران به دنبال دارد. در عمل بالینی روزمره ، طبقه بندی مطابق با هانسن و استوک ثابت شده است که موفقیت آمیز است.
بنابراین ، نتایج معاینهی جسمیاز روده بزرگ انما کنتراست یا توموگرافی رایانه ای و کولونوسکوپی با هم در نظر گرفته می شوند. مرحله 0 درمان نمی شود ، مرحله I معمولاً محافظه کارانه درمان می شود. مرحله IIa و b باید در اسرع وقت مورد عمل قرار گیرند.
مرحله IIc یک وضعیت اضطراری است و بنابراین باید فوراً مورد عمل قرار گیرد. مرحله III را می توان در اولین مرحله پس از عود دوم در حالتی که ممکن است عاری از التهاب باشد ، جراحی کرد.
- "مرحله 0" نمایانگر عارضه است دیورتیکولوزیس.
با استفاده از تصویربرداری می توان دیورتیکول را تشخیص داد ، اما بیمار شکایتی ندارد.
- در "مرحله I" یکی از حاد صحبت می کند دیورتیکولیت، اگرچه این در مقایسه با "مرحله دوم" پیچیده نیست. بیمار شکایت می کند درد در پایین شکم و ممکن است درجه حرارت افزایش یابد.
- مرحله II "به ac تقسیم می شود و با توجه به شدت عارضه افزایش می یابد. در مرحله IIa ، یک سفت شدن در زیر شکم قابل لمس است ، بیمار احساس فشار می کند درد، یک تنش دفاعی موضعی ایجاد می کند و ممکن است دارای تب. فلج روده ، تحریک صفاقی و تب می تواند در مرحله IIb تشخیص داده شود (آبسه تشکیل ، سوراخ سوراخ شده). در مرحله IIc ، پارگی روده آزاد وجود دارد که منجر به آن می شود شکم حاد.
- در "مرحله III" بیمار قبلاً چندین عود داشته است و انتظار می رود با شکایت مداوم عود بیشتری داشته باشد.
خلاصه
دیورتیکولیت تغییر التهابی یک یا چند کیسه در ناحیه روده است (دیورتیکول). در بیشتر موارد ، دیورتیکولیت با چاقو و کشیدن مشخص می شود درد در قسمت فوقانی شکم سمت چپ درمان اصلی تجویز است آنتی بیوتیک ها یا یک رویکرد انتظار و دیدن.
در مورد دیورتیکولیت به اصطلاح بدون عارضه ، در صورتی که فرد مبتلا هیچ عامل خطر دیگری نداشته باشد ، می توان صبر کرد و سیر بعدی بیماری را مشاهده کرد. اگر علائم شدید باشد و روند آن پیچیده باشد ، باید درمان آنتی بیوتیکی در اسرع وقت شروع شود. اگرچه مطالعات نشان نداده است که تجویز چندین ترکیب شده است آنتی بیوتیک ها دارای یک مزیت نسبت به آنتی بیوتیکهایی است که به صورت جداگانه تجویز می شود ، اصل ترکیب در عمل و بیمارستان به روشی رایج تبدیل شده و اعمال می شود.
داروهای آنتی بیوتیکی زیر به بیماران مبتلا به دیورتیکولیت به صورت تزریق یا به صورت قرص ترکیبی سیپروفلوکساسین + مترونیدازول یا پیپراسیلین + تازوباکتام یا سفتریاکسون تجویز می شود. همچنین می توان ابتدا با درمان تزریق شروع کرد و سپس به درمان با قرص روی آورد. علاوه بر این ، یک چراغ رژیم غذایی باید برای مدت زمان علائم حفظ شود و باید اطمینان حاصل شود که مقدار کافی برای نوشیدن است.
