ساختار غشای سلول
غشای سلولی مناطق مختلف را از یکدیگر جدا می کند. برای انجام این کار ، آنها باید بسیاری از الزامات مختلف را برآورده کنند: اول از همه ، غشای سلولی از یک لایه دو لایه از دو لایه چربی تشکیل شده است که به نوبه خود از اسیدهای چرب جداگانه تشکیل شده است. اسیدهای چرب از یک محلول در آب و آب دوست تشکیل شده است سر و یک دم آبگریز محلول در آب.
سرها در یک صفحه به یکدیگر متصل می شوند به طوری که جرم دم همه در یک جهت قرار دارند. در مقابل این ، ردیف دیگری از اسیدهای چرب خود را به همان شکل به یکدیگر متصل می کنند. این باعث ایجاد دو لایه می شود که در قسمت بیرونی توسط سرها محدود شده و بنابراین یک ناحیه آبگریز در داخل ایجاد می کند ، یعنی ناحیه ای که هیچ آبی نمی تواند در آن نفوذ کند.
به مولکول های تشکیل دهنده بستگی دارد سر اسیدهای چرب ، نام ها و خواص متفاوتی دارند ، اما اینها نقش جزئی را ایفا می کنند. اسیدهای چرب می توانند غیر اشباع یا اشباع باشند که به دم مربوطه و ساختار شیمیایی آن بستگی دارد. اسیدهای چرب غیر اشباع بسیار سفت تر هستند و باعث کاهش سیالیت غشاء می شوند ، در حالی که اسیدهای چرب اشباع سیالیت را افزایش می دهند.
سیالیت اندازه گیری تحرک و تغییر شکل دو لایه چربی است. بسته به وظیفه و شرط از سلول ، به درجات مختلف تحرک و سختی نیاز است ، که می تواند با ترکیب اضافی یک یا نوع دیگر اسید چرب حاصل شود. علاوه بر این، کلسترول می تواند در غشاء گنجانده شود ، که سیالیت را به میزان زیادی کاهش می دهد و در نتیجه غشا را تثبیت می کند.
با توجه به این ساختار ، فقط مواد بسیار کوچک و نامحلول در آب می توانند به راحتی بر غشا غلبه کنند. با این حال ، از آنجا که مواد قابل حل و بزرگ در آب نیز باید از غشا cross عبور کنند تا به داخل یا خارج سلول منتقل شوند ، پروتئین ها و کانالها لازم است. اینها در غشا between بین اسیدهای چرب گنجانده می شوند.
از آنجا که این کانالها برای برخی از مولکولها قابل عبور هستند و برای برخی دیگر از مولکولها ، ما از نیمه نفوذپذیری آن صحبت می کنیم غشای سلولییعنی نفوذ پذیری جزئی. آخرین بلوک سازنده غشای سلول ، گیرنده ها هستند. گیرنده ها نیز بزرگ هستند پروتئین ها، که معمولاً در خود سلول تولید می شوند و سپس در غشا قرار می گیرند. می توان آنها را به طور کامل پوشانید یا فقط در خارج پشتیبانی می شوند.
به دلیل ساختار شیمیایی ، ناقل ها ، کانال ها و گیرنده ها به طور محکم در داخل و روی غشا باقی می مانند ، بنابراین نمی توان به راحتی از آن جدا شد. با این حال ، بسته به جایی که دقیقاً مورد نیاز است ، می توان آنها را به صورت جانبی به مکان های مختلف درون غشا منتقل کرد. در خارج از غشای سلولی ، ممکن است زنجیره قند وجود داشته باشد که به عنوان گلیکوکالیکس شناخته می شود.
آنها برای مثال پایه و اساس هستند خون سیستم گروهی از آنجا که غشای سلولی شامل بسیاری از بلوک های ساختمانی مختلف است که همچنین می توانند بطور متغیری موقعیت محلی خود را تغییر دهند ، به آن مدل موزاییک مایع نیز می گویند. غشای سلولی حدود 7 نانومتر ضخامت دارد ، یعنی بسیار نازک است ، اما با این وجود برای اکثر مواد قوی و غیرقابل حل است. سر مناطق هر کدام حدود 2 نانومتر ضخامت دارند ، در حالی که ناحیه دم آبگریز به عرض 3 نانومتر است. این مقدار به سختی بین انواع مختلف سلول های بدن انسان متفاوت است.
تمام مقالات این مجموعه:
