اصطلاح پزشکی فشار پرفیوژن به فشاری گفته می شود که یک اندام یا ساختار بافتی با آن تأمین شود خون تزریق شده است از نظر ریاضی ، میزان فشار پرفیوژن از اختلاف بین خون فشار در عروق و فشار بافت در جهت مخالف حرکت می کند. بسته به ناحیه بدن ، این مقدار متفاوتی ایجاد می کند.
فشار پرفیوژن چیست؟
اصطلاح فشار خون پرفیوژن به آن فشاری گفته می شود که یک اندام یا ساختار بافتی برای تأمین آن پرفیوژن می شود. اصطلاح فشار پرفیوژن اصطلاحی فنی است که در پزشکی انسان استفاده می شود. برای نشان دادن فشار تأمین اندام یا بافت استفاده می شود خون. بسته به ناحیه بدن ، مقدار مشخصی اندازه گیری شده وجود دارد که معنای خاص خود را به عنوان زیرگروه دارد. به عنوان مثال ، مقادیر زیر تفکیک می شود:
- فشار پرفیوژن ریوی: این فشار پرفیوژن است که ریه ها با آن تأمین می شوند. این نتیجه از تفاوت بین مقدار متوسط ریوی است شریان فشار (PAD) و فشار عروق چپ.
- فشار پرفیوژن کرونر: فشار عروق کرونر، که خون مورد نیاز خون را تأمین می کنند قلب ماهیچه.
- فشار پرفیوژن چشم (OPD): این فشار پرفیوژن در چشم انسان را توصیف می کند. این امر از تفاوت بین فشار داخل چشم و فشار شریانی ناشی می شود.
- فشار پرفیوژن مغزی (CPP): فشاری که مغز تزریق شده است از اختلاف فشار فشاری که خون به آن وارد می شود ، حاصل می شود مغز (فشار MAP) و فشار داخل جمجمه.
کارکرد و وظیفه
در پزشکی ، فشار پرفیوژن یکی از شاخص ترین شاخص ها برای تعیین انسان است سلامت. اگرچه هر فرد دارای فشار پرفیوژن فردی است که بسته به شرایط خاص ، سن و محیط متفاوت است ، نتایج قابل توجهی در مورد وضعیت سلامت می تواند بر اساس مقادیر متوسط انجام شود. به عنوان مثال ، فشار پرفیوژن چشم ، فشار پرفیوژن چشم (OPD) ، فاکتور مهمی برای پیش آگهی و تشخیص در گلوکوم. دلیل این امر این است که به عرضه و فعالیت (یا عدم فعالیت) مربوط می شود عصب باصره. در مورد اختلالات گذرا فشار پرفیوژن چشم (فشار خیلی کم) ، تغییرات چشمی مسئول گلوکوم القا می شوند. فشار پرفیوژن مغزی (CPP) ، که میزان فشار به آن را نشان می دهد مغز، همچنین می تواند اطلاعات بصیرت آمیزی در مورد بیمار ارائه دهد سلامت. به این دلیل که خونرسانی کافی به مغز یا کل ناحیه جمجمه ضروری است. عرضه ناکافی می تواند رهبری تا مرگ. این توصیفات را می توان برای فشار فشار نیز اعمال کرد عروق کرونر (فشار پرفیوژن کرونر). کمبود عرضه می تواند رهبری به توقف قلب و در نهایت مرگ.
بیماری ها و شرایط پزشکی
فشار پرفیوژن مغزی ناکافی (فشار پرفیوژن مغز) می تواند باعث افت فشار شود که در نهایت منجر به عدم جریان کافی خون به مغز یا قطع کامل جریان خون شود. این ایسکمی به اصطلاح معمولاً به دلیل تغییر در خون است عروق. چنین می تواند نتیجه یک باشد آمبولی or ترومبوز، مثلا. ایسکمی می تواند به طور موقت رخ دهد یا دائمی باشد. هرچه بیشتر طول بکشد ، خطر آسیب مداوم به بافت بیشتر می شود. در موارد بد ، از آن به عنوان ایسکمی بحرانی یاد می شود. ایسکمی باعث اختلال در متابولیسم سلولی می شود. اغلب با کمبود همراه است اکسیژن. فرایندهایی که با این کار به حرکت در می آیند می توانند رهبری به مرگ سلولها (مرگ سلول یا نکروز) و در نتیجه انفارکتوس ایجاد می شود. چنین سکته ای نه تنها در ناحیه قارچ امکان پذیر است قلب (سکته قلبی) ، اما همچنین می تواند در ناحیه مغز نیز رخ دهد (سکته مغزی یا ایسکمیک ضربه) عواقب بسته به شدت انفارکتوس متفاوت است. در صورت عدم مراقبت فوری ، انفارکتوس می تواند کشنده باشد. دوره زمانی که از دست دادن فشار ناشی از ایسکمی بدون آسیب دائمی قابل تحمل است (زمان ایسکمی) از ارگان به ارگان دیگر متفاوت است. طبق ادبیات ، زمان ایسکمی مغز فقط چند دقیقه است. برای اعضای قابل پیوند (به عنوان مثال کلیه, قلب, کبدو غیره) مدت زمان آن بسیار بیشتر است و حداکثر 12 ساعت طول می کشد. بعلاوه ، فشار پرفیوژن بسیار پایین در چشم (فشار پرفیوژن چشمی) می تواند باعث ایجاد یک آب مروارید (لاتین: گلوکوم) در اصل ، اصطلاح آب مروارید به عنوان اصطلاح جمعی برای بیماری های مختلف چشم استفاده می شود. همه آنها مشترک هستند که به شبکیه چشم آسیب می رسانند و بنابراین توانایی بینایی را مختل می کنند. گلوکوم اغلب پس از 40 سالگی ایجاد می شود. این فراوانی با افزایش سن افزایش می یابد. درمان نشده آب مروارید منجر به کوری. بنابراین تشخیص و درمان به موقع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. علائم گلوکوم با طول مدت بیماری افزایش می یابد. در آغاز ، آنها به سختی قابل توجه هستند. بیماران از افزایش احساس فشار در چشم خبر می دهند. غالباً ، بینایی نیز کاهش می یابد. محدود شدن میدان دید نیز مشخصه است. این علامت اغلب با از دست دادن درک کنتراست همراه است. فوتوفوبیا نیز معمولی است. در طول، در حین درمان آب مروارید، برای حفظ فشار خون پرفیوژن چشمی برای جلوگیری از بدتر شدن علائمی که قبلاً رخ داده اند ، بسیار مراقبت می شود. فشار خون نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. میزان درمان و همچنین مناسب است معیارهای بستگی به مورد منفرد دارد. جراحی نیز ممکن است حکومت از داروها
