تحرک مفاصل به حالت آموزش و آموزش بستگی دارد کشش توانایی انواع مختلف بافت ها ورزش و فعالیتهای حرکتی روزمره به طور قابل توجهی تحت تأثیر این امر قرار می گیرند.
توانایی کشش چیست؟
تحرک مفاصل به حالت آموزش و آموزش بستگی دارد کشش توانایی انواع مختلف بافت ها اصطلاح قابلیت کشش توانایی یک بافت را برای پاسخ به تغییرات طول با مقاومت توصیف می کند. بسته به ترکیب بافت ، این توانایی بسیار متفاوت است. در سیستم اسکلتی عضلانی ، پوست و اعضای داخلی، ساختارهای مختلف مسئول این امر هستند کشش و قابلیت های گسترش بسته به عملکرد ، اینها ممکن است شامل فاشیا ، رباط ها ، عضلات ، تاندون ها، مفصل کپسول، یا سایر انواع بافت های مرتبط. عملکرد بافت همبند اجزا توسط ترکیب ماده زمینی تعیین می شود که حاوی نسبت خاصی از الیاف و مواد مایع است. نسبت کمی این عناصر از نظر ژنتیکی دفع می شود و خصوصیات ویسکوالاستیک و در نتیجه قابلیت گسترش بافت را تعیین می کند. تغییر کمی به سمت مایع باعث کاهش مقاومت در برابر محرکات کششی می شود ، در حالی که وقتی متناسب فیبرهای بیشتری وجود داشته باشد ، افزایش می یابد. رباط ها ، با نسبت نسبتاً بالایی از کلاژن الیاف ، در حالت فیزیولوژیکی قابلیت کشش کمی دارند. همین امر در مورد لایه بیرونی کپسول مفصلی. دهان و فاسیاها حاوی الیاف نسبتاً الاستیک بیشتری هستند ، که باعث افزایش کوتاه مدت هنگام کشش می شود ، اما این امر به سرعت توسط نیروهای عقب نشینی لغو می شود. طول عضله را فقط می توان با تغییر داد انقباضات در یک محدوده ثابت عناصر انقباضی الاستیک نیستند و بنابراین قابل کشش نیستند.
کارکرد و وظیفه
کل قابلیت گسترش انواع بافتهای درگیر ، تحرک سلولها را تعیین می کند مفاصل و کل بدن در حرکات در زندگی روزمره ، به ویژه در ورزش ، دامنه حرکت می تواند تأثیر عمده ای بر کیفیت حرکت و توسعه نیرو داشته باشد. به عنوان مثال ، در بسیاری از ورزش ها ، حرکت برون ریز م anلفه مهمی برای توسعه بهینه نیرو هنگام برخاستن و حداکثر فاصله شتاب است. بنابراین ، نیروی اولیه نه تنها از انقباض فعال عضلات ناشی می شود ، بلکه از طریق انرژی جنبشی تولید شده توسط پیش کشش عضله نیز تأمین می شود. تاندون ها، فاشیا و مفصل کپسول. بیان هر دو م componentsلفه عامل تعیین کننده ای است. در عین حال حرکت را م moreثرتر می کند زیرا به نیروی کم تحرک نیاز است. خطر صدمه کاهش می یابد زیرا شتاب زودرس به بافت های ترمز یا سایر مفاصل و نواحی بدن منتقل نمی شود. همان اصل در طول بازی وارد عمل می شود تنفس. در حین استنشاقاز قفسه سینه و ریه بافت کشیده شده است. در حالت استراحت ، نیروی عقب نشینی حاصل تنها عامل بازگشت قفسه سینه در هنگام بازدم است. بهبود توانایی کشش به ویژه در کودکی و نوجوانی از طریق فعالیتهای بدنی مناسب ، از بافت همبند هنوز هم حاوی الیاف الاستیک نسبتاً زیادی است. در بزرگسالی ، تمرین برای افزایش طول بسیار دشوارتر است زیرا ترکیب بافت تغییر کرده است. همیشه می توان از طریق تغییر کوتاه مدت در انعطاف پذیری تمرینات کششی، اما موفقیت طولانی مدت تنها با آموزش منظم و سازگار قابل دستیابی است. نوع کشش و زمان اجرای آن نقش مهمی در تأثیر این موارد دارد معیارهای، به خصوص در ورزش. کشش استاتیک ، که به آن کشش نیز گفته می شود ، هنوز هم یک شکل بسیار محبوب در تمرینات طول در ورزش است ، اگرچه مدت ها است که یافته ها در علم ورزش اثبات می کنند که کشش پویا م moreثرتر است. هر نوع کششی قبل از فعالیت های ورزشی که در آن باشد استحکام، سرعت یا سرعت مورد نیاز است. این اثر باعث کاهش عملکرد می شود زیرا به همان اندازه انرژی جنبشی از طریق پیش کشش حاصل نمی شود. گرمایش هدفمند قبل از این بسیار مهم است تحمل اجرای ، در حالی که تمرینات کششی لازم نیستند همچنین مدت هاست که از نظر علمی رد شده است که عقیده مکرر در مورد کشش منظم ، حساسیت عضلات در حال کار را در برابر آسیب کاهش می دهد. با این حال ، مهم است که قبل از انجام تمرینات ، عضلات را با دقت گرم کنید.
بیماری ها و بیماری ها
یک سری کامل از بیماری ها نتیجه یک روند مبتنی بر تغییر در ترکیب بافت است ، که گاهی اوقات توانایی کشش را به طور قابل توجهی محدود می کند. یا کاهش مقدار مایع در ماده زمینی یا افزایش تولید کلاژن الیاف منجر به تغییر در نسبت های کمی می شود. کلاژن الیاف به هم نزدیکتر می شوند و هیدروژن پیوندها به طور خود به خود ایجاد می شوند ، و باعث می شود بافت پیوند متقاطع و کشش کمتری داشته باشد. برای یک زمان خاص ، این روند برگشت پذیر است ، از پل هنوز می توان شل شد ، اما بعدا دیگر نمی توان آنها را شل کرد ، زیرا پل های دی سولفید ثابت است رهبری به انقباضات ساختاری بافت عضلانی ، گاهی اوقات با محدودیت های قابل توجه در حرکت. در سیستم اسکلتی عضلانی ، چنین اختلالی در نتیجه بی حرکتی در مفاصل یا بی حرکتی عمومی رخ می دهد. فیبروزهای مختلف نیز علیرغم دلایل مختلف بر این فرآیند بنا شده اند. فیبروز ریویبه عنوان مثال ، توسط سمومی ایجاد می شود که افراد مبتلا برای مدت طولانی در معرض آنها قرار می گیرند. محدودیت تدریجی پیشرونده ریه توانایی گسترش بافت به طور قابل توجهی عملکرد تنفسی را مختل می کند. انقباض دوپویترن یک فیبروماتوز است که علت آن هنوز مشخص نشده است. در نتیجه فرآیندهای آسیب شناختی ، بافت همبند صفحه تاندون کف سفت شده و به طور فزاینده ای توانایی کشش خود را از دست می دهد. با پیشرفت بیماری ، انگشتان متصل به آن ، به ویژه انگشت و انگشتان کوچک به سمت کف کشیده شده و بی حرکت می شوند. جمع شدگی کپسول که پس از جراحت یا جراحی اتفاق می افتد نیز می تواند با روند شرح داده شده توضیح داده شود. شکل خاصی از این بیماری به اصطلاح است شانه ی یخ زده (شانه یخ زده) ، که در آن محدودیت های حرکتی گسترده در مفصل شانه به دلیل ظرفیت کششی بسیار زیاد کپسول مفصلی. این فرایند در برابر هر نوع مقاومت بسیار مقاوم است درمان. تمام آسیب های مربوط به تخریب بافت به عنوان بخشی از جراحات ترمیم می شوند التیام زخم روند. با این حال ، بافت اسکار حاصل از کشش بسیار کمتری نسبت به بافت سالم است. این کوچک نیست زخم، اما مناطق اسکار بزرگ ، مانند مناطقی که پس از آسیب دیدگی ناشی از سوختگی ایجاد می شوند ، می توانند نقص تحرک قابل توجهی ایجاد کنند. فعالیتهای ورزشی تأثیر عمده ای بر توانایی کشش بافتهای مختلف دارند. بسیاری از متخصصان اطفال و تربیت بدنی معلمان امروز شکایت دارند که کودکان و نوجوانان به طور قابل توجهی تحرک بیشتری نسبت به گذشته ندارند. این مسلماً مربوط به تغییر در ورزش و رفتار اوقات فراغت است. نقصان حرکتی حاصل از آن یا در بزرگسالی یا به هیچ وجه قابل حل نیست.
