پل

پل یک است پروتز دندان توسط دندان پشتیبانی می شود یا ایمپلنت. برای پر کردن یک یا چند فاصله بین دندانها استفاده می شود. برای اتصال بریج باید دندان های طبیعی را از قبل آماده (زمین) کرد. از آنجایی که دندان های در نظر گرفته شده برای دریافت بریج اغلب در اثر آسیب دیدگی مواجه می شوند کرم خوردگی دندان (پوسیدگی دندان) ، آنها معمولاً به صورت دایره ای آماده می شوند (اطراف آن را زمین بزنند) تا بتوانند تاج های كامل تولید شده در آزمایشگاه - قابل مقایسه با انگشت - را نصب كنند. در صورت وجود نقص در دندان ها که کمتر مشخص هستند ، می توان پایه های Bridge را برای دریافت تاج جزئی آماده کرد. ایمپلنت همچنین به عنوان تکیه گاه های پل عمل می کنند. بریج منحصراً توسط دندان یا ایمپلنت. از این نظر ، با پروتز جزئی یا متفاوت است پروتز ترکیبی، که به گونه ای طراحی شده اند که بار جویدن هم به دندان یا ایمپلنت و هم به دهان منتقل می شود مخاط. از طرف دیگر ، یک دندان مصنوعی کامل برای ترمیم فک بی دندانی باید کاملاً از پشتیبانی دندان پشتیبانی کند: بار جویدن در اینجا منحصراً به دهان منتقل می شود مخاط و زمینه ای شکمبه. در اصل ، بریج شامل حداقل دو دندان پایه (لنگر Bridge) و یک یا چند پونتیک (pontics) در ناحیه دندانهایی است که باید جایگزین شوند. پونتونیک ها با توجه به معیارهای بهداشتی طراحی می شوند ، به موجب آن مصالحه هایی در منطقه قابل مشاهده به نفع زیبایی انجام می شود. یک پل متحرک همچنین شامل عناصر اتصال دهنده ای است که امکان برداشتن و ثابت ماندن پل را فراهم می کند. در حالی که پل های تک دهانه فقط برای ایجاد شکاف ناشی از از دست دادن یک یا چند دندان بلافاصله مجاور عمل می کنند ، پل های چند دهانه دو یا چند فاصله بین چندین دندان را برطرف می کنند.

گزینه ها و اصول ساخت

I. پل ثابت

به منظور سیمانکاری پل ثابت برای جایگزینی یک یا چند دندان ، دندانهایی که باید به عنوان پایه های بریج عمل کنند باید تا حد زیادی در جهت محورهای بلند خود تراز شوند. از آنجایی که نیروی جونده ای که بر روی پونتیک های بریج وارد می شود ، به دندان های پشتی منتقل می شود ، سطح ریشه دندان های پایه ای که در استخوان لنگر انداخته اند حداقل باید با سطحی که دندان هایی که قبلاً جایگزین شده اند مطابقت داشته باشد. پل ثابت ترمیم ها نه تنها روی دندان های طبیعی ، بلکه روی ایمپلنت ها نیز انجام می شود. اگر پایه های Bridge از دندان های طبیعی و ایمپلنت ترکیب شده باشد ، به آنها پل های کامپوزیت می گویند. دوم پل تقسیم شده

اگر دندانهای پشتی به اندازه کافی در راستای محور طولی خود مطابقت نداشته باشند ، در هنگام آماده سازی جهت وارد شدن مشترک دندانها ، مقدار زیادی از دندانها باید قربانی شوند که آسیب به پالپ (پالپ دندان) را نمی توان رد کرد و / یا نگه داشتن (نگه داشتن) تاج ها روی کنده های دندان دیگر کافی نخواهد بود. اختلافات محوری بیش از حد زیاد توسط پیوست های دقیق وارد شده در پلهای خرد شده جبران می شود. آ پل تقسیم شده می تواند به صورت ثابت و قابل جابجایی طراحی شود. III پل متحرک

طراحی یک پل متحرک (مترادف: قابل جابجایی پل) نه تنها شامل تکیه گاه های پل و پونتونیک ها ، بلکه عناصر اتصال دهنده ای است که امکان برداشتن و نگهداری را امکان پذیر می سازد. از تاج های دوتایی معمولا به عنوان عناصر اتصال استفاده می شود. اینها همچنین در ترکیب استفاده می شوند دندان مصنوعی و از یک قسمت اصطلاحاً اولیه تشکیل شده است که به طور محکم بر روی دندان حفره سیمان شده و یک قسمت تکیه گاه ، که همراه با پونتیک (پل) پل واقعی را تشکیل می دهد. طراحی سطوح خارجی قطعات اولیه اختلافات محوری را جبران می کند. اصطکاک توسط سطوح تلسکوپی دقیقاً همسان بین تاج های اولیه و ثانویه ایجاد می شود ، بنابراین می توان پل را در جای خود نگه داشت. چهارم پل قابل جابجایی مشروط

پل های قابل جابجایی مشروط فقط از روی بیمار جدا می شوند دهان توسط دندانپزشک به عنوان یک قاعده ، این ها روساخت های روی ایمپلنت ها هستند که با پیچ کردن برطرف می شوند. این پل در فواصل منظم برای بررسی ایمپلنت ها و تمیز کردن برداشته می شود. تعمیرات نیز ممکن است از این طریق امکان پذیر باشد. V. پل چسبنده (پل چسبنده)

پل های چسبنده (مترادف: پل های چسبنده ، پل های مریلند) با استفاده از کامپوزیت لوت چسب (سیمان مبتنی بر رزین) به صورت میکرومکانیکی بر روی یک یا دو دندان تکیه گاه که کمی آماده شده اند ، ثابت می شوند و در برخی شرایط مفید هستند ، خصوصاً برای ایجاد شکاف در نوجوانان دندان دندانی - به عنوان مثال ، برای پر کردن دوره انتظار تا پایان رشد و کاشت ایمپلنت (قرار دادن ایمپلنت توسط جراحی). آماده سازی با حداقل تهاجم (که نسبت به ماده دندان لطیف است) به طور حتم نیاز به سیمان کاری چسب با کامپوزیت های شیمیایی (آکریلیک) دارد ، زیرا روش تهیه به خودی خود نمی تواند به حفظ مکانیکی کافی دست یابد. در این حالت ، احتباس با پیوند میکرو مکانیکی بین سطح دندان و مواد بریج حاصل می شود. ششم پل فرمت

به اصطلاح پل های امتداد (مترادف: پل های آزاد ، پل های تریلر) از ساختار معمولی یک پل ، که در آن یک پونتونیک بین دو تکیه گاه معلق است ، متمایز می شوند. پل های کششی هم برای ترمیم شکاف های محدود دندان و هم برای موقعیت های انتهای آزاد ساخته می شوند ، که در آن یک قلم به دو تاج بهم پیوسته (متصل) متصل می شود. به دلیل کم بودن استاتیک به دلیل فشار اهرمی که بر آن وارد می شود ، آویز ممکن است فقط در یک فاصله کوتاه در قوس دندانی ، عرض premolar (عرض یک قدامی کوچک مولر).

مواد

گزینه های طراحی پل نه تنها متنوع است ، بلکه مواد موجود نیز متنوع است:

پل تمام ریخته گری ساخته شده از آلیاژ فلزات گرانبها یا غیر گرانبها (NEM) - به عنوان مثال در منطقه خلفی برای ترمیم یک مولر شکاف (شکاف ناشی از عدم وجود مولار خلفی).
پل روکش پلاستیکی - برای این ، از نظر زیبایی از ناحیه باکال یا لب است (گونه یا لب سمت) یک چارچوب فلزی روکش (روکش شده) با پلاستیک دندان رنگ است. از وقتی که روکش پلاستیکی عامل محدود کننده در طول عمر ساخت است ، این گزینه روکش معمولاً کنار گذاشته می شود.
پل روکش سرامیکی - چارچوب فلزی با روکش سرامیکی.
پل تمام سرامیکی - به عنوان یک مونوبلاک (از یک قطعه) یا با روکش سرامیکی یک چارچوب پایه سرامیکی ، به عنوان مثال از زیرکونیا ، از آلومینیوم اکسید یا لیتیوم ضد عرف کردن

گزینه های لوت

سیمان کاری معمولی - استفاده از سیمان های معمولی مانند روی فسفات، یونومر شیشه یا سیمان کربوکسیلات: ثابت کامل گچ یا روکش بریج ها معمولاً روی دندان های طبیعی سیمان می شوند. سرامیک های اکسید نیز می توانند بصورت متعارف در اصل سیمان شوند.
سیمان کاری چسبنده - علاوه بر پل های چسبنده ، که پیوند میکرو مکانیکی تهیه شده توسط یک کامپوزیت لوت (رزین) برای آنها اجباری است ، ترمیم های سرامیکی نیز به صورت چسب سیمان می شوند. برای ایجاد انسداد ریز میکروسکوپی ، هم سطح دندانها و هم مواد بریج باید برای این نوع لوت پیش تصفیه شیمیایی شوند.
پیچ - برای ثابت سازی روساخت های قابل جابجایی مشروط بر روی ایمپلنت ها.
اصطکاک - متناسب با اصطکاک ساکن بین دیواره های موازی که توسط سطوح تلسکوپی اتصالات دقیق بدست می آید ، همچنین تاج های دوتایی نیز وجود دارد - عنصر طراحی پل های جداشونده و متحرک.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

نشانه های ساخت یک پل به دلایل زیر بوجود می آید:

برای جایگزینی دندانهای از دست رفته - بستن شکاف
برای جلوگیری از مهاجرت دندان - نوک زدن به شکاف ، کشیدگی آنتاگونیست (رشد دندان در فک مخالف از محفظه استخوان آن).
برای بازیابی آواشناسی (آوایی).
برای بازگرداندن زیبایی شناسی
برای بازیابی عملکرد جویدن
برای حفظ مناطق پشتیبانی (دندانهای خلفی از قسمت فوقانی و فک پایین در برابر یکدیگر ، بنابراین ارتفاع گزش را حفظ می کنیم) و دوباره بازیابی می کنیم انسداد (حرکات بسته شدن جویدن و جویدن).
به عنوان روبنا بر روی کاشت
سطوح ریشه دندان های پایه ای که در استخوان آلوئول لنگر انداخته اند باید حداقل 50٪ از سطح ریشه دندان ها باشند تا جایگزین شوند

علاوه بر این ، یکی از شرایط زیر هنگام تصمیم گیری در مورد پل تقسیم وجود دارد:

اباتمنت های نامتقارن - برای جبران جهت های مختلف قرار دادن دندان های طبیعی.
تکیه گاه های نامتقارن - برای جبران جهت های مختلف قرار دادن پل های کامپوزیت (پل های بین دندان های طبیعی و ایمپلنت).
اباتمنت های کاشت غیر همسان
دندان های رویه با کاهش احتباس (با نگه داشتن ضعیف تر تاج سیمان شده به دلیل کوتاه بودن تاج یا زاویه آماده سازی)
برای اتصال چندین واحد کوچک از جهت قرار دادن مختلف در پلهای چند دهانه.
برای جبران تحرک فیزیولوژیکی فک پایین یا تحرک مختلف پایه - فشار دلبستگی شکن

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف مطلق

دندانهای رویه نامناسب - به عنوان مثال در صورت آسیب شدید به پریودنتیم (دستگاه نگهدارنده دندان) و در نتیجه شل شدن یا در صورت استئولیز آپیکال (انحلال استخوان ناشی از التهاب "پایین ریشه دندان").
دهانه های بریج بزرگ و قوس دار - به عنوان مثال ، هنگامی که تمام دندان های قدامی فوقانی از بین رفته اند.
تعداد ناکافی یا نامطلوب توزیع دندانهای ساکن - از طریق تقویت اباتمنت با استفاده از ایمپلنت ، a پل ثابت در صورت لزوم هنوز می توان به جای ترمیم متحرک برنامه ریزی کرد.
از دست دادن بیش از سه دندان متوالی و کاهش فاصله مهاجرت دندان - یک استثنا از دست دادن چهار دندان برش است ، به شرطی که مسیر قوس دندان قوسی نباشد.

بسته به توزیع و تعداد دندان های پایه ، باید تصمیم گرفت که آیا یک پل ثابت امکان پذیر است یا باید یک ترمیم متحرک را برنامه ریزی کرد. در صورت لزوم ، می توان با استفاده از کاشت ایمپلنت (قرار دادن جراحی در یک یا چند ایمپلنت) ، تقویت پایه را انجام داد ، در نتیجه یک برنامه ریزی ثابت ثابت امکان پذیر می شود. موارد منع مصرف نسبی

پوسیدگی-دندانهای رایگان فاصله را محدود می کنند - در این حالت ، ایجاد فاصله با ایمپلنت یا به ویژه در بزرگسالان ، با پل چسبی (چسب پل) باید به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود.
وضعیت بعد از عمل اپی کوکتومی - کوتاه شدن ریشه از طریق جراحی رهبری به یک رابطه نامطلوب ریشه تاج.
تاج های کوتاه بالینی - به دلایل احتباس مکانیکی (نگه داشتن تاج) روی دندان تهیه شده ، این باید حداقل 3 میلی متر ارتفاع داشته باشد تا زاویه های آماده سازی 3 درجه تا 6 درجه داشته باشد و حداقل 5 میلی متر برای زاویه های بین 6 تا 15 درجه مورد نیاز است درجه اگر این حداقل ابعاد قابل اجرا نباشد ، باید طول دندان جراحی در نظر گرفته شود. سیماناسیون چسبنده برای بهبود احتباس (نگه داشتن تاج روی دندان) ترجیح داده می شود.
ناکافی بهداشت دهان - ثانوی کرم خوردگی دندان در ناحیه حاشیه تاج موفقیت طولانی مدت ترمیم پل را زیر سوال می برد.
دسترسی دشوار هنگام آماده سازی - محدود شده است دهان به عنوان مثال باز کردن ، می تواند استفاده از ابزارهای دوار برای ساییدن دندان پایه در زاویه صحیح را دشوار یا غیرممکن کند.
سطوح ریشه دندانهای پشتی کمتر از 50٪ در مقایسه با سطح ریشه دندانهایی است که باید تعویض شوند - در اینجا تأمین یک پل محکم هنوز امکان پذیر است ، اما انتظار می رود با زمان نگهداری کوتاهتر بریج.
عدم تحمل به اجزای آلیاژ فلز - به گزینه های سازگار بروید (به عنوان مثال ، سرامیک ها).

قبل از اقدامات

قبل از انجام اقدامات ، باید اطمینان حاصل شود که دندان های پایه ای که تاج می خورند از نظر بالینی و رادیوگرافی سالم هستند یا پس از ترمیم توسط محافظه کار ، ریشه ، جراحی یا پریودنتال درمان اقدامات (توسط از بین بردن پوسیدگی و پر کردن درمانی, درمان کانال ریشه, برداشت نوک ریشه یا درمان بیماریهای پریودنتال) ، ظرفیت تحمل آنها توسط پل برنامه ریزی شده داده می شود.