علائم یک بیماری خود ایمنی | بیماری خود ایمنی چیست؟

علائم یک بیماری خود ایمنی

علائم ابتدای یک بیماری خود ایمنی معمولاً مشخص نیستند و اغلب به این ترتیب شناخته نمی شوند. علائم مشخصه برای برخی بیماری های خود ایمنی معمولاً ظاهر نمی شوند. علائمی که بروز می کند شامل علائم پوستی مانند خارش ، بثورات و قرمزی است.

در برخی موارد ، افراد مبتلا از علائم رویشی ، یعنی علائم غیر ارادی شکایت دارند سیستم عصبی. افزایش یافت خستگی یا کاهش نیاز به خواب ، تغییر دما اسهال or یبوست و غیر عادی قلب نرخ در این گروه قرار می گیرد. علاوه بر این ، اختلالات غلظت ، افزایش درجه حرارت تب و شکایات شکمی غیر مشخص را می توان مشاهده کرد.

همچنین شکایات مفصلی و ناهنجاری های عصبی مانند احساس و سوزن سوزن شدن دست و پا وجود دارد. از دست دادن میل جنسی نیز در ارتباط با برخی بیماری ها مشاهده می شود. اختلالات بینایی مانند دو دید در اسکلروز متعدد و بیماری گریوس.

بیماری های خود ایمنی کبد

خودایمن کبد بیماری ها در معرض واکنش نادرست بدن هستند سیستم ایمنی بدن، که منجر به تخریب سلولهای سلولهای کبد و صفرا مجاری سه تا وجود دارد کبد بیماری هایی که در معرض بی نظمی خود ایمنی هستند: کلانژیت اسکلروزان اولیه ، سیروز صفراوی اولیه و خودایمنی هپاتیت. این سه بیماری هیچ علائم معمولی ندارند.

مبتلایان غالباً از موارد نامشخص شکایت دارند درد شکم, تهوع و استفراغ، افزایش خستگی ، فشار در ناحیه کبد و خارش. علاوه بر این ، ممکن است زردی پوست و چشم و همچنین بدن کاهش یابد مو در مردان کلانژیت اسکلروزان کننده اولیه با واکنش التهابی مزمن همراه است صفرا مجاری

التهاب مداوم باعث افزایش تولید می شود بافت همبند، که به طور فزاینده ای فشار می دهد صفرا مجاری عبور صفرا دشوارتر می شود. کلانژیت اسکلروزان کننده اولیه اغلب با همراه است بیماری التهابی مزمن روده.

این شامل بیماری کرون و کولیت اولسراتیو، که مانند کلانژیت ، در عود بیماری پیشرفت می کند. مردان به طور قابل توجهی بیشتر از زنان تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند. اگر بیماری شناسایی نشده یا درمان نشود ، سیروز کبدی می تواند با گذشت زمان توسعه یابد. علاوه بر این ، خطر ابتلا به سرطان مجاری صفراوی در طول زندگی افزایش می یابد.

Autoimmune هپاتیت یک بیماری خود ایمنی نادر است ، که حدود یک پنجم از کل بیماری های کبدی را تشکیل می دهد. در هر سنی رخ می دهد. با این حال ، زنان بین 20 تا 40 سال به طور قابل توجهی بیشتر از مردان هم سن خود تحت تأثیر قرار می گیرند.

محرک های خود ایمنی هپاتیت معمولاً به وضوح قابل شناسایی نیستند. عوامل محیطی و همچنین آنتی ژن های ویروس ها و باکتری به نظر می رسد در پاتوژنز نقشی دارند. سالمونلا، هپاتیت ویروس ها A ، B ، C ، و D و همچنین تب خال ویروس ها مشکوک به عنوان محرک هستند.

در بسیاری از موارد ، این یک یافته تصادفی است که در طی روزمره کشف می شود خون آزمایشات به دلیل بالا رفتن مقادیر کبدی. ترانس آمینازها و گاما گلوبولین ها به ویژه مشهود است. علاوه بر این، آنتی بادی در برابر اجزای مختلف سلول قابل تشخیص است.

سیروز اولیه صفراوی بر روی مجاری صفراوی کوچک کبد تأثیر می گذارد. همچنین این یک التهاب مزمن است که در صورت عدم درمان منجر به بازسازی سیروز کبد می شود. اکثر بیماران مبتلا زن هستند.

حتی در مراحل خفیف پیشرفته ، تشخیص و درمان امکان پذیر است. به این ترتیب سیروز کبدی در بیشتر موارد قابل پیشگیری است. به طور کلی ، داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن در درمان بیماری های خود ایمنی کبد استفاده می شود.