In هپاتیت B (مترادف: HBV; هپاتیت B ویروس؛ هپاتیت B ویروسی؛ ICD-10-GM B16.-: ویروسی حاد هپاتیت ب) یک است التهاب کبد ناشی از هپاتیت ویروس B. این هپاتیت B ویروس یک ویروس DNA تا حدی دو رشته ای است و از خانواده Hepadnaviridae است. این بیماری متعلق به بیماری های مقاربتی (STD) یا STI (عفونت های مقاربتی). در حال حاضر انسان تنها مخزن مربوطه پاتوژن است. وقوع: عفونت در مرکز و شمال آفریقا شایع است، چین، خاورمیانه و اروپای شرقی و جنوبی. اغلب از سفرهای این کشورها بازگردانده می شود. مسری بودن (عفونی بودن یا قابل انتقال پاتوژن) زیاد است. ویروس در آن یافت می شود خون, مایعات بدن مانند منی ، شیر مادر, بزاقو مایع اشک آور. این ویروس در همه وجود دارد مایعات بدن. در بیشتر موارد، انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) از طریق عفونت های تزریقی اتفاق می افتد:
- از طریق انتقال جنسی (شامل 40٪ تماس همجنس گرا)؛ به این دلیل، هپاتیت B به عنوان یک طبقه بندی می شود بیماری های مقاربتی (STD)؛ 49 درصد موارد
- سوزن های تزریقی آلوده (مصرف مواد مخدر داخل وریدی)، آلوده خونابزارهای آلوده در زمینه خالکوبی و سوراخ کردن؛ 17 درصد موارد
در 24 درصد موارد، پاتوژن در جوامع مسکونی با حامل ویروس هپ بی یافت می شود. در کشورهایی با شیوع بالای ناقلان ویروس، انتقال پاتوژن اغلب به صورت پری ناتال (در حوالی تولد یا در حین زایمان) از مادر به جنین/نوزاد رخ می دهد. ورود پاتوژن به بدن به صورت تزریقی است (پاتوژن از طریق روده نفوذ نمی کند، بلکه وارد روده می شود. خون از طریق پوست (عفونت از راه پوست)، از طریق غشاهای مخاطی (عفونت permucous)، از طریق دستگاه تناسلی (عفونت تناسلی). خطر عفونت ناشی از آسیب سوزن (NSV، NSTV) با خون ویروس مثبت تا 30٪ است. دوره کمون (زمان از عفونت تا شروع بیماری) معمولاً حدود 30-180 روز است. بین فرم حاد و مزمن (تقریباً 5-10 درصد) تمایز قائل می شود. شکل حاد را می توان به نوبه خود به یک شکل خوش خیم (خوش خیم) و یک بدخیم (بدخیم) تقسیم کرد (به بخش "سیر و پیش آگهی" زیر مراجعه کنید). نسبت جنسیتی: مردان به طور قابل توجهی بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند. اوج بروز در زنان 10 سال قبل از مردان است:
- برای آقایان: گروه سنی 30 تا 39 سال.
- برای خانم ها: گروه سنی 20 تا 29 سال
شیوع (بروز بیماری) در آلمان 0.6 درصد است. در آفریقای مرکزی و چینشیوع > 8 درصد، در خاورمیانه، شمال آفریقا و اروپای شرقی/جنوبی 2-7 درصد و در سایر مناطق کمتر از 2 درصد است. تقریباً 400 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند بیماری مزمن. شیوع هپاتیت B مزمن در کشورهای در حال توسعه تا 80 درصد است بارداری 0.7-0.9٪ است. میزان بروز (تکرار موارد جدید) حدود 35 مورد در هر 100,000 نفر در سال (در آلمان) است. این بیماری مصونیت مادام العمر بر جای می گذارد. سیر و پیش آگهی: هپاتیت B در 65 درصد موارد بدون علامت («بدون علامت»)، در 35 درصد موارد علامت دار و در 1 درصد به صورت برق زا ( ناگهانی، سریع و شدید) است. هپاتیت B حاد در 90 درصد موارد منجر به بهبودی خود به خودی ("به تنهایی") می شود. با این حال، شکل حاد هپاتیت B می تواند در 5-10٪ موارد مزمن شود. از این تعداد، حدود 70-90٪ از نظر بالینی سالم هستند (= هپاتیت غیرفعال مزمن) و در حدود 10-30٪ موارد بیماری به طور مزمن فعال است. بیماران مبتلا به هپاتیت فعال مزمن اغلب از آن شکایت دارند خستگی و از دست دادن اشتها. یک عارضه معمولی دراز مدت موارد فعال مزمن است کبد سیروز (آسیب برگشت ناپذیر (غیر قابل برگشت) به کبد و بازسازی شدید بافت کبد) در 15 تا 20 درصد موارد و از این میان، کارسینوم کبدی (HCC؛ سلول های کبدی) سرطان) در حدود 15 درصد موارد عارضه دیگری است. "درمان" هپاتیت B مزمن (= بار ویروسی کم، یعنی < 300 نسخه HBV DNA/ml) تحت درمان تا 70 درصد است. واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه هپاتیت B در دسترس است. با توجه به امکان واکسیناسیون، تعداد افراد مبتلا در کشورهای صنعتی احتمالا کاهش خواهد یافت. واکسیناسیون به ویژه هنگام سفر به مناطق پرخطر توصیه می شود. کارکنان بخش پزشکی، اورژانس و افراد دارای معلولیت ذهنی در منازل نیز در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستند و باید واکسینه شوند. ایمونوگلوبولین هپاتیت B در دسترس است پروفیلاکسی پس از قرار گرفتن در معرض هپاتیت B (ایمن سازی غیرفعال؛ برای جلوگیری از بیماری در افرادی که با واکسیناسیون در برابر هپاتیت B محافظت نشده اند اما در معرض آن قرار گرفته اند). در آلمان، این بیماری طبق قانون محافظت از عفونت (IfSG) قابل اطلاع است. در موارد مشکوک به بیماری، بیماری و مرگ باید با نام اطلاع رسانی شود.
