نشانه ها
علائم ناشی از فتق دیسک عمدتا به محل دقیق افتادگی بستگی دارد. علاوه بر این ، موقعیت دیسک در کانال نخاعی لغزش نیز نقش تعیین کننده ای دارد. در دیسک فتق مرکزی بین L5 و S1 بدون تأکید جانبی بافت دیسک نشت شده ، بیماران مبتلا به طور عمده کمر محلی را توصیف می کنند درد.
این کمر درد به طور معمول وقتی که قسمت بالاتنه به سمت جلو خم می شود شدت آن افزایش می یابد. بی حسی ، گزگز یا ضعف عضلانی در این موارد انتظار نمی رود. از طرف دیگر ، یک دیسک فتق بین L5 و S1 با لهجه جانبی در کانال نخاعی می تواند باعث فشرده شدن ریشه های عصبی یا فیبرهای عصبی منفرد شود.
به این ترتیب ، بیماران مبتلا ممکن است بی حسی ، سوزن سوزن شدن ، ضعف عضلانی و حتی فلج را تجربه کنند. اگر L5 باشد ریشه عصب فشرده شده است ، افراد مبتلا به طور معمول متوجه اختلالات حسی در قسمت داخلی پایین می شوند پا، پشت پا و انگشت شست پا. علاوه بر این ، بلند شدن انگشتان پا و ربایش از باسن ممکن است محدود شود.
از طرف دیگر ، اگر دیسک فتق باعث فشرده سازی S1 شود ریشه عصب، اختلالات مربوط به حساسیت در ناحیه قسمت عقب پایین پایین رخ می دهد پا و در لبه خارجی پا بیماران مبتلا نیز ضعف در غلت خوردن پا را مشاهده می کنند. در مورد a دیسک لغزش در ستون فقرات کمر نیز باید در نظر گرفته شود که بسته به محل دقیق آن ، مثانه و / یا روده نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
به همین دلیل ، برخی از بیماران مبتلا به ادرار و / یا مدفوع رنج می برند بیاختیاری. دیسک لغزش بین L5 و S1 ممکن است باعث بی حسی در درماتوم از ریشه عصب L5 مربوطه درماتوم از ریشه عصبی L5 در مناطق خاصی از گسترش می یابد ران و پایین تر پا.
به همین دلیل ، افراد مبتلا به دیسک فتق بین L5 / S1 ممکن است بی حسی و / یا را تجربه کنند درد در پشت ران. علاوه بر این ، قسمت خارجی زانو ، و همچنین جلو و کنار آن ساق پا متعلق به درماتوم از ریشه عصب L5. اگر دیسک فتق باعث بی حسی شود ، باید فوراً با یک متخصص مشورت شود و درمان مناسب آغاز شود.
در غیر این صورت ، بدون درمان ، آسیب دائمی به رشته های عصبی و در نتیجه بی حسی دائمی در درماتوم ریشه عصب L5 رخ می دهد. و در مورد یک دیسک فتق مشخص بین L5 و S1 ، که منجر به آسیب شدید به ریشه عصب مربوطه می شود ، علاوه بر نارسایی های حساس ، اختلالات عضلات شناسایی می شود. عضلات شناسایی کننده عضلاتی هستند که توسط یک خاص تهیه می شوند نخاع بخش و در صورت خرابی ، می تواند محل آسیب را نشان دهد.
اگر رشته های عصبی حرکتی توسط دیسک فتق بین L5 / S1 آسیب ببینند ، عملکرد عضله حفره اکستانسور لانگوس (بازکننده انگشت شست بلند) ، عضله قدامی تیبیالیس (عضله قدامی تیبیا) و عضله گلوتئوس مدیوس (عضله گلوتئوس میانی) به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند. آسیب به این عضلات مشخصه به این معنی است که بیماران مبتلا دیگر نمی توانند انگشت شست را به اندازه کافی بلند کنند. علاوه بر این ، اختلال در عضله قدامی تیبیا به عنوان یکی از عضلات شناسایی L5 / S1 به این معنی است که دیگر نمی توان پا را به اندازه کافی به سمت داخل چرخاند (به اصطلاح فتنه) ، به بیرون گسترش یابد (جمع کردن) و به طرف نوک آن بلند شد بینی (پسوند پشتی).
در افراد مبتلا ، به دلیل آسیب دیدن رشته های عصبی این عضلات مشخص ، می توان اصطلاحاً "راه رفتن پله ای" را مشاهده کرد. در صورت فتق دیسک بین L5 و S1 ، می توان دیسک را به روش های مختلف از حالت طبیعی خارج کرد. بیمارانی که تغییر جهت به سمت راست را تجربه می کنند معمولاً علائم مشابهی را تجربه می کنند.
تغییر دیسک به سمت راست باعث شدید می شود دردبه خصوص در ناحیه باسن و پای راست. علاوه بر این ، اختلالات حسی در مبتلایان نیز فقط در سمت راست قابل درک است. هنگام ایستادن بر روی نوک انگشتان ، پای چپ معمولاً تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، در حالی که پارسی با احتیاط بالابرنده پا (فلج جزئی عضلات حفره مایع عضلانی ؛ بازکننده انگشت شست بلند) در سمت راست مشاهده می شود.
عضلات ساق پا مناسب نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند (S1). با این حال ، اگر دیسک بین مهره ای در دیسک فتق بین L5 / S1 به طور فزاینده ای به سمت چپ حرکت می کند ، علائم در سمت چپ رخ می دهد. بیماران مبتلا به طور معمول در ناحیه باسن چپ و چپ احساس درد می کنند ران. علاوه بر این ، از دست دادن حساسیت روی درماتوم ریشه عصبی L5 یا S1 در سمت چپ تأثیر می گذارد. نقص حرکتی نیز نه در پای راست بلکه منحصراً در سمت چپ مشاهده می شود.
