معرفی
La طحال عضوی است که به جریان خون متصل است و در بین آنها شمرده می شود اندام های لنفاوی. این وظایف مهم را در منطقه انجام می دهد خون تصفیه و دفاع ایمنی. در دوران جنینی ، در کودکان متولد نشده ، طحال درگیر است خون تشکیل. اگر طحال باید برداشته شود ، به عنوان مثال به دلیل یک حادثه جدی ، دیگر اندام های لنفاوی می تواند عملکرد و وظایف را بر عهده بگیرد.
وظایف طحال
طحال عملکردهای مهمی دارد. این یک نقش تعیین کننده در سیستم ایمنی بدن و خون تصفیه و خسته کردن. پالپ سفید طحال حاوی گلبول های سفید خون، لنفوسیت های T و B ، سلول های دندریتیک و ماکروفاژها (سلول های پاک کننده).
در اینجا ، طحال ، به اصطلاح جستجو می کند و با متجاوزان مبارزه می کند. در پالپ قرمز طحال یک پارانشیم (بافت) مخصوص وجود دارد که برای ایجاد یک خلوص خون پاک می شود. در اینجا سلولهای قرمز خون غیرفعال از خون خارج شده و تجزیه می شوند.
وظیفه بعدی طحال ذخیره خون است. طحال وظیفه اطمینان از تأمین دائمی سلولهای مهم خون را بر عهده دارد. این شامل گلبول های قرمز خون است (اریتروسیت ها), گلبول های سفید خون (لنفوسیت ها) و خون پلاکت (ترومبوسیت ها).
در صورت لزوم ، می توان سلولهای خونی کافی را از طریق طحال تأمین کرد. بعلاوه ، در دوران جنینی ، یعنی در کودکان متولد نشده ، طحال جایی است که خون در آن تشکیل می شود ، همراه با اندام های دیگر مانند کبد و مغز استخوان. تا حدود شش سالگی ، طحال به عنوان محل تشکیل سلولهای قرمز خون ، همچنان در تشکیل خون نقش دارد.
عملکردهای طحال
طحال عضوی است که از نظر آناتومیکی به یک تفاله قرمز و یک تفاله سفید تقسیم می شود. پالپ با اصطلاح خاص ، مثانه طحال را توصیف می کند. تفاله قرمز و سفید عملکردهای مختلفی دارند.
در حالی که پالپ قرمز مسئول ایجاد سلولهای خونی است ، پالپ سفید به عنوان عضوی لنفاوی برای ایمونولوژیک عمل می کند نظارت بر از خون ، مانند نوعی ایستگاه فیلتر. این بدان معناست که دو وظیفه اصلی طحال در دو بخش عملکردی متفاوت انجام می شود. پالپ قرمز طحال حدود هفتاد و پنج درصد از بافت طحال را تشکیل می دهد و از رشته های پالپ مانند شبکه (رشته های مدولاری) و همچنین خون ریز تشکیل شده است. عروق، سینوزوئیدهای وریدی ، که بین رشته های پالپ قرار دارند.
بنابراین خمیر قرمز طحال به جریان خون متصل می شود. از بافت مشبک پالپ قرمز برای مهاجرت سلولی استفاده می شود. این بدان معنی است که سلول های خونی بیش از حد ، به ویژه گلبول های قرمز ، در اینجا فیلتر شده و تجزیه می شوند.
گلبول های قرمز خون و نام آن را به پالپ قرمز می بخشد. سلول های قرمز خون، اریتروسیت ها، حدود صد و بیست روز در خون زنده بمانید. در طول چرخه زندگی خود ، آنها چندین بار از طریق طحال جریان می یابند و دچار خونریزی می شوند.
جوان اریتروسیت ها تغییر شکل پذیر هستند و می توانند به راحتی از طریق شبکه های خمیر قرمز حرکت کنند ، در حالی که گلبول های قرمز کمتر قابل تغییر هستند و در مش های طحال گرفتار می شوند. سپس گلبول های قرمز قدیمی توسط سلول های به اصطلاح پاک کننده ، ماکروفاژها تجزیه می شوند. گلبول های قرمز بارها و بارها از طریق خمیر قرمز جریان می یابند تا اینکه یک روز آنها خیلی پیر شده و دیگر نمی توانند به اندازه کافی از بافت رد شوند و شکسته شوند.
پالپ سفید بیست و پنج درصد باقی مانده از بافت طحال را تشکیل می دهد. تفاله سفید برای آن بسیار مهم است سیستم ایمنی بدن. تفاله سفید رنگ و نام خود را از گلبول های سفید خون، لنفوسیت ها ، که در اینجا تشکیل می شوند ، بالغ می شوند و در نهایت ذخیره می شوند.
باصطلاح لنفوسیت T و سلولهای دندریتیک غلافهای اطراف شریانی کوچک را تشکیل می دهند عروق. به این مجتمع ها غلاف های لنفاوی اطراف دهان (PALS) گفته می شود. لنفوسیت های B به صورت فولیکولی بر روی PALS مرتب شده و سلول های ایمنی به طور کامل پالپ سفید طحال را تشکیل می دهند.
سلولهای دندریتیک عملکردی برای نظارت بر خونی که از طحال جریان دارد وجود دارد. هنگامی که آنها ذراتی از پاتوژن های احتمالی را که آنتی ژن نامیده می شوند ، پیدا کرده و آنها را برداشته و روی سطح سلول خود ارائه می دهند. این فعال می شود لنفوسیت T و در نهایت لنفوسیت های B نیز.
سپس لنفوسیت های B تکثیر و تشکیل می شوند آنتی بادی تطبیق آنتی ژن ها. اینها به یکدیگر متصل می شوند و مجتمع ها توسط ماکروفاژها تجزیه می شوند. به این ترتیب می توان عوامل بیماری زای موجود در خون را از بین برد. بنابراین ، پالپ سفید طحال عملکرد مهم دفاع ایمنی را برآورده می کند.
