علائم | بیماری پاژه

نشانه ها

همانطور که قبلاً در بالا توضیح داده شد ، بین سیر علائم بیماری و علامت گذاری تمایز قایل می شود. سیر بدون علامت به این معنی است که بیماری به اصطلاح "یافته تصادفی" تشخیص داده شده است و هیچ مکان اصلی تظاهر قابل تعیین نیست. بیمارانی که دوره علامتی بیماری دارند ، دارند درد، به ویژه در سیستم اسکلتی عضلانی (به ویژه: درد ستون فقرات).

مشترک در هر دو دوره از بیماری پیج این است که افزایش فعالیت استخوان ها به این معنی است که مواد زائد بیشتری باید از بدن دفع شود. این "مواد زائد" شامل اسیدهای آمینه (به ویژه هیدروکسی پرولین) هستند و می توانند از طریق ادرار تشخیص داده شوند. از طرف دیگر ، استئوبلاست ها سعی در ایجاد توده استخوانی و تعادل روند استئوکلاست.

این فعالیت را می توان به عنوان مثال توسط a نشان داد خون مقدار آزمایشگاه تست. افزایش فعالیت استئوبلاست ها منجر به افزایش آنزیم "آلکالین فسفاتاز" (= AP) می شود. آلکالین فسفاتاز در بسیاری از اندامها مانند کبد، بنابراین تعیین "AP مخصوص جوش" = ALP یا استئاز در آن مهم است خون.

کدام قسمت های بدن تحت تأثیر قرار می گیرند بیماری پیج می تواند متفاوت باشد. آیا یک محل تظاهرات اصلی وجود دارد (شکل علامتی از بیماری پیج) از فردی به فرد دیگر متفاوت است. علائم احتمالی بیماری پاژه در زیر ذکر شده است. توسعه عودهای بدخیم (= تشکیلات جدید) (نسبتاً نادر: <1)) ، انتقال به استئوسارکوم.

  • تغییر شکل استخوان ها
  • افزایش احتمال شکستگی (خطر شکستگی)
  • درد موضعی
  • بار قلب و عروق
  • گرفتگی عضلات به دلیل فشار نادرست
  • گرم شدن بیش از حد به دلیل تشکیل عروق خونی جدید
  • تشکیل ورید واریسی (واریس)
  • باریک شدن دستگاه های مختلف عصبی (فشرده سازی عصب)

تشخیص

اشعه ایکس از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا اجازه می دهد استئولیز (انحلال استخوان) در مراحل اولیه بیماری و بعداً ساختار رشته ای درشت استخوان اسفنجی (= چارچوب اسفنج مانند پرتوهای ریز استخوان) مشخص شود. مرض. بازسازی استخوان افزایش یافته همچنین می تواند با یک استخوان شناسایی و به تصویر کشیده شود خط نگارشی. به عنوان یک قاعده ، این فرایندهای بازسازی استخوان با استفاده از یک تایید می شود اشعه ایکس تصویر بعد از خط نگارشی.

انباشت زیاد در سمت راست ران استخوان (استخوان ران) به دلیل فعالیت زیاد متابولیسم استخوان به وضوح دیده می شود از طرف دیگر ، افزایش فعالیت استئوکلاست ها منجر به افزایش تخریب و در نتیجه تشکیل مواد زائدی می شود که باید از بدن دفع شود. این "مواد زائد" شامل اسیدهای آمینه (هیدروکسی پرولین) هستند و می توانند از طریق ادرار تشخیص داده شوند. همانطور که قبلاً در زیر فصل "علائم" توضیح داده شد ، افزایش فعالیت استئوبلاست ها با افزایش آنزیم "آلکالین فسفاتاز" (= AP) ، به ویژه ALP "آلکالین فسفاتاز خاص استخوان" قابل تشخیص است.

با این حال، تشخیص های افتراقی باید ساخته شود تا احتمال کبد بیماری ، زیرا این امر همچنین می تواند مسئول افزایش AP باشد. در مواردی که تشخیص هنوز هم مشخص نیست بعد از تمام روش های معاینه ، یک استخوان است بیوپسی (به دست آوردن نمونه بافت) می تواند انجام شود. بعلاوه ، بیماری پاژه هنوز باید از نظر استخوانی به صورت متفاوت تشخیص داده شود متاستازها و سایر بیماریهای استخوانی مانند استئومالاسی (= افزایش بافت نرم و تمایل به خم شدن استخوان ها به دلیل اختلال در ترکیب مواد معدنی در استئوئید).