عفونت کلامیدیائی دستگاه تناسلی

نشانه ها

عفونتهای کلامیدیائی دستگاه تناسلی از جمله شایعترین عفونتها هستند بیماری های مقاربتی. در مردان ، عفونت به صورت التهاب چرکی ظاهر می شود مجرای ادرار با ترشح مقعد و اپیدیدیم همچنین می تواند آلوده شود. در زنان ، مجرای ادرار و گردنه معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند. علائم احتمالی شامل بازگشت است درد، پایین تر درد شکم، فوریت ادرار ، سوزش، خارش ، ترشح ، تب, درد در حین مقاربت ، و خونریزی بین پریود. با این حال ، عفونت اغلب بدون علامت باقی می ماند. یک بیماری صعودی نامیده می شود آدنسیت یا به انگلیسی به عنوان مشارکت مشترک در رحماز لوله های فالوپ و تخمدان در برخی موارد ، صفاقی همچنین آلوده است (پری هپاتیت). در نوزادان تازه متولد شده ، عفونت به صورت نوزادی بروز می کند ملتحمه و ، کمتر معمول ، به عنوان ذات الریه.

علت

علت بیماری عفونت دستگاه تناسلی با باکتری است (Chlamydiaceae ، سروتیپ های DK). باکتری کوچک با متابولیسم ناقص ، به طور درون سلولی تکثیر می شود و لایه لایه پپتیدو گلیکان ندارد. فرم خارج سلولی و عفونی ، که بدن اولیه نامیده می شود ، نمی تواند تقسیم شود. فرم داخل سلولی و تکثیر کننده بدن مشبک نامیده می شود.

انتقال

عوامل بیماری زا در طی رابطه جنسی منتقل می شوند. عفونت نوزادان در هنگام تولد نوعی انتقال خاص است. در خارج از بدن ، کلامیدیا به سرعت می میرد. دوره انکوباسیون از چند روز تا هفته ، به ندرت تا سال است. عوامل خطر شامل سن کم (نوجوانان و جوانان بین 15 تا 24 سال) ، رابطه جنسی محافظت نشده و تغییر شریک جنسی مکرر.

عوارض

عوارض احتمالی شامل زن است ناباروری، زخم ، حاملگی خارج رحمی، و مزمن است درد لگن. واکنشی آرتروز و سندرم ریتر ممکن است در اثر عفونت ، به خصوص در مردان ، به ندرت ایجاد شود.

تشخیص

تشخیص توسط درمان پزشکی براساس مصاحبه بیمار ، علائم بالینی و روشهای مختلف تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی انجام می شود. تشخیص صرفاً مبتنی بر علائم غیر قابل اعتماد است.

پیشگیری

کاندوم برای جلوگیری از STD استفاده می شود.

درمان دارویی

برای جلوگیری از عفونت مجدد و شیوع بیشتر باید شریک های جنسی فعلی و قبلی با هم درمان شوند. دهانی آنتی بیوتیک ها برای درمان دارویی استفاده می شود ، معمولاً یا تتراسایکلین ها ، به عنوان مثال ، داکسی سایکلین، یا ماکرولیدها، به عنوان مثال، روکسی ترومایسین, آزیترومایسینو اریترومایسین، برای عفونت بدون عارضه. کینولون های جدیدتر مانند افلوکساسین و لووفلوکساسین همچنین ممکن است به عنوان گزینه هایی در نظر گرفته شود. آزیترومایسین همچنین به صورت تک میلی گرمی تجویز می شود مقدار به دلیل انطباق خوب برای راهنمایی های دقیق درمان ، لطفاً به منابع و اطلاعات مرجع دارویی مناسب مراجعه کنید.