درمان سرگیجه | سرگیجه ناشی از گوش

درمان سرگیجه

درمان سرگیجه ای که در گوش ایجاد می شود تا حد زیادی به علت اصلی بستگی دارد. به همین دلیل ، تشخیص کلی قبل از شروع درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر سرگیجه با التهاب غده همراه باشد عصب دهلیزی (به اصطلاح نوریت وستیبولاریس) ، داروها باید برای درمان علامتی سرگیجه استفاده شوند ، تهوع و استفراغ.

به این ترتیب می توان به طور م theثر علائم را تسکین داد و بهزیستی فرد مبتلا را افزایش داد. علاوه بر تجویز این داروها ، آموزش فیزیوتراپی هدفمند باید به تقویت اندام دهلیزی و درمان سرگیجه در طولانی مدت کمک کند. افرادی که سرگیجه در گوش آنها وجود دارد مریضی منیر همچنین می تواند با داروهایی برای سرگیجه درمان شود ، تهوع و استفراغ در حمله حاد منیر.

برای حملات سرگیجه کاملاً مشخص ، این داروها نباید از راه خوراکی تجویز شوند ، بلکه از طریق دارو تجویز می شوند رگ. آموزش ویژه سیستم دهلیزی همچنین می تواند به کاهش دفعات حملات سرگیجه حاد کمک کند. علاوه بر این ، درمان این نوع سرگیجه که در گوش ایجاد می شود ، شامل تجویز بتاهیستین است.

این دارو همچنین می تواند به طور م theثر دفعات حملات سرگیجه حاد را کاهش دهد. افرادی که علیرغم دارودرمانی از حملات مکرر سرگیجه رنج می برند ، ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشند. یکی از اقدامات جراحی ممکن برای درمان این نوع سرگیجه ، که در گوش ایجاد می شود ، قطع آن است تعادل عصب در طرف آسیب دیده

همچنین می توان فشار منطقه را کاهش داد گوش داخلی (اصطلاحاً ساکوتومی). اگر سرگیجه در گوش با ناشنوایی ناگهانی همراه باشد ، باید توجه داشت که هیچ درمانی وجود ندارد که ثابت شده باشد برای این تصویر بالینی م effectiveثر باشد. با این وجود ، در زندگی روزمره بالینی ، فرد سعی می کند علائم حاد را با شدت زیاد کاهش دهد -دوز کورتیزون. بسته به شدت علائم ، کورتیزون می تواند به صورت قرص یا از طریق تزریق تجویز شود.

در صورت اندکی از دست دادن شنوایی، که فقط کمی توانایی شنوایی را مختل می کند و منجر به سرگیجه در گوش نمی شود ، معمولاً هیچ درمانی لازم نیست. اگر سرگیجه در گوش یک سرگیجه موقعیت پاروکسیسم خوش خیم وجود دارد ، یک استراتژی درمانی کاملاً متفاوت باید انتخاب شود. از آنجا که علائم در این موارد بیشتر به دلیل سنگهای کوچک در کانال نیم دایره خلفی اندام دهلیزی ایجاد می شود ، این سنگها باید با مانورهای موقعیت یابی خاص برداشته شوند.

  • اقدامات دارویی ،
  • مداخلات جراحی ،
  • فیزیوتراپی و روان درمانی در سوال.
  • در برخی موارد ، ترکیبی از این ستون های درمان نیز ممکن است مفید باشد.