صرع در دوران کودکی

معرفی

تعریف اساسی از بیماری صرع در کودکان هیچ تفاوتی با بزرگسالان ندارد. بیماری بیماری صرع یک اختلال عملکردی را توصیف می کند مغز که در آن گروههایی از سلولهای عصبی برای مدت کوتاهی هماهنگ می شوند و خیلی سریع ترشح می شوند ، که پس از آن منجر به یک تشنج صرع. نوع دقیق آن تشنج صرع به محل قرارگیری این گروه از سلولهای عصبی بستگی دارد و می تواند کل را تحت تأثیر قرار دهد مغز (عمومی) یا محلی (کانونی) باقی بماند.

با نسبت 0.5٪ ، بیماری صرع یک تصویر بالینی نادر در کودکان نیست. تمایز واضح بین تب در اینجا باید به مبارزات اشاره شود ، زیرا این موارد به طور خودکار به شکل صرع اختصاص داده نمی شوند. صرع که در آغاز می شود کودکی با خطر کاهش هوش همراه است. تقریباً 30٪ از كودكان مبتلا در طول زندگی خود از كاهش هوش رنج می برند. همچنین شناخته شده است که برخی از سندرم های صرع فقط در ایجاد می شوند کودکی و تا پایان کودکی فروکش می کند ، مانند صرع رولاندو یا سندرم لاندو-کلفنر.

علل

علل احتمالی کودکی صرع بسیار متنوع است و در بعضی موارد هنوز به خوبی درک نشده است. علل به سه گروه اصلی زیر تقسیم می شوند: ساختاری ، ژنتیکی ، ایدیوپاتیک. اصطلاح علل ساختاری کلیه اختلالات ارگانیک را در بر می گیرد مغز، مانند تغییرات در آناتومی ، شرط به دنبال ضربه مغزی مغزی، تومورها ، خونریزی های مغزی ، اما همچنین بیماری های نادر مانند اسکلروز توبرو (TSC).

در سالهای اخیر نسبت بیماران با استعداد ژنتیکی مشخص بیشتر و بیشتر شکسته شده است. بنابراین ، ژن های جداگانه ای شناسایی شده اند که با جهش ، منجر به ایجاد صرع می شوند یا خطر ابتلا به آن را افزایش می دهند. گروه صرع ایدیوپاتیک شامل همه اشکال صرع است که هیچ علت دقیقی برای آنها قابل شناسایی نیست. بسته به نوع صرع ، این نسبت 70٪ است. در دهه های اخیر ، این درک فزاینده وجود دارد که توسعه صرع معمولاً نتیجه یک شرایط خاص نیست ، بلکه باید عوامل مختلف مساعد زیادی در کنار هم قرار بگیرند تا منجر به پیشرفت آن شوند.

علائم

علائم اصلی صرع همیشه وجود حملات صرعی است. با این حال ، شدت آنها به میزان قابل توجهی متفاوت است و از کشیدگی های کوچک ، از جمله حالت های کوتاه گرگ و میش ، به اصطلاح غیبت ، تا تشنج های بزرگ مال ، که با کشیدگی و کشیدگی عضلات م affectثر بر کل بدن ، و همچنین از دست دادن شعور بنابراین تشخیص والدین صرع در کودکان به همین ترتیب برای والدین همیشه آسان نیست.

این به ویژه در مورد اشکال خیلی زود صرع ، مانند سندرم وست ، اتفاق می افتد. این به اصطلاح با اسپاسم شیرخوارگی همراه است که در آن بازوها در مقابل قسمت مقابل جمع می شوند قفسه سینه و سر به سمت جلو متمایل شده است. برای چشم آموزش ندیده ، تشخیص این حرکت از فعالیت حرکتی طبیعی بسیار پیچیده است.

علاوه بر این تشنج های حرکتی ، صرع های به اصطلاح غیابی نیز وجود دارد. اینها با یک حالت گرگ و میش مختصر همراه است که فرد مبتلا نمی تواند آن را به خاطر بسپارد. غالباً این حالتها در مدرسه مورد توجه قرار می گیرد و کودکان به عنوان همیشه منحرف کننده و متمرکز توصیف می شوند.

با این حال ، رسیدن به مراحل رشد خیلی آهسته یا حتی از دست دادن آنچه قبلاً آموخته شده است نیز می تواند نشانه ای از سندرم های صرع باشد و باید با توجه به این سوال روشن شود. . اشکال بی شماری از صرع در کودکان وجود دارد که فقط یا بیشتر از خواب رخ می دهد.

به عنوان مثال یکی از رایج ترین انواع صرع در کودکان ، صرع رولاندو موسوم به گرفتگی عضلات و انقباض عضلات گلو, زبان و نیمی از صورت در شب ، که می تواند به کل بدن گسترش یابد. با این حال ، اشکال دیگر ، مانند سندرم لنوکس-گاستوت ، نیز با تشنج های مختلف شبانه همراه است. سندرم صرع دیگر که با تجمع شبانه تشنج همراه است CSWS یا سندرم اوتا هارا است. در حال حاضر فرض بر این است که تجمع تشنج در طول شب به دلیل همگام سازی اساسی سلولهای عصبی است که می تواند با سرعت بیشتری به یک هماهنگی بیشتر تبدیل شود.