انسداد شریان قلب شریان این بیماری می تواند در دوره خود متفاوت باشد و حتی مزمن شود. بنابراین تشخیص زودهنگام از اهمیت بیشتری برخوردار است و می تواند باعث نجات زندگی شود.
پیشرفت بیماری عروق کرونر
بیماری عروق کرونر در موارد جداگانه دوره های کاملاً متفاوتی دارد:
- اگر اولین علامت کرونر باشد قلب بیماری یک است سکته و در صورت زنده ماندن ، مسیر بعدی به میزان امکان به دست آوردن فرد بستگی دارد عوامل خطر تحت کنترل.
- اگر کرونر باشد قلب بیماری در درجه اول خود را نشان می دهد آنژین pectoris در درجات مختلف ، احتمالاً اقدامات مقابله ای مثر در مراحل مقدماتی a شروع می شود قلب حمله
با وجود درمان بهینه ، با این وجود ، هر بیمار مبتلا به بیماری کرونر قلب ، یک خطر کاملاً قابل محاسبه تحت تأثیر حملات قلبی ندارد ، آریتمی قلبی or نارسایی قلبی، که می تواند امید به زندگی را به طور قابل توجهی محدود کند.
عوارض جدی ممکن است
جدی ترین عارضه عروق کرونر شریان بیماری سکته قلبی است که هنوز هم باعث مرگ بسیاری از افراد قبل از رسیدن به بیمارستان می شود. در متن الف سکته، همه اشکال احتمالی آریتمی بلکه خون آسیب دریچه قلب مربوط به جریان می تواند رخ دهد. در برخی موارد ، آریتمی بدون علائم قبلی هشدار دهنده نیز می تواند اولین و بالقوه مرگبار رویداد کرونر باشد شریان مرض.
در دوره مزمن از بیماری عروق کرونر بعد از انفارکتوس میوکارد منقضی شده ، نارسایی قلبی و آریتمی های بدخیم مکرر در خط مقدم عوارض بالقوه هستند.
تشخیص بیماری عروق کرونر
برای تشخیص به موقع بیماری عروق کرونر، پزشک ابتدا از بیمار درمورد علائم و سایر موارد با جزئیات سال می کند تاریخچه پزشکی. معاینهی جسمی و نبض و خون اندازه گیری فشار دنبال می شود.
از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند الکتروکاردیوگرام (ECG) و سونوگرافی معاینه قلب. مخصوصاً توسط فشار معایناتی مانند ECG استرس ، استرس سونوگرافی معاینه یا به اصطلاح تالیم خط نگارشی، علائم بیماری کرونر قلب تحت کنترل پزشکی قابل تحریک و مستند است.
متأسفانه ، در این روشهای معاینه صد درصد ضربه وجود ندارد ، به طوری که در موارد فردی زودرس ، گاهی اوقات نجات دهنده زندگی است تشخیص بیماری کرونر قلب ساخته نمی شود با این حال ، چه زمانی بیماری عروق کرونر مشکوک و تأیید شده است ، فقط تجسم مستقیم از عروق کرونر و باریک شدن احتمالی آنها در طی کاتتریزاسیون قلب می تواند تشخیص را تأیید کند و زمینه را برای یک برنامه درمانی موثر فراهم کند.
