تشخیص بیماری کرونر قلب

تاریخچه پزشکی

anamnesis ، مجموعه ای از تاریخچه پزشکی، اولویت اول در تشخیص است. اگر بیمار به عروق کرونر مشکوک باشد قلب بیماری (CHD) ، عوامل خطر مانند: باید پرسیده شود و سابقه خانوادگی بیماری های قلبی عروقی (بیماری های قلبی عروقی) از نزدیکترین بستگان بیمار (پدربزرگ و مادربزرگ ، پدر و مادر ، خواهر و برادر ، فرزندان بیولوژیکی) بیمار گرفته شود.

• سیگار کشیدن
• فشار خون بالا یا
• دیابت شیرین

علامت اصلی برای تشخیص CHD است آنژین سینه ()درد قفسه سینه، "تنگی روی سینه").

If آنژین حملات سینه در بیمار رخ داده است تاریخچه پزشکی، احتمال وجود بیماری های قلبی عروقی وجود دارد. با این حال ، فقدان این علائم کرونر را رد نمی کند قلب بیماری (CHD) ، از آنجا که درصد بالایی از ایسکمی ها (کمبود اکسیژن به سلول های عضلانی قلب) بی صدا ، یعنی بدون علائم پکتاژینوز رخ می دهد. در مرحله بعدی ، بیمار باید خصوصیات بیماری را توصیف کند درد، محلی سازی آن را نشان دهید و توصیف کنید که در چه شرایطی تشنج رخ داده است.

مهم است که دریابید آیا درد شدت ، مدت و فراوانی وقوع و اینکه آیا پاسخی به استفاده از داروهای نیتروژن داده شده است ، افزایش یافته است. با استفاده از این اطلاعات می توان بین فرم پایدار و ناپایدار تمایز قائل شد آنژین. علاوه بر این ، باید از بیمار در مورد تنگی نفس ، تپش قلب یا دوره کوتاه بیهوشی س askedال شود ، زیرا اینها می توانند علائم بعدی عروق کرونر باشند قلب بیماری (CHD).

معاینهی جسمی

در طول معاینهی جسمی، عوامل خطر مستعد ایجاد بیماری کرونر قلب در نظر گرفته می شود. چاق، افزایش یافت خون فشار یا ضربان های ضعیف در دست و / یا پا ممکن است شریانی را نشان دهد اختلالات گردش خون. خون گرفته شده است و پارامترهایی مانند کل کلسترول، لیپوپروتئین و قند خون سطح تعیین می شود.

اگر ناپایدار باشد آنژین پکتیکس حاضر است، تروپونین - T یا -I را می توان تعیین کرد. تروپونین ها نشانگرهای حساس برای یک حاد هستند سکتهاست. در خون، هیچ "نشانگر" مستقیمی برای بیماری کرونر قلب (CHD) معمولاً قابل تشخیص نیست.

در عوض ، در درجه اول به توجه توجه می شود مقادیر آزمایشگاهی که باعث CHD می شود و بنابراین تشخیص را محتمل می کند. این آزمایشات تنها در صورتی مفید هستند که علائمی که قبلاً بررسی شده اند با CHD سازگار باشند. یک عامل خطر خاص برای CHD مقادیر کم چربی خون است (کلسترول).

هرچه بالاتر باشد LDL و پایین تر HDL، احتمال وجود CHD یا ایجاد CHD بیشتر است. از آنجا که دیابت ملیتوس (قند خون بیماری) نیز نقش دارد ، قند خون نیز تعیین می شود. معاینهی جسمی افراد مبتلا به بیماری کرونر قلب معمولاً در نگاه اول قابل توجه نیست.

بنابراین ، هیچ چیز معمولاً حتی وقتی به قلب گوش داده می شود قابل توجه نیست. فقط درصورت خسارات بعدی در اثر کرونر شریان می توان به آنها گوش داد. CHD با کلسیفیکاسیون مشخص می شود عروق کرونر. این کلسیفیکاسیون ها می توانند در سایر قسمت های سیستم عروقی نیز رخ دهند. به عنوان مثال ، به اصطلاح کاروتیدها (شریان هایی که از قلب از طریق آن عبور می کنند) گردن به سر، شریان های کاروتید) تحت تأثیر کلسیفیکاسیون قرار می گیرند ، ممکن است هنگام گوش دادن به صدای جریان شنیده شود.