الکتروانسفالوگرافی (EEG) یک روش غیرتهاجمی برای اندازه گیری الکتریکی است مغز فعالیت. در زبان آلمانی نیز به آن اشاره می شود مغز اندازه گیری موج الکتروانسفالوگرافی کاملا بی ضرر است و به طور معمول در تشخیص پزشکی و همچنین برای اهداف تحقیقاتی استفاده می شود.
الکتروانسفالوگرافی چیست؟
الکتروانسفالوگرافی اندازه گیری نوسانات احتمالی در قشر مخ با استفاده از الکترودهایی است که روی پوست سر قرار می گیرد. اصطلاح الکتروانسفالوگرافی ترکیبی از اصطلاحات یونانی encephalon (مغز) و graphein (برای نوشتن). این به اندازه گیری نوسانات احتمالی قشر مغز با کمک الکترودهای متصل به پوست سر اشاره دارد. همه نورونهای مغز دارای پتانسیل غشای در حال استراحت هستند که هنگام تحریک تغییر می کند. تغییر حالت یک نورون واحد را نمی توان از بیرون تشخیص داد. با این حال ، اگر خوشه های عصبی بزرگتر به طور همزمان تحریک شوند ، تغییرات بالقوه جمع می شوند و همچنین می توانند در خارج از جمجمه. از آنجا که سیگنال ضعیف می شود توسط جمجمه استخوان ها, منینژو غیره و فقط در محدوده μV است ، باید علاوه بر این تقویت شود. علاوه بر این ، سر و صدای تداخل باید فیلتر شود. نوسانات احتمالی اندازه گیری شده با گذشت زمان در الکتروانسفالوگرام به صورت گرافیکی نمایش داده می شود. از طریق این منحنی های EEG ، متخصصان آموزش دیده می توانند فرآیندهای بیماری ، بلکه فعالیت های سالم مغز مربوط به تحقیقات را نیز بخوانند. الکتروانسفالوگرافی در دهه 1920 توسط متخصص مغز و اعصاب ینا و روانپزشک هانس برگر (1873-1941).
عملکرد ، اثر و اهداف
در انسانهای سالم ، الکتروانسفالوگرافی ، بسته به حالت بیداری و عملکرد شناختی ، الگوهای مشخصی از فعالیت ریتمی را پیدا می کند: در حالت بیدار ، آرام و با چشمان بسته ، امواج آلفا (8-12 هرتز) رخ می دهد. با چشم باز ، امواج بتا (13-30 هرتز) ایجاد می شود. در طول فعالیت ذهنی ، امواج گاما در محدوده فرکانس بالای 30 هرتز ظاهر می شوند. در حالت خواب ، امواج تتا (4-8 هرتز) و امواج دلتا (<4 هرتز) معمولی هستند. انحرافات اساسی از این نوسانات نشان دهنده فرآیندهای بیماری های عصبی است. الکتروانسفالوگرافی برای تشخیص و پیگیری صرع ، که در آن ترشحات تشنجی مانند خوشه های بزرگ از سلول های عصبی رخ می دهد ، بسیار مهم است. در اینجا ، EEG به تعیین نوع و مدت زمان تشنج و (در مورد کانونی) کمک می کند بیماری صرع) برای تشخیص کانون های تشنج. از الکتروانسفالوگرافی برای سایر اختلالات هوشیاری نیز استفاده می شود: در داروهای خواب ، EEG تمام شب اغلب ثبت می شود. از هیپنوگرام ثبت شده ، در میان چیزهای دیگر ، تأخیر در به خواب رفتن ، مدت زمان و توزیع مراحل خواب و واکنش های بیداری را می توان خواند. در بیشتر موارد ، الکتروانسفالوگرافی با سایر روش های اندازه گیری فیزیولوژیکی مانند پلی سمنوگرافی ، به عنوان مثال الکتروکاردیوگرافی (ECG) یا پالس اکسیمتری (تعیین غیر تهاجمی شریانی اکسیژن محتوا). به این ترتیب ، متفاوت است اختلالات خواب مانند بی خوابی ، پاراسومنیا یا دیسومنیا را می توان تشخیص داد و عینیت بخشید. علاوه بر این ، الکتروانسفالوگرافی به تعیین عمق کمک می کند بیهوشی، و همچنین عمق آن اغماء. الکتروانسفالوگرافی ابزاری برای تعیین است مرگ مغزی. از آنجایی که قشر مغزی فعالیت الکتریکی ثابت را حتی در حالت استراحت نشان می دهد ، عدم وجود آن نشان دهنده بافت مرده برگشت ناپذیر است. علاوه بر کاربردهای بالینی ، الکتروانسفالوگرافی نیز اغلب در تحقیقات استفاده می شود. در اینجا ، تغییرات مربوط به منحنی EEG معمولاً ظریف تر هستند و نمی توانند مستقیماً خوانده شوند ، اما باید با استفاده از نرم افزار آماری فیلتر شوند. الکتروانسفالوگرافی اغلب برای اندازه گیری واکنش ها و زمان واکنش به محرک های خاص در آزمایش ها استفاده می شود. الکتروانسفالوگرافی مخصوصاً برای این منظور مناسب است زیرا دارای وضوح زمانی بالا (در محدوده میلی متر) است. از این جنبه ، به وضوح از سایر روشهای معاینه ، مانند ، برتر است تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ، توموگرافی کامپیوتری (CT) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) در مقابل ، قدرت تفکیک مکانی الکتروانسفالوگرافی نسبتاً درشت است. علاوه بر این ، فقط فعالیت الکتریکی قشر مغز ثبت می شود. با استفاده از الکتروانسفالوگرافی ، نواحی عمیق تر مغز را می توان غیر مستقیم (از طریق تأثیر آنها بر قشر مغز) بررسی کرد. الکتروانسفالوگرافی برای چندین سال در رابط های به اصطلاح مغز و رایانه (BCI) به صورت تجاری و درمانی مورد استفاده قرار گرفته است. این فناوری به شما امکان می دهد کامپیوترها مستقیماً با استفاده از امواج مغزی کنترل شوند و برای اهداف بازی استفاده می شود ، اما همچنین اجازه می دهد افراد فلج شده با خارج ارتباط برقرار کنند. جهان
عوارض جانبی و خطرات
الکتروانسفالوگرافی یک روش معاینه کاملاً بی خطر و بی ضرر است. فقط الکترودها به پوست سر خارجی متصل شده و سیگنال های الکتریکی که به هر حال وجود دارد مشتق می شود. بیمار یا بیمار در معرض اشعه یا هرگونه خطر دیگر قرار نمی گیرد. یک معاینه معمول حدود 20-30 دقیقه طول می کشد. برای س specialالات خاص ممکن است الکتروانسفالوگرافی طولانی مدت لازم باشد.
