سندرم توره | اختلال خارج تراپی

سندرم تورت

سندرم تورت یک بیماری ارثی است که مردان بیشتر از زنان به آن مبتلا می شوند. همچنین بر منطقه خاصی از کشور تأثیر می گذارد مغزاز ganglia basal. در نهایت ، بسیاری از علل مختلف سندرم تورت در حال حاضر در حال بحث هستند.

با این حال ، هیچ نظریه ای در حدی که بتوان از علت مشخصی صحبت کرد ، اثبات نشده است. بیماران از موتور رنج می برند تیک (چشمک زدن ، دهان انقباض, زبان کلیک کردن ، کشیدن شانه). نکات حرکات غیرقابل کنترل عضلانی هستند.

آواز تیک همچنین ممکن است (سر و صدا ، سرفه ، ناراحتی ، حتی کل کلمات). اختلالات وسواس نیز از جمله این علائم است. تشخیص با مصاحبه با بیمار ، معاینات عصبی و EEG انجام می شود.

به عنوان درمان ، بازی و گفتگو درمانی امکان پذیر است. علائم وسواسی را می توان با دارو درمان کرد. همچنین سعی می شود تیک ها توسط دارو کنترل شوند.

علائم همراه چگونه هستند؟

اگر یک سندرم اکستراپیرامیدال با بیش از حد حرکت خود را نشان دهد ، حرکات غیر ارادی بازو رخ می دهد. عضلات صورت همچنین غالباً غیرارادی حرکت می کنند ، به عنوان مثال به صورت حرکات جویدن. اگر سندرم خارج هرمی با کمبود حرکت خود را نشان دهد ، لرزش ممکن است هنگام شروع حرکت یا هنگام رسیدن به جسم ، یخ زدگی شود (یعنی بیمار می خواهد حرکت را انجام دهد اما پا یا دست به راحتی حرکت نمی کند).

حالات صورت نیز می توانند به طور کلی ضعیف تر شوند ، به طوری که فرد مورد نظر معمولاً فقط صورت بدون بیان را نشان می دهد. شدت علائم ممکن است نشانگر بیماری های خاصی باشد. به طور کلی ، مبتلایان نیز بیشتر سقوط می کنند. از آنجا که بسیاری از بیماری های ایجاد کننده متعلق به گروه نورودژنراتیو ، همراه است جنون اغلب اتفاق می افتد

شخصیت فرد مبتلا نیز می تواند تغییر کند. به عنوان مثال ، ممکن است تجاوزاتی به ظاهر بی اساس رخ دهد. اگر فرد مبتلا متوجه این تغییرات شود ، افسردگی یک بیماری همراه نادر نیست.

چگونه تشخیص می دهید؟

این تشخیص در درجه اول از طریق مشاوره پزشکی دقیق (اصطلاح فنی: آنامنیز) و تفصیلی انجام می شود معاینهی جسمی. دقیقاً بررسی می شود که کدام نوع فقر حرکتی یا مازاد جنبشی وجود دارد و چگونه خود را نشان می دهد. در برخی موارد ، می توان تشخیص روشنی داد.

با این حال ، از آنجا که تصاویر بالینی مختلف در یکدیگر ادغام می شوند ، تا زمانی که تشخیص قطعی داده شود ، تنها چیزی که اغلب مورد بحث قرار می گیرد ، وجود یک سندرم خارج از هرم است. برخی روش های تصویربرداری (به عنوان مثال معاینات MRI خاص) و موارد خاص خون مقادیر در برخی موارد می تواند تشخیص را تأیید کند. غالباً سایر روشهای تشخیصی نیز برای جلوگیری از سایر بیماریها متصل می شوند.

گاهی اوقات آزمایشات ژنتیکی ، ترک مایع نخاعی (اصطلاح فنی: مایع مغزی نخاعی) یا پاسخ به داروهای خاص بخشی از فرایند تشخیص است. اظهارات کلی در مورد پیش آگهی امکان پذیر نیست. این کاملاً به تصویر بالینی خاص و گزینه های مختلف درمانی و همچنین به بیمار بستگی دارد تاریخچه پزشکی و سابقه خانوادگی.