سرطان مثانه

مترادف به معنای گسترده تر

تومور مثانه صفرا ، سرطان مثانه صفرا ، سرطان سلول سنگفرشی ، آدنوکارسینوما ، مثانه صفراوی

تعریف

گرچه سرطان کیسه صفرا (کیسه صفرا سرطان) یک تومور نادر اما بسیار بدخیم با پیش آگهی ضعیف است ، زیرا این علائم مانند بی درد است زردی (icterus) ، اغلب دیر ظاهر می شوند. تومورها دو نوع مختلف دارند. سرطان سلول سنگفرشی، که بخصوص بدخیم است و آدنوکارسینوم ، که بیشتر شایع است. این بیماری عمدتا پس از 60 سالگی رخ می دهد و زنان دو برابر مردان مبتلا می شوند. بیماری طولانی مدت سنگ صفرا و التهاب مزمن کیسه صفرا از عوامل خطرزای توسعه صفرا محسوب می شوند سرطان مثانه.

فرکانس

سرطان از کیسه صفرا بسیار نادر است و از هر 1 نفر فقط 100000 نفر به آن مبتلا می شود. گال سرطان مثانه، با این حال ، حدود 3 تا 5 برابر بیشتر از است صفرا مجرا سرطان. این بیماران بیشتر از 60 سال سن دارند و زنان نیز دو برابر بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند.

انواع تومور

دو نوع سرطان می تواند در دیواره کیسه صفرا ایجاد شود. مورد اول کمتر اتفاق می افتد سرطان سلول سنگفرشی، که از سلولهای سطحی (سلولهای اپیتلیال) کیسه صفرا ایجاد می شود مخاط و با بدخیمی خاصی مشخص می شود. آدنوکارسینومای شایعتر ، که از سلولهای غده ای کیسه صفرا ایجاد می شود مخاط، کمی بدخیم تر از است سرطان سلول سنگفرشی.

یکی از عوامل خطر برای ایجاد سرطان کیسه صفرا ، التهاب طولانی مدت کیسه صفرا (کوله سیستیت مزمن) است. به نظر می رسد بیماری سنگ صفراوی (کوله سیستولیتیازیس) نیز در این امر نقش دارد. زیرا 80٪ مبتلایان به این سرطان مبتلا هستند سنگهای صفراوی همزمان در کیسه صفرا ، اما تاکنون هر بیمار (فقط حدود 1٪) مبتلا به سنگ صفرا دچار سرطان کیسه صفرا نشده است.

حدود 3-5٪ بیماران پس از a به اصطلاح دفع دائمی می شوند سالمونلا عفونت این بدان معنی است که باکتری نمی توان به طور کامل کشته شد و بیمار همیشه دفع می کند سالمونلا در مدفوع او. در عین حال ، این بیماران استعمار کیسه صفرا با سالمونلا، که همچنین یک عامل خطر برای سرطان کیسه صفرا است.

اگر یک التهاب مزمن طولانی مدت در کیسه صفرا وجود داشته باشد ، کلسیفیکاسیون دیواره داخلی کیسه صفرا می تواند رخ دهد. این شرط همچنین به عنوان کیسه صفرا چینی شناخته می شود ، که یک مرحله پیش سرطانی (پیش سرطان) برای سرطان کیسه صفرا است (سرطان کیسه صفرا). تومورهای خوش خیم کیسه صفرا (آدنوم های کیسه صفرا) باید از اندازه 10 میلی متر به بالا برداشته شوند ، زیرا دارای پتانسیل خاصی برای تخریب بدخیم هستند. آدنوم های کوچکتر از 10 میلی متر باید هر شش ماه توسط سونوگرافی بررسی شود. علاوه بر این ، کیسه صفرا پولیپ ها گاهی اوقات در کیسه صفرا یافت می شوند ، اما آنها فقط یک پتانسیل کم برای دژنراسیون دارند.