اختلال خارج تراپی

مترادف به معنای گسترده تر

اختلالات هماهنگی حرکتی ، بیماری پارکینسون ، بیماری هانتینگتون ، دیستونی ، بیماری تورت ، اختلالات خارج هرمی

معرفی

این گروه از تصاویر بالینی ، به عنوان مثال ، سیستم حرکتی اکستراپیرامیدال را شامل می شود که دیگر به اندازه کافی کارایی ندارد. وظیفه آن هماهنگی حرکاتی است که بدن باید انجام دهد. نیرو ، جهت و سرعت حرکات تنظیم می شود. سیستم خارج هرمی به طور مستقیم حرکات را تحریک نمی کند ، بلکه فقط آنها را تحت تأثیر قرار می دهد و توالی حرکت یکنواخت و مایع را تضمین می کند.

• موربوس پارکینسون
• کوریا هانتینگتون
• دیستونی یا
• سندرم تورت.

علت

سندرم اکستراپیرامیدال به مجموعه علائمی اطلاق می شود که در بیماری های مختلف عصبی مانند کرئه هانتینگتون یا بیماری پارکینسون مشاهده می شود. سیستم خارج هرمی به رشته های عصبی گفته می شود که در خارج از مسیر اصلی حرکت قرار دارند (اصطلاح فنی: مسیر هرمی) و به کنترل حرکات ما کمک می کنند. حرکات آگاهانه از طریق دستگاه هرمی انجام می شود.

سیستم حرکتی خارج از هرم وظیفه تنظیم دقیق را دارد و بر مسیر هرمی تأثیر می گذارد. وظیفه حمایت و نگهداری و تنش عضلانی (اصطلاح فنی) و همچنین حرکات اندام نزدیک به تنه است. سیستم خارج هرمی و مسیر اصلی حرکت از نزدیک با هم کار می کنند.

اصلا فقط از این طریق حرکت امکان پذیر است و فقط از این طریق حرکت هدفمند و مهارت های حرکتی ظریف امکان پذیر است. سندرم اکستراپیرامیدال اختلالات موجود در سیستم اکستراپیرامیدال را توصیف می کند که بر این مناطق تأثیر می گذارد. اختلال دقیق بسته به تصویر بالینی متفاوت است.

در بیشتر موارد ، سلول های عصبی به دلایل مختلف از بین می روند (به عنوان مثال در بیماری پارکینسون و کره هانتینگتون) ، سایر علل احتمالی می تواند نتیجه مصرف مواد سمی یا دارو یا به دلیل کاهش خون جریان در مغز (مثل یک ضربه) ، اما همچنین ممکن است یک علت ژنتیکی برای برخی بیماری ها وجود داشته باشد. قسمتهای مهم در مدار برای دنباله حرکت از بین رفته اند. در بیماری پارکینسون ، جنبه های فعال کننده وجود ندارد ، در نتیجه باعث کاهش حرکت می شود (اصطلاح فنی هیپوکینزی) ، در بیماری هانتینگتون ، جنبه های بازدارنده وجود ندارد ، و در نتیجه حرکت بیش از حد ایجاد می شود (اصطلاح فنی هایپرکینزی).