سندرم ملکرسون-روزنتال یک بیماری التهابی است. این بیماری متعلق به دسته گرانولوماتوزهای دهانی صورت است. سندرم ملکرسون-روزنتال معمولاً با ترکیبی از سه نشانه معمولی مشخص می شود. این علائم ، اول ، تورم لب ها ، دوم ، به اصطلاح چین خورده است زبان، و در نهایت ، محیطی پارسی صورت.
سندرم ملکرسون-روزنتال چیست؟
سندرم ملکرسون-روزنتال در اکثر موارد در بیماران جوان رخ می دهد. همچنین این واقعیت وجود دارد که این بیماری در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. اساساً این سندرم یک بیماری التهابی ایدیوپاتیک است. این بیماری به نام دو پزشک ارنست ملکرسون و کرت روزنتال نامگذاری شد. سندرم ملکرسون-روزنتال عمدتا با وقوع مشترک سه علامت اصلی مشخص می شود.
علل
اساساً علل دقیق ایجاد سندرم ملکرسون-روزنتال با توجه به دانش پزشکی فعلی هنوز به طور کامل مشخص نشده است. در اصل ، این بیماری نشان دهنده یک بیماری التهابی گرانولوماتوز است. در برخی موارد ، بیماران مبتلا به عدم تحمل غذاهای مختلف ارتباط دارند. علاوه بر این ، سندرم ملکرسون-روزنتال نیز ممکن است در افراد مبتلا رخ دهد بیماری کرون. همین امر در مورد بیماران مبتلا به سارکوئیدوز. سندرم ملکرسون-روزنتال به دلیل گرانولوماتوز است التهاب.
علائم ، شکایات و علائم
در اصل ، سندرم ملکرسون-روزنتال یک بیماری نسبتاً نادر است. به عنوان گرانولوماتوز طبقه بندی می شود التهاب. در موارد متعدد ، شروع سندرم ملکرسون-روزنتال در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی است. این بیماری بیشتر افراد بین 20 تا 40 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم اصلی سندرم ملکرسون-روزنتال فرآیندهای التهابی گرانولوماتوز و تورم لب های ادماتیو است. در بیشتر موارد ، قسمت فوقانی لب تحت تأثیر تورم معمولی قرار می گیرد. به ندرت ، تورم در هر دو لب یا منحصراً در قسمت تحتانی لب ظاهر می شود لب. علاوه بر این ، کام یا ناحیه گونه بیمار مبتلا نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. گاهی اوقات تغییرات در زبان، که سپس در ظاهر شبیه نقشه است. همچنین ممکن است که زبان بزرگ می شود علاوه بر این ، در برخی موارد فلج صورت است اعصاب در صورت ظاهر می شود با این حال ، گاهی اوقات ماه ها یا حتی سال ها پس از تورم لب ها ظاهر می شود. برخی از بیماران علائم عصبی مانند مننژیت or آنسفالیت. پیرامونی عصب صورت فلج به شکل حمله ناگهانی ظاهر می شود. دوره های بدون هیچ علامتی نیز امکان پذیر است و به دنبال آن فواصل ناراحتی ایجاد می شود. تورم لب ها در زمینه سندرم ملکرسون-روزنتال نیز cheilitis granulomatosa نامیده می شود. لب های متورم را می توان به داخل فشار داد. اگر تورم برای مدت طولانی ادامه یابد ، ممکن است یک شکاف ایجاد شود. سومین علامت معمولی سندرم ملکرسون-روزنتال ، زبان چروکیده ، lingua plicata نیز نامیده می شود. شیارهای عمیقی در سطح زبان ظاهر می شود و گاهی اوقات شکاف هایی ایجاد می شود. علاوه بر این ، تعداد زیادی از بیماران زخم روی غشای مخاطی را نشان می دهند دهان. اینها ممکن است حاشیه حاشیه ای واضحی را نشان دهند ، اما در موارد دیگر صرفاً سطحی به نظر می رسند آفت. این زخم ها اغلب با تورم یا قرمزی دهان همراه است مخاط. علاوه بر این ، متورم است لنف گره ها در گردن. اساساً ارزیابی دوره و پیش آگهی سندرم ملکرسون-روزنتال دشوار است. در برخی موارد ، بهبودهای خود به خودی رخ می دهد و دوره طولانی بیماری نیز ممکن است. برخی از بیماران نیز از عود رنج می برند. به عنوان یک قاعده ، سندرم ملکرسون-روزنتال با یک دوره عود کننده مشخص می شود و معمولاً لب های متورم برطرف می شوند. در طول دوره بیماری ، بافت ممکن است افزایش یابد ، که دیگر قادر به برگشت نیست.
تشخیص و روند بیماری
تعیین تشخیص سندرم ملکرسون-روزنتال بر اساس روشهای مختلف تحقیق است. ظاهر بالینی معمولی بیماری به راحتی منجر به تشخیص آزمایشی می شود ، که با موارد بیشتری تأیید می شود معیارهای. برای تشخیص سندرم ملکرسون-روزنتال با اطمینان ، نمونه برداری از پوست یا غشای مخاطی و همچنین تشخیص آزمایشگاهی برای مثال امکان پذیر است در میان چیزهای دیگر ، پروتئین واکنشی C در خون. مهم است که حذف شود بیماری کرون و سارکوئیدوز به عنوان بخشی از تشخیص های افتراقی. اشعه ایکس معاینات و کولونوسکوپی معمولاً برای این منظور استفاده می شوند.
عوارض
سندرم ملکرسون-روزنتال در درجه اول باعث تورم و در نتیجه فلج صورت می شود. به طور خاص ، لب ها و زبان متورم شده و اختلالات مختلف حساسیت در سراسر صورت رخ می دهد. کیفیت زندگی بیمار به طور قابل توجهی کاهش می یابد و با این تورم ها محدود می شود. در بسیاری از موارد ، افراد مبتلا در نتیجه به کمک افراد دیگر در زندگی روزمره خود وابسته هستند. به ویژه ، مصرف غذا و مایعات می تواند با سندرم ملکرسون-روزنتال مختل شود. محدودیت هایی در گفتار نیز ممکن است رخ دهد. معمولاً خود درمانی وجود ندارد ، به طوری که افراد مبتلا به درمان وابسته هستند. علاوه بر این ، شروع علائم بسیار ناگهانی است ، بنابراین برای ناراحتی های روانی یا شدید غیر معمول نیست افسردگی رخ دادن. علائم سندرم ملکرسون-روزنتال را می توان با کمک دارو محدود کرد. با این حال ، یک دوره مثبت بیماری را نمی توان در هر مورد تضمین کرد. در برخی موارد ، فلج ها به طور کامل حل نمی شوند ، به طوری که افراد مبتلا باید با محدودیت های مختلف زندگی کنند. امید به زندگی معمولاً تحت تأثیر سندرم ملکرسون-روزنتال قرار نمی گیرد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
تغییرات بصری در لب ها علامت a است سلامت شرط. به محض وجود تورم مکرر یا مداوم لب ها ، مراجعه به پزشک ضروری است. اگر فرد مبتلا از آن رنج می برد التهاب، تحریک پذیری داخلی یا کمی افزایش دمای بدن ، باید شکایات را روشن کرد. اختلالات حساسیت لب ها ، احساس بی حسی یا حساسیت بیش از حد باید بررسی و درمان شوند. در صورت رد مصرف غذا یا کاهش ناخواسته وزن ، فرد مبتلا به کمک پزشکی نیاز دارد. اگر مشکلات عاطفی اضافی یا بی نظمی های روانی در نتیجه ناهنجاری های بینایی ایجاد شود ، مراجعه به پزشک توصیه می شود. در صورت عقب نشینی اجتماعی ، نوسانات خلقی یا مراحل افسردگی ، و همچنین سایر ناهنجاری های رفتاری ، ویزیت چکاپ از پزشک توصیه می شود. در صورت قرمزی دهان مخاط, آفت یا تغییرات دیگر در ظاهر پوست در دهان، به پزشک نیاز است درد، رگرسیون لثه یا خونریزی در دهان نشان دهنده بیماری است که باید تشخیص داده شود و درمان شود. در بسیاری از موارد ، درمان خود به خودی وجود دارد. با این وجود ، باید به پزشک مراجعه کرد ، زیرا به احتمال زیاد پس از چند هفته یا چند ماه ، تجدید نظر در شکایات رخ می دهد. در صورت متورم شدن لنف ها ، تشکیل توده های قابل لمس در ناحیه لگن ایجاد می شود گردن، یا احساس ناخوشی عمومی ، به پزشک نیاز است.
درمان و درمان
در حال حاضر ، هیچ علتی درمان برای سندرم ملکرسون-روزنتال وجود دارد. استروئیدها مانند کورتیزون معمولاً استفاده می شوند. گلوکوکورتیکوئیدها یا NSAID ها برای تسکین علائم تجویز می شوند. سرکوب سیستم ایمنی با استفاده از کلوفازیمین ، آزاتیوپرین، و تالیدومید نیز امکان پذیر است. کورتیزون برای تورم خفیف استفاده می شود ، در حالی که گلوکوکورتیکوئید برای تورم شدیدتر تزریق می شود. در اصل ، درمان علائمی که در سندرم ملکرسون-روزنتال رخ می دهد صرفاً علامتی است. تمرکز اصلی تلاشها در اینجا حفظ و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به علایم است.
چشم انداز و پیش آگهی
سندرم ملکرسون-روزنتال در حال حاضر معمولاً به عنوان گرانولوماتوز دهانی شناخته می شود. در اکثر موارد ، هنگامی که سندرم ملکرسون-روزنتال وجود دارد ، یک دوره اپیزودیک با اجزای التهابی وجود دارد. این دوره بیماری می تواند مزمن شود. این می تواند در طول سالها ، اغلب حتی در تمام طول عمر ادامه یابد. در این مورد ، هیچ پیش بینی خوش بینانه ای وجود ندارد. ممکن است آرامش بخش باشد که در اکثر افراد مبتلا نه سندرم کامل Melkersson-Rosenthal ، بلکه "تنها" منهای انواع با علائم مختلف و بیان فردی یافت می شود. به ویژه در کودکان ، سندرم کامل Melkersson-Rosenthal به ندرت یافت می شود. از آنجا که پزشکان هنوز نتوانسته اند علت سندرم ملکرسون-روزنتال را بیابند ، ممکن است این بیماری به دلیل نقص ژنتیکی باشد. این با تجمع خانوادگی پشتیبانی می شود. امروزه حداقل پزشکان می دانند که بهبودی خود به خود در سندرم ملکرسون-روزنتال رخ می دهد. تا کنون این بیماری به عنوان یک بیماری عود کننده در نظر گرفته شده است بیماری مزمن. بر این اساس ، درمان ممکن نیست ، اما عدم وجود علائم التهابی بسیار امکان پذیر است. از آنجا که سیر بیماری برای هر فرد فردی است ، پیش بینی آن دشوار است. این نیز پیش آگهی دقیق را پیچیده می کند. امید به زندگی معمولاً در سندرم ملکرسون-روزنتال محدود نمی شود. با این حال ، کیفیت زندگی بسته به شدت علائم است. امید است اثبات علت و ژن درمان مداخله باعث تسکین بیماران مبتلا در آینده می شود.
پیشگیری
موثر معیارهای برای جلوگیری از سندرم ملکرسون-روزنتال در حال حاضر شناخته شده نیست. این به این دلیل است که هنوز تحقیقات کافی در مورد علل شکل گیری این بیماری وجود ندارد. همکاری بیمار برای تسکین علائم اصلی است.
پیگیری
در بیشتر موارد ، سندرم ملکرسون-روزنتال باعث تورم شدید در بیمار ، به ویژه در صورت می شود. این تورم همچنین زیبایی افراد مبتلا را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد ، بنابراین اکثر بیماران نیز از کاهش عزت نفس رنج می برند. افسردگی و ناراحتی های روانی دیگر در این روند. در کودکان ، این ممکن است در نهایت رخ دهد رهبری به قلدری یا اذیت کردن غیر معمول نیست که سندرم ملکرسون-روزنتال منجر به اختلال قابل توجهی در خوردن غذا و مایعات شود و باعث شود فرد مبتلا از علائم مختلف کمبود رنج ببرد و کم وزن. علاوه بر این ، سندرم نیز منجر به تنفس مشکلات ، به طوری که توانایی کار بیمار تحت فشار نیز به طور قابل توجهی با این بیماری کاهش می یابد. اکثر افراد مبتلا نمی توانند به طور فعال در زندگی روزمره شرکت کنند و همچنین از محدودیت هایی در حرکت خود رنج می برند. به دلیل تورم زبان ، ناراحتی در حین گفتار ایجاد می شود ، به طوری که کودکان ممکن است با سرعت کمتری رشد کنند. در سندرم ملکرسون-روزنتال هیچ خود درمانی وجود ندارد و نمی توان دوره عمومی را نیز پیش بینی کرد. ممکن است به دلیل بیماری ، امید به زندگی برای بیمار کاهش یابد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
سندرم ملکرسون-روزنتال فقط به صورت علامتی قابل درمان است. به همین دلیل م effectiveثرترین اقدام خودیاری این است که علائم و شکایات فردی در مراحل اولیه روشن و درمان شوند. علاوه بر دارو درمان، افراد مبتلا می توانند اقدامات بیشتری را برای کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی انجام دهند. مهمتر از همه ، ورزش توصیه می شود. ورزش منظم باعث بهبود رفاه و کند شدن روند التهابی فرد می شود. متعادل و سالم رژیم غذایی اثر مشابهی دارد افراد مبتلا باید با پزشک یا متخصص تغذیه خود همکاری کنند تا بتوانند از این بیماری استفاده کنند رژیم غذایی برنامه ای که متناسب با علائم و شکایات فردی باشد. در اصل ، از غذاهایی که باعث ایجاد یا ترویج فرآیندهای التهابی می شوند باید اجتناب شود. اینها شامل ، برای مثال ، الکل و غذاهای مناسب ، بلکه انواع خاصی از سبزیجات و میوه ها. پزشک معالج بیمار می تواند به بهترین وجه به این س ofال که کدام غذاها و نوشیدنی ها مجاز هستند پاسخ دهد. در نهایت ، اجتناب از آن بسیار مهم است فشار و مراقبت از بدن اگر این امر با درمان پزشکی همراه باشد ، پیشرفت بیماری حداقل می تواند کند شود. برای جلوگیری از عوارض ، دوره سندرم ملکرسون-روزنتال باید توسط پزشک کنترل شود.
