لثه ها

اطلاعات عمومی

صمغ (به لاتین Gingiva ، یولیس یولیس) بخشی از پریودنتیم است و جز represents اپیتلیال را نشان می دهد. از آنجا که لثه فاقد یک بافت زیرپوستی (زیر جلدی) است ، نمی توان آن را حرکت داد. علاوه بر این ، لثه ها قابل تولید نیستند.

ساختار لثه ها

از نظر بافت شناسی ، لثه ها از یک سنگفرشی چند لایه تشکیل شده اند اپیتلیوم به سختی لایه های شاخی دارد. حتی اگر لثه ها به طور کامل قابل تولید نباشند ، مخاط از ظرفیت بازسازی بالایی برخوردار است و بنابراین خیلی زود بهبود می یابد. بین هر دندان و لثه یک شیار کوچک لثه ای وجود دارد (sulcus gingivae).

در لثه های سالم این شیار عمق حدود 2 میلی متر دارد. حاشیه داخلی اپیتلیوم با این شیار روبرو می شود. به حفره تقسیم می شود اپیتلیوم که به طور آزاد روی دندان و اپیتلیوم چسب سر می خورد.

اپیتلیوم چسبنده توسط سلولهای کوچک اتصال دهنده (همیداسموزوم) به سیمان ریشه متصل می شود. بین دندانهای جداگانه ، لثه به شکل مثلث است. به این آدامس بین دندانی گفته می شود پاپیلا (papilla interdentalis). مرز بین لثه و دهان قرمز تیره مخاط، که متحرک است ، خط مخاطی لثه (مرز مخاطی لثه) نامیده می شود.

درمانگاه

از آنجایی که لثه ها می توانند به سرعت ملتهب شوند ، به خصوص در شیارهای کوچک (ورم لثه) ، تمیز کردن منظم و کامل sulci لازم است. این تمیز کردن تا حدودی دشوارتر است زیرا دستیابی به شیارها با مسواک دشوار است. گینوییت همراه است دندان درد، قرمزی لثه و لثه های خونریزی.

درمان و پیشگیری شامل فشرده سازی است بهداشت دهان (مراقبت از دندان) علاوه بر این ، می توان شیارها و فرورفتگی های لثه را بزرگتر کرد و سپس به آنها جیب های لثه می گویند. جیب های لثه با عمق بیش از 2 میلی متر یک بیماری در نظر گرفته می شود.