ساقه مغز سندرم ها با کاهش مشخص می شوند خون جریان به عروق تهیه مغز ساقه. چند وجود دارد مغز استخوان سندرم هایی که به عنوان اولین توصیف کننده آنها نامگذاری شده اند ، به عنوان مثال ، سندرم فاویل ، سندرم وبر و سندرم والنبرگ. علل حاد مغز استخوان سندرم شامل خونریزی مغزی، سکته مغزی ، یا التهاب.
سندرم ساقه مغز چیست؟
سندرم های ساقه مغز در نتیجه ایسکمی مغزی ایجاد می شود ، که منبع ناکافی از آن است خون به مغز. در بیشتر اختلالات ، اختلال خون جریان به شریان مهره یا شریان بازیلار علت اصلی است. همراه با ساب کلاوی شریاناز شریان مهره متعلق به شریانهای تأمین کننده مغز. ریحان شریان متعلق به شریانهای تأمین کننده مغز با خون اکسیژن دار اگر خون رسانی با سکته مغزی کاهش یابد ، خونریزی مغزی، یا التهاب، بسته به مکان محلی ، ممکن است سندرم های مختلف ساقه مغز ایجاد شوند.
علل
دلایل اصلی سندرم های ساقه مغز ایسکمی مغزی است که منجر به کاهش خونرسانی به مغز می شود مغز. معمولاً این اختلالات گردش خون در شریان مهره و عروق تأمین کننده مغز. عفونت ، آسیب ، تومور ، چاقی, فشار خون بالا و اسکلروز متعدد می تواند به همان اندازه رهبری به مقدار کم خون به مغز. چندین سندرم ساقه مغز وجود دارد که بسته به محل آسیب به طور عمده به سه زیرگروه تقسیم می شوند:
- اختلال گردش خون در ساقه مغز (پونز) متعلق به مرکز سیستم عصبی.
- اختلال در گردش خون در مغز میانی
- اختلال گردش خون در ناحیه نخاع پسوند (مدولا- ابلونگاتا).
سه سندرم مختلف به نام اولین توصیف کنندگان آنها نامگذاری شده اند: سندرم میلارد-گوبلر ، سندرم وبر و سندرم والنبرگ. بسته به ماهیت علائم و محل آسیب ، دارو چندین سندرم دیگر ساقه مغز را می شناسد ، به عنوان مثال ، سندرم فاویل ، سندرم Nothnagel یا سندرم Babinski-Nageotte.
علائم ، شکایات و علائم
بسته به نوع سندرم ساقه مغز ، علائم مختلفی وجود دارد. تقریباً همه سندرمهای ساقه مغز با نارسایی عصب جمجمه و آسیب به مسیرهای عصبی طولانی مسئول عملکرد و حساسیت حرکتی مشخص می شوند. علائم برجسته دیگر عبارتند از سرگیجه, سردرد, خستگی، اوهام حسی ، فشار داخل جمجمه و گردن سفتی، سختی. پدیده های همراه ، فتوفوبیا و اختلالات خودمختار از جمله هستند استفراغ, تهوع، تعریق و تغییرات روحی. از مجموع علائم ، پزشک معالج می تواند محل آسیب را استنباط کند. مشخصه آسیب به نخاع سندرم والنبرگ است ، سایر سندرمهای متناوب نیز به همان اندازه امکان پذیر است. آسیب به پل پل دنده (پونز) معمولاً به دلیل سندرم فاویل یا میلارد-گوبلر با فلج نگاه افقی است. علل ممکن است شامل تومورها و اختلالات گردش خون در عروق و نواحی استرومایی آنها باشد. سندرم های وبر ، بندیکت و نواتاژل از مشخصه های ضایعات مغز میانی هستند. بیماران اغلب از اختلالات بینایی و خواب آلودگی رنج می برند. در آسیب شدید با جدا شدن ساقه مغز و قشر مغز ، مغز بدوی واکنش به شکل سندرم آپالیک رخ می دهد ، که منجر به مرگ مغزی. سندرم های ساقه مغز اغلب اتفاق می افتند که به طور کامل یا به طور معمول بیان نمی شوند و تشخیص قطعی را دشوار می کنند.
تشخیص و پیشرفت بیماری
در سندرم های ناقص ساقه مغز ، علائم به طور متناوب یا دو طرفه بروز می کنند. بسته به محل آسیب ، علائم در همان سمت یا طرف مقابل بدن ظاهر می شوند. در صورت آسیب کلی ، نقایص حسی مانند اختلال در احساس لرزش ، حس لامسه و دما و فلج وجود دارد. قسمت هایی از بدن که از طولانی ترین مجاری عصبی تأمین می شوند ، یعنی پا ، به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند. با پیشرفت بیماری ، این اختلالات حسی به طور تقریبی به بدن گسترش می یابد. اگر فردی باشد اعصاب به طور موضعی آسیب دیده اند ، علائم و شکایات مختلفی رخ می دهد. علاوه بر علائم کمبود حسی ، نقص حرکتی و آسیب به اتونوم وجود دارد سیستم عصبی. اینها با آشفتگی در تنظیم گردش و تعریق همراه با از دست دادن تعادل و هماهنگی (آتاکسی). آسیب به ریشه های عصبی ، که با ضعف رفلکس و ضعف عضلانی آشکار می شود ، می تواند در اثر آسیب دیسک ایجاد شود. طب مدرن روش های مختلف تشخیصی را برای تشخیص قابل اعتماد سندرم ساقه مغز ارائه می دهد. اولین قدم یک سابقه بالینی است که با آن پزشک تمام س questionsالات مهم در مورد علائم ، بیماری های قبلی و الگوهای زندگی و رفتار را از بیمار می پرسد تا یک تصویر بالینی ایجاد کند. اگر این سingال ممکن نباشد ، به عنوان مثال در موارد اضطراری حاد ، بلافاصله با MRI ، CT و سونوگرافی. این روش مدرن تشخیصی به پزشکان امکان می دهد سایر شرایط و بیماری ها مانند تومورها یا التهاب، اگر آنها مسئولیتی در قبال آنها ندارند اختلال گردش خون در مغز.
عوارض
سندرم ساقه مغز باعث کاهش جریان خون در مغز می شود. این شکایت می تواند رهبری به عوارض مختلف ، معمولاً در نتیجه انفارکتوس یا التهاب. فرد مبتلا به این بیماری رنج می برد سرگیجه و شدید سردرد. علاوه بر این، خستگی و خستگی روی دادن. فلج و اختلالات حسی مختلف نیز ممکن است رخ دهد. با این حال ، نمی توان پیش بینی کرد که کدام مناطق از بدن توسط سندرم ساقه مغز فلج می شوند. علاوه بر این ، ممکن است فرد مبتلا از آن رنج ببرد استفراغ و تهوع و همچنین ممکن است از هوش برود. بروز مشکلات شنوایی یا اختلالات بینایی غیرمعمول نیست. این علائم زندگی روزمره بیمار را به شدت محدود می کند. در بدترین حالت ، سندرم ساقه مغز منجر می شود مرگ مغزی و سپس مرگ کامل بیمار. به همین دلیل برای زنده ماندن بیمار درمان فوری توسط پزشک ضروری است. درمان با کمک دارو انجام می شود و خود این کار را نمی کند رهبری به هر عارضه ای با این حال ، خسارات ناشی از آن قابل استثنا نیست. اینها به شدت به زمان شروع درمان بستگی دارد. در صورت لزوم ، سندرم ساقه مغز همچنین امید به زندگی بیمار را کاهش می دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
مراجعه به پزشک به محض ابتلای فرد مبتلا به انواع مختلف ضروری است اختلالات عملکردی. اگر بینایی ، مشکلات شنوایی یا ابهام در شکل گیری گفتار وجود داشته باشد ، به پزشک نیاز است. معاینات کنترلی باید به منظور تعیین علت و توانایی انجام موارد مناسب آغاز شود معیارهای. در صورت تکرار وجود دارد خستگی، احساس ضعف یا ضعف درونی ، باید به پزشک مراجعه شود. اختلالات خواب و افزایش نیاز به خواب از علائم هشدار دهنده ارگانیسم است. اگر در طی چندین هفته رخ دهد یا شدت آنها افزایش یابد ، باید در مورد علائم آن توضیحاتی داده شود. اگر احساس فشار در داخل وجود دارد سر، سفتی گردن یا محدودیت در دامنه حرکت گردن ، باید با پزشک مشورت شود. سرگیجه, استفراغ و تهوع باید از نظر پزشکی معاینه و درمان شود. اگر تب، مرتفع شده فشار خون، ضربان قلب سریع یا گردش مشکلات رخ می دهد ، یک دکتر مورد نیاز است. مشکلات گردش خون ، تعریق زیاد که قابل توضیح نیست یا احساس بیماری باید توسط پزشک معاینه شود. فلج نگاه به خصوص غیر معمول در نظر گرفته می شود و باید در اسرع وقت درمان شود. برج میزان و هماهنگی مشکلات و همچنین تغییر در عضله دلایل مراجعه به پزشک است. از آنجا که در موارد شدید سندرم ساقه مغز می تواند باعث کاهش طول عمر شود ، مراجعه به پزشک در اولین علائم و بی نظمی توصیه می شود.
درمان و درمان
روش درمانی ترجیحی لیز است درمان، همچنین به عنوان ترومبولیز شناخته می شود. ترومبوز با کمک دارو حل می شود. با درمان موضعی ، بیمار دارو را از طریق کاتتر مستقیم به رگ آسیب دیده تزریق می کند. با لیز سیستمیک درمان، دارو به صورت داخل وریدی تجویز می شود تا بتواند از طریق جریان خون گسترش یابد و به محل آسیب دیده برسد. اگر سکته مغزی ایسکمیک وجود داشته باشد ، لیز داخل وریدی درمان با فعال کننده پلاسمینوژن نوترکیب نشان داده شده است که به ویژه موثر است. با این حال ، درمان باید حداکثر 4.5 ساعت پس از بروز اولین علائم انجام شود. پزشک معالج باید ارزیابی خطر-فایده را انجام دهد ، زیرا خطر وجود دارد خونریزی مغزی بلند است. روش دیگر ، برداشتن جراحی از لخته خون همچنین اگر سندرم ساقه مغز با مشکل در بلع همراه باشد و اختلال داشته باشد نیز ممکن است تنفس، گاهی اوقات قرار دادن یک لوله تغذیه یا طولانی مدت تهویه ممکن است قبل از درمان لازم باشد. بسته به شدت دوره بیماری ، پزشکان ممکن است درمان طولانی مدت را در مراکز تخصصی پزشکی یا موارد بعدی توصیه کنند درمان فیزیوتراپی اگر روند بیماری خفیف باشد.
چشم انداز و پیش آگهی
پیش آگهی سندرم ساقه مغز با توجه به علت موجود تعیین می شود و بنابراین باید به صورت فردی ارزیابی شود. هر چه ناحیه انفارکتوس فعلی آسیب دیده بیشتر باشد ، چشم انداز بهبودی کمتر خواهد بود. خطر مرگ در این بیماران به شدت افزایش می یابد. با تشخیص به موقع ، آسیب خفیف به بافت مغز و درمان سریع ، بهبودی کامل در موارد فردی امکان پذیر است. آسیب عصبی جزئی را می توان تقریباً به طور کامل پس از چند ماه با درمان بهینه اصلاح کرد. با این حال ، مراقبت های پزشکی باید طی چند ساعت از شروع اولین علائم بی نظمی انجام شود. علاوه بر این ، در فرآیند درمان و درمان ، بیمار باید فعالانه در بهبودی همکاری کند و از دستورالعمل های پزشک معالج پیروی کند. متعاقباً ، بیمار باید در معاینات منظم شرکت کند تا علائم هشدار دهنده زودتر سریعتر شناسایی شده و در صورت عود انفارکتوس ، اقدامات فوری انجام شود. در شرایط حاد ، بیمار یک عروق شدید دارد انسداد، که به طور قابل توجهی خطر مرگ زودرس را افزایش می دهد. احتمال مرگ در اینجا 80٪ موارد مستند است. بدون درمان ، احتمال زنده ماندن برای بیمار کم است. علاوه بر این ، سندرم ساقه مغز ممکن است منجر به عوارض مادام العمر یا اختلال در عملکرد سیستم های فردی شود.
پیشگیری
از آنجا که سندرم های ساقه مغز به دلایل مختلفی ناشی می شوند ، هیچ یک روش ایده آل برای جلوگیری از آنها وجود ندارد. با این حال ، به طور کلی ، پزشکان به مردم توصیه می کنند که در سبک زندگی خود تجدید نظر کنند و از خودداری کنند چاقی و در نتیجه، فشار خون بالا. هر دو عامل از پیشرفت سندرم ساقه مغز حمایت می کنند. آگاهانه رژیم غذایی که از چربی بیش از حد جلوگیری می کند ، قند و مواد افزودنی مصنوعی نیز می توانند به پیشگیری از این بیماری کمک کنند. عوامل مضر دیگر شامل بیش از حد است الکل و نیکوتین مصرف ، که باید به خصوص توسط بیماران پر خطر با استعداد ارثی و کسانی که هستند از آنها اجتناب شود اضافه وزن.
پیگیری
در سندرم ساقه مغز ، مراقبت های بعدی معمولاً کم است یا حتی هیچ معیارهای و گزینه های در دسترس فرد مبتلا ، بنابراین فرد مبتلا باید در درجه اول در این زمینه با پزشک مشورت کند تا از عوارض یا ناراحتی بیشتر جلوگیری کند. در بسیاری از موارد ، سندرم ساقه مغز به طور کامل قابل درمان نیست ، به طوری که امید به زندگی بیمار نیز اغلب به طور قابل توجهی توسط این بیماری کاهش می یابد. درمان این بیماری معمولاً با کمک دارو انجام می شود. باید اطمینان حاصل شود که دوز صحیح داده می شود و دارو به طور منظم مصرف می شود تا از عوارض بعدی جلوگیری شود. به همین ترتیب ، معاینات و معاینات منظم توسط پزشک برای شناخت و کنترل صحیح علائم سندرم ساقه مغز بسیار مهم است. از آنجا که این بیماری همچنین می تواند باعث اختلالات حرکتی شود ، تن درمانی باید انجام شود فرد مبتلا می تواند تمرینات زیادی را از این قبیل در خانه خود انجام دهد و تکرار کند ، که ممکن است روند بهبودی را تسریع کند. در این زمینه ، مراقبت و حمایت از جانب خانواده یا دوستان خود نیز تأثیر مثبتی در روند بیماری دارد و می تواند مانع شود افسردگی یا ناراحتی های روانی.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
سندرم مغز مغز یک بیماری کاملاً تهدیدکننده زندگی برای افراد مبتلا است ، بنابراین خودیاری کنید معیارهای باید بدون رضایت پزشک خودداری شود. به نفع خودشان ، بیماران باید در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشند تا بتوانند سریع درمان مناسب را آغاز کنند. علائم مرتبط با سندرم ساقه مغز معمولاً به طور قابل ملاحظه ای کیفیت زندگی بیمار را محدود می کند و مانع از انجام کارهای روزمره معمول وی می شود. به عنوان مثال ، بیماران دیگر قادر به پیگیری کار خود نیستند و باید از تلاش های مربوطه به نفع خود خودداری کنند سلامتبیماران به دلیل علائمی مانند سرگیجه ، محدودیت های حرکتی و حسی یا اختلالات بینایی و شنوایی مجبور به استراحت و موقتا از زندگی اجتماعی هستند. در بیشتر موارد ، بستری شدن در بیمارستان برای درمان علل حاد سندرم ساقه مغز مناسب است. در طی مراقبت های بیمارستانی ، بیماران تمام دستورالعمل های ارائه شده توسط پرسنل بیمارستان و پزشکان را دنبال می کنند. به طور معمول ، بیماران به طور موقت استراحت در رختخواب را حفظ می کنند و فعالیت های بدنی را کاهش می دهند. رژیم غذایی همچنین متناسب با بیماری بیمار و شرط، و برنامه رژیم غذایی تجویز شده باید توسط بیمار دنبال شود. پس از درمان موفقیت آمیز ، بیماران برای جلوگیری از عود ، دستورالعمل های پزشک را دنبال می کنند.
