درمان | سندرم زولینگر-الیسون

درمان

درمان بیمار با سندرم زولینگر-الیسون باید همیشه فردی باشد و عوامل مختلفی در روند تصمیم گیری نقش مهمی دارند. اگر فقط یک تومور شناخته شده باشد و به راحتی در بیمار محلی شود ، باید اقدام به برداشتن تومور از طریق جراحی کرد. با این حال مسئله ساز است که بسیاری از بیماران همزمان چندین گاسترینوم دارند و محلی سازی آنها به دلیل کوچک بودن بسیار دشوار است ، که جراحی را بسیار دشوارتر می کند.

در هر صورت ، باید یک درمان علامتی برای مقابله با پیشرفت آن انجام شود زخم، خونریزی و اسهال. بازدارنده های پمپ پروتون مانند امپرازول، که تولید خنثی می کند اسید معده، به طور عمده در اینجا استفاده می شود. مهار کننده های پمپ پروتون داروهایی هستند که به صورت قرص مصرف می شوند و به طور کلی تحمل خوبی دارند. آنها با مهار مستقیم پمپ پروتون در سلولهای خاصی از سلول عمل می کنند معده، که برای تولید اسید بسیار مهم است. بیمارانی که نمی توانند تحت عمل جراحی قرار بگیرند ، امکان انجام جراحی را دارند شیمی درمانی.

پیش بینی

تخمین زده می شود که حدود دو سوم از کل گاسترینوما (سندرم زولینگر-الیسون) بدخیم هستند ، به این معنی که این تومورها تشکیل می شوند متاستازها، یعنی تومورهای دختر ، در اوایل ، که می تواند به اندام های دیگر گسترش یابد. بستگی به محل تومور و وجود احتمالی آن دارد متاستازها، پیش آگهی گاسترینوما متفاوت است. بقای کلی پس از پنج سال برای گاسترینومای مبتلا به حدود 90٪ است لنف گره متاستازها، اگر متاستازها نیز به کبد، پیش آگهی بدتر است ، گاسترینوم همراه با متاستاز در لوزالمعده همچنین پیش آگهی بدتری دارند.