بررسی اجمالی
- توضیحات: ظرف حاوی دارو، بانداژ و ابزار پزشکی برای بیماری های جزئی روزمره (مانند سرماخوردگی، سردرد)، جراحات جزئی (مانند خراش، سوختگی) و موارد اضطراری خانگی.
- محتویات: داروها (مانند مسکن و تب بر، پماد زخم و سوختگی، ضد اسهال)، بانداژ، ابزار پزشکی (مانند قیچی بانداژ، موچین، دماسنج بالینی)، سایر کمک ها (مانند کمپرس خنک کننده).
- نکات: به طور منظم کامل بودن داروها و پانسمان ها را بررسی کنید و تاریخ انقضا را بررسی کنید، تاریخ باز کردن بسته های دارو را یادداشت کنید، از اقلام تاریخ مصرف گذشته استفاده نکنید، اما آنها را به درستی دور بریزید.
کابینت دارو چیست؟
از یک طرف، کابینت دارو و محتویات آن برای کاهش شکایات جزئی روزمره (مانند سردرد، مشکلات گوارشی) و درمان صدمات جزئی (مانند خراشیدگی) کاربرد دارد. از سوی دیگر به ارائه کمک های اولیه در مواقع اضطراری (مانند مسمومیت یا برق گرفتگی) کمک می کنند. نگهداری و تجهیزات صحیح کابینت داروی شما برای این مهم مهم است!
چه چیزی در کابینت دارو تعلق دارد؟
یک کابینت دارویی مجهز به ویژه مهم است تا اطمینان حاصل شود که در صورت نیاز به سرعت و کارآمد آماده می شوید. موارد زیر صدق می کند: آنچه در یک کابینت دارو تعلق دارد به شرایط و نیازهای فردی نیز بستگی دارد. یک خانواده با فرزندان کوچک ممکن است به یک کابینت دارویی متفاوت از یک فرد مجرد ورزشی نیاز داشته باشد.
اساساً، داروها و وسایل کمکی زیر در هر قفسه دارویی مجهزی قرار دارند:
داروها
- پماد برای سوختگی، زخم و التیام (مثلاً پماد با دکسپانتنول یا اکسید روی)
- قطره چشم در برابر خشکی چشم (مثلا با اسید هیالورونیک)
- داروهای نیش حشرات، آفتاب سوختگی، تحریک یا خارش پوست (مانند پماد، کرم، ژل حاوی اوره یا هیدروکورتیزون)
- داروهای ضد بیماری های مخاط دهان (مانند کلرهگزیدین، لیدوکائین)
- داروهای مسکن و تب بر (مانند پاراستامول، اسید استیل سالیسیلیک، ایبوپروفن)
- شیاف های ضد تشنج (مانند بوتیلسکوپولامین، سیمتیکون)
- داروهایی برای ناراحتی های گوارشی مانند سوزش سر دل (مانند قرص ها یا پاستیل های جویدنی با هیدروکسید آلومینیوم، کربنات کلسیم یا اکسید منیزیم)، نفخ شکم (مثلاً قرص های جویدنی با سیمتیکون یا دایمتیکون)، اسهال (مثلاً مخلوط الکترولیت ها، قرص ها یا کپسول ها). لوپرامید) و یبوست (به عنوان مثال، شربت با لاکتولوز).
- داروهای کبودی، کشیدگی و رگ به رگ شدن (به عنوان مثال، قرص، ژل، اسپری یخ، یا پماد حاوی دیکلوفناک یا ایبوپروفن)
- داروهای آلرژی در خانواده (مانند قطره های چشمی ضد حساسیت، اسپری های بینی یا قرص های حاوی ستیریزین یا لوراتادین)
- اگر فردی در خانواده بیماری خاص (مزمن) داشته باشد (به عنوان مثال، داروهای ضد فشار خون، داروهای تیروئید، داروهای دیابت) داروهای مهم فردی
تجهیزات پزشکی
- دماسنج بالینی
- قیچی باند
- موچین (به عنوان مثال برای از بین بردن اجسام خارجی مانند خرده های شیشه از زخم ها)
- پین های ایمنی (به عنوان مثال برای تعمیر پانسمان)
- تیک فورسپس/تیک کارت
- دستکش یکبار مصرف (مثلاً برای جلوگیری از ورود میکروب هنگام درمان زخم ها یا محافظت در برابر مایعات بدن مانند خون هنگام درمان افراد آسیب دیده)
مواد پانسمان
- کمپرس های استریل (مثلاً برای زخم ها و خراش های جزئی و بزرگ)
- پارچه مثلثی (مثلاً به عنوان بند بازو یا برای محافظت از شکستگی ها و زخم های باز)
- نوارهای گچ در اندازه های مختلف (به عنوان مثال برای پوشاندن جراحات جزئی مانند بریدگی، بخیه یا تاول سوختگی)
- گچ های چسبنده / پانسمان زخم سریع الاثر و رول های گچ (مثلاً برای تثبیت پانسمان ها)
- بسته پانسمان سوختگی
- گچ تاول
دیگر
- کمپرس سرد/بسته خنک (ذخیره در فریزر/جعبه یخ)
- بطری آب داغ
- پتوی نجات
- برگه اطلاعات با دستورالعمل های مهم کمک های اولیه (مثلاً برای موقعیت کناری ثابت)
داروخانه خانگی: نوزاد و کودک
اگر بچه ها در خانه زندگی می کنند، کابینت دارو باید به وسایل اضافی مجهز شود. برای مثال، داروهایی برای مشکلات دندان درآوردن، کرم ها/پمادهای التهاب پوست در ناحیه پوشک یا شیاف های تب در دوزهای مناسب سن.
اگر می خواهید یک کمد دارو برای خانواده ای با کودکان تهیه کنید، مقاله کابینت داروی خانگی: نوزاد و کودک را مطالعه کنید.
قفسه دارو چگونه باید نگهداری شود؟
محل نگهداری ایده آل خشک، ترجیحا تاریک و نه خیلی گرم است. مکان های مناسب برای کابینت دارو اتاق خواب، اتاق نشیمن و راهرو هستند. یک کابینت دارو را می توان در یک انبار نگهداری کرد که از نور، رطوبت و گرما محافظت شود.
مکان های نامطلوب
همچنین نباید داروها را در ماشین رها کنید، جایی که ممکن است در معرض دمای بالا و نور مستقیم خورشید به خصوص در تابستان قرار گیرند. این نیز می تواند به داروها آسیب برساند.
ذخیره سازی ضد کودک
داروخانه خانگی: نکات بیشتر
درج بسته بندی: همیشه بسته بندی اصلی و درج بسته بندی داروها را نگه دارید. این به شما کمک می کند تا برنامه دوز و تاریخ انقضا را پیگیری کنید. اگر یک بروشور مفقود شده باشد، داروساز شما می‌تواند در صورت لزوم بروشور بسته را چاپ کند و به سؤالات مربوط به مصرف دارو یا دوز پاسخ دهد.
به طور مرتب بررسی کنید: اغلب، داروخانه خانگی شما ترکیبی رنگارنگ از جعبه های شل قرص، جزوه های آموزشی متعدد و داروهای تاریخ مصرف گذشته است. برای جلوگیری از این اتفاق در وهله اول و برای اطمینان از اینکه تمام داروهای لازم را برای تحویل سریع در یک مورد حاد دارید، باید حداقل یک بار در سال - به طور ایده آل قبل از شروع فصل سرما - کابینت داروهای خود را بررسی کنید.
در اصل، تاریخ انقضا فقط برای محصولات باز نشده اعمال می شود، اما دیگر، به عنوان مثال، برای قطره ها، آب میوه ها یا پمادهایی که قبلاً باز شده اند، اعمال نمی شود. درج بسته نشان می دهد که چه مدت پس از باز کردن یک آماده سازی همچنان می توان از آن استفاده کرد.
پس از باز کردن محصولات، به محصولاتی که به سرعت فاسد می شوند مانند پمادها، کرم ها، ژل ها، قطره ها و آب میوه ها توجه کنید.
استفاده از این داروها را متوقف کنید و از داروساز خود راهنمایی بخواهید. بسیاری از داروخانه ها چک داروخانه خانگی را به عنوان خدمات ارائه می دهند. در صورت لزوم، داروساز می تواند داروها را به آزمایشگاه بفرستد و آنها را برای استفاده ایمن و اثربخشی بررسی کند.
از طرف دیگر، می توانید داروهای دور ریخته شده را در داروخانه تحویل دهید - اما مراقب باشید: داروخانه ها از نظر قانونی موظف به پذیرش داروهای قدیمی نیستند. بهتر است قبل از آن از داروخانه خود سوال کنید!
در اتریش، مواد دارویی را نمی توان در زباله های خانگی دور ریخت. در عوض، آنها را باید به محل جمع آوری مواد مشکل دار یا داروخانه برد.
در سوئیس، داروخانه‌ها و مراکز جمع‌آوری نیز مسیر تعیین‌شده دفع داروهای تاریخ مصرف گذشته یا دیگر مورد نیاز نیستند. از آنجایی که این مواد زائد خطرناک محسوب می شوند، نباید در سبد زباله قرار گیرند. فقط پانسمان های زخم و سایر زباله هایی که هیچ خطری ندارند را می توان با زباله های شهری دفع کرد.
به موقع پر کنید: داروهایی را که تقریباً زود تمام شده اند دوباره ذخیره کنید و نیازهای دارویی خانواده خود را در صورت نیاز تنظیم کنید.
به همین دلیل داروهای مخصوص حیوانات جایی در قفسه دارو ندارند.
داروهایی را که پزشک برای مدت مصرف محدودی برای شما تجویز کرده و مصرف نکرده اید، نباید بعداً مصرف شود یا به افراد دیگر داده شود.
