سقط جنین (سقط جنین): درمان دارویی

هدف درمانی

جلوگیری از سقط جنین در سقط جنین یا ترویج اخراج میوه.

توصیه های درمانی

  • توصیه های درمانی بسته به تشخیص:
    • سقط جنین (تهدید) سقط جنین): منیزیم, پروژسترون/ دهیروسترون (پروژستین ها).
    • از دست رفته سقط جنین (سقط جنین محدود): القای سقط جنین (شروع سقط جنین) با استفاده از Gemeprost (آنالوگ پروستاگلاندین E1).
    • سقط دیرهنگام 15 - 24 SSW بعد از قاعدگی: القای سقط در دو مرحله: رسیدن دهانه رحم (رسیدن دهانه رحم) ، القای زایمان (عضله صاف رحم / تحریک عضله رحم) تا سقط.
    • سقط جنين / سقط جنين): آنتي بيوز ، هپارین, حجم تعویض
      • سقط زودرس <14 SSW ، کورتاژ (خراشیدن از رحم) 4-6 ساعت بعد از آنتی بیوتیک حکومت.
      • سقط دیررس> 14 SSW ، کورتاژ پس از القای سقط جنین.
    • Abortus habitualis (سقط جنین عادی ؛ سقط خود به خودی مکرر ، RSA ؛ سقط خود به خودی مکرر (WSA)).
      • درمان مزمن آندومتریت (التهاب رحم) به منظور پیشگیری از سقط جنین با استفاده از آنتی بیوتیک ها.
      • درمان پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید) [حد بالا برای TSH in ناباروری: 2.5 mU / l] اگر TSH یافته های قابل توجه نیست ، اضافی fT3 و fT4 و تیروئید autoantibodies باید تعیین شود
      • درمان ترومبوفیلی (گرایش به ترومبوز) با هپارین اگر شواهدی از سندرم آنتی فسفولیپید وجود داشته باشد (APS ؛ سندرم آنتی بادی آنتی فسفولیپید ؛ بروز APS در WSA: 2-15٪).
      • در حضور سندرم آنتی فسفولیپید (APS ؛ سندرم آنتی بادی آنتی فسفولیپید ؛ APLS) و APLS «غیر معیار» ، درمان باید با دوز کم استیل سالیسیلیک اسید (ASA) و هپارین با وزن مولکولی کم (NMH) انجام شود:
        • از تست مثبت بارداری ، ASA تا هفته های 34 + 0 بارداری (SSW) داده می شود. NMH تا حداقل 6 هفته پس از زایمان ؛ درمان APS "غیر معیار" باید یکسان باشد
      • زنان مبتلا به سقط زودرس زودرس و کمبود فاکتور وراثتی XII: استیل سالیسیلیک اسید (ASA) تک درمانی (40 میلی گرم در روز).
      • زنان مبتلا به WSA ایدیوپاتیک: درمان با مصنوعی پروژستین ها در سه ماهه اول (سه ماهه سوم) برای پیشگیری از سقط جنین.
  • همچنین به بخش «بیشتر درمان".

یادداشتهای بعدی

  • هیچ دارویی وجود ندارد درمان یا پروفیلاکسی برای سقط جنین یا انسداد. از عواملی که در بالا ذکر شد گاه گاهی استفاده می شود. جلوگیری از زایمان زودرس با استفاده از داخل واژن پروژسترون در دستیابی به تولد زنده در زنانی که قبلاً یک یا چند سقط داشته اند کمکی نکرده است.
  • پیشگیری از آلیونیماسیون (تشکیل آنتی بادی به آنتی ژن های خارجی (آلوآنتی ژن ها): ایمونوگلوبولین Rh-D حکومت در Rh (عامل رزوس) - زنان منفی با سقط جنین - به ویژه در اواخر سه ماهه اول (سه ماهه سوم) و طی مراحل جراحی.

مرگ آمنیوتیک در اوایل بارداری

  • میلی گرم 200 مییفپریستون (پروژسترون آنتاگونیست گیرنده) + کاربرد واژن 800 میکروگرم میزوپروستول (آنالوگ پروستاگلاندین E1).
    • Mifepristone حکومت نسبت زنانی را که پس از یک بار اخراج کامل تجربه کردند ، افزایش داد میزوپروستول درمان از 67.1٪ به 83.8٪.
    • نسبت زنانی که به آسپیراسیون خلا manual دستی (MVA) نیاز داشتند از 23.5٪ به 8.8٪ کاهش یافت.
  • پیش درمانی با مییفپریستون به طور قابل توجهی میزان موفقیت در درمان خویشتنداری را بهبود بخشید سقط جنین ("سقط جنین از دست رفته") با میزوپروستول: درمان با میفپریستون به علاوه میزوپروستول در درمان سقط جنین از میزوپروستول به تنهایی م effectiveثرتر بود.

توجه: 7 تا 21 روز پس از مصرف مواد مخدر ، پیگیری سونوگرافی و بررسی HCG ، در صورت لزوم ، باید انجام شود. همین مورد در مورد خونریزی شدیدتر برنامه ریزی نشده اعمال می شود. سقط جنين / سقط جنين.

درمان

  • آنتی بیوتیک ها IV ، طیف گسترده ای شامل بی هوازی ها (به عنوان مثال سفازولین +) مترونیدازول).
  • هپارین
  • تعویض حجم
  • سقط زودرس <14 SSW ، کورتاژ 4-6 ساعت پس از تجویز آنتی بیوتیک.
  • سقط دیررس> 14 SSW ، کورتاژ بعد از القای سقط.

پیشگیری ضد D در بیماران Rh منفی.

Abortus habitualis (سقط جنین عادی ؛ سقط خود به خودی مکرر ، RSA ؛ سقط خود به خودی مکرر (WSA))

  • تعریف: ≥ 3. سقط خود به خودی (در ابتدا با علت نامشخص) قبل از 20 هفته حاملگی (SSW).
  • هیچ اثر تأیید شده ای برای اثبات نشده است: گلوکوکورتیکوئیدها، داخل وریدی ایمونوگلوبولین ها، لیپیدین تزریق، کاهش فعالیت سلولهای NK و همچنین تشکیل سیتوکین پیش التهابی ، انتقال لنفوسیتهای آلوژنیک ("ایمن سازی لنفوسیتها") ، G-CSF ("عامل تحریک کلنی گرانولوسیت").
  • درمان خود ایمنی تیروئیدیت (بیماری خودایمنی منجر به مزمن می شود التهاب غده تیروئید) و زیر بالینی کم کاری تیروئید (کم کاری تیروئید).
  • درمان ترومبوفیلی با هپارین در حضور شواهدی از سندرم آنتی فسفولیپید (APS ؛ سندرم آنتی فسفولیپید).
  • در حضور یک سندرم آنتی فسفولیپید (APS ، APLS) و یک "غیر معیار" APLS باید با کممقدار استیل سالیسیلیک اسید (ASA) و هپارین با وزن مولکولی کم.
  • زنان مبتلا به سقط زودرس زودرس و کمبود فاکتور وراثتی XII: استیل سالیسیلیک اسید (ASA) تک درمانی (40 میلی گرم در روز).

مکمل ها (مکمل های غذایی ؛ مواد حیاتی)

مکمل های غذایی مناسب باید از جمله مواد حیاتی زیر باشند:

شرح:

* جلوگیری
* * گروه خطر
* * * علائم کمبود

توجه: مواد حیاتی ذکر شده جایگزینی برای درمان دارویی نیست. غذایی مکمل در نظر گرفته شده اند به مکمل به طور کلی رژیم غذایی در یک وضعیت معین زندگی