لمس به لمس اشاره دارد و مربوط به یکی از قدیمی ترین و اساسی ترین روش های معاینه است. بهترین لمس شناخته شده عروق برای اندازه گیری ضربان نبض است. با این حال ، اندامها یا ساختارهای بافتی نیز لمس می شوند تا تغییرات پاتولوژیک را تشخیص دهند.
لمس چیست؟
در پزشکی منظور از لمس معاینه با لمس است. اصطلاح palpation از فعل لاتین "palpare" گرفته شده است. palpare به معنای واقعی کلمه ، به معنی ضربه. در پزشکی منظور از لمس معاینه با لمس است. هم ساختارهای قابل دسترسی مستقیم روی سطح بدن و هم ساختارهای غیر مستقیم قابل دسترسی در زیر پوست یا سایر لایه های پوششی قابل لمس هستند. این روش معاینه اساس تمام روشهای معاینه در عمل بالینی است و یکی از قدیمی ترین اقدامات است. مانند سمع ، ضربات و بازرسی ، لمس نیز به معاینات فیزیکی یا بالینی تعلق دارد. زیر این عمومی در اصطلاح ، پزشكان شامل تمام روشهای معاینه ای هستند كه آنها با حواس خود انجام می دهند و هیچ كاری اضافی ندارند ایدز. در طی لمس دستی ، پزشک قصد دارد نشانه های اولیه فرآیندهای پاتولوژیک را در اعضای داخلی یا ساختارهای بافتی. از طرف دیگر ، بازرسی معاینه بصری بدن برهنه است. سمعک گوش دادن است و ضربات ضربه زدن روی بدن است. اغلب لمس با یکی دیگر از معاینات بالینی همراه است.
عملکرد ، اثر و اهداف
یکی از رایج ترین و شناخته شده ترین لمس عروق ، شریان ها است که برای تعیین ضربان نبض استفاده می شود. با این حال ، لمس می تواند به عنوان مثال در کره چشم نیز انجام شود. لمس این قسمت از بدن می تواند به پزشک در ارزیابی فشار چشم کمک کند. شکم یا پایین شکم نیز به طور مکرر لمس می شود تا فرایندهای آسیب شناختی در اندام های شکم را تشخیص دهد. از طرف دیگر ، متخصص زنان به طور منظم سینه های زن را لمس می کند. این لمس به خصوص در هفته بعد اتفاق می افتد قاعدگی و ممکن است به پزشک اجازه دهد توده ها را تشخیص دهد. در حین بارداری، متخصص زنان نیز لمس می کند رحم برای بررسی رشد آن در اندازه. لمس نیز در غدد بزاقی و مجاری دفع این غدد. به این ترتیب ، به عنوان مثال می توان سنگ ها را به صورت دستی تشخیص داد. در کبداز طرف دیگر ، لمس اطلاعات مربوط به قوام و اندازه اندام را به پزشک می دهد. این دو ویژگی ممکن است روندهای آسیب شناختی را منعکس کنند. هنگام لمس کردن لنف گره ها ، پزشک ممکن است تومورها یا التهاب در مناطق مختلف بدن علاوه بر موارد ذکر شده ، اجزای بدن مانند آئورت ، مفاصل، بیضه ها ، پروستات، یا عضلات و تاندون ها همچنین می تواند برای تغییرات پاتولوژیک لمس شود. در هنگام لمس ، پزشک معمولاً پنج ویژگی مختلف را ارزیابی می کند. علاوه بر اندازه ، او استحکام ، انطباق ، تحرک و علاوه بر این را بررسی می کند درد حساسیت ساختار بدن. در زبان فنی ، این پنج ویژگی به عنوان ابعاد ، قوام ، کشش ، تحرک و فشار فشار نیز شناخته می شوند. بر اساس این پنج ویژگی ، پزشک می تواند از لمس آپاندیس برای رد یا پیشنهاد استفاده کند آپاندیسیت، مثلا. لمس یا به صورت دستی یا به صورت دستی انجام می شود. دستی در این زمینه به معنای لمس با یک دست است. از طرف دیگر ، لمس دو طرفه شامل لمس هر دو دست است. لمس دو طرفه معمولاً شامل لمس اندام های شکمی است. یکی از دستها به سمت نقش معاینه می افتد. دست دیگر دست معاینه را به اندام مربوطه نزدیک کرده و بنابراین لمس را امکان پذیر می کند.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
لمس می تواند همراه باشد درد برای بیمار حتی گاهی شدید درد به این دلیل اتفاق می افتد که اندام لمس شده یا ساختار بدن از نظر فشار روانی کاملاً بی حوصله است. التهاب یا سایر بیماری های بافت نیز می تواند باعث درد هنگام لمس شود. با این حال ، این درد معمولاً کوتاه مدت است و معمولاً به محض کاهش فشار فروکش می کند. از آنجا که در حین لمس فشار ملایم یک فشار مهم است ، درد فشار می تواند در واقع برای تشخیص مفید باشد. لمس معمولاً با خطرات یا عوارض جانبی برای بیمار همراه نیست. با این حال ، برخی از لمس ها ممکن است احساس ناراحتی کنند. این ، به عنوان مثال ، برای لمس کردن پروستات.این پروستات لمس معمولاً به صورت مقعدی انجام می شود. بنابراین پزشک به مقعد، که برای بسیاری از افراد با یک احساس ناخوشایند همراه است. قبل از لمس پروستات معمولاً تنقیه برای تخلیه روده ایجاد می شود. این روش برای اکثر بیماران نیز به خصوص خوشایند نیست. به طور معمول ، بیمار همچنین مجاز به خوردن غذا قبل از لمس پروستات نیست. علیرغم این شرایط ، بیماران معمولاً لمس را کمتر از آنچه که قبلاً تصور می شد ، استرس زا می کنند. لمس کردن گاهی اوقات به عنوان یک روش حساس و غیر اختصاصی توصیف می شود. نتیجه لمس کردن به میزان زیادی به مهارت ، شهود و تجربه پزشک در انجام آن بستگی دارد. به عنوان مثال اگر پزشکی قبلاً هرگز پروستات را لمس نکرده باشد ، در تشخیص تغییرات پاتولوژیک بافت پروستات با مشکل روبرو خواهد شد. علاوه بر این ، کسانی که تجربه کمی دارند به سختی قادر به ارزیابی خواهند بود که تصاویر بالینی که تغییرات شناسایی شده نشان می دهد بنابراین ، برخلاف گذشته های دور ، لمس امروزه برای ایجاد تشخیص کافی نیست ، بلکه معمولاً فقط برای روشن کردن روشهای تشخیصی بعدی ممکن است مفید باشد.
