آندومتریت

آندومتریت (آندومتریت ؛ محاوره ای ، التهاب رحم ؛ یونان باستان ἔνδο (ν) éndo (n) ، آلمانی "داخل" و یونان باستان μήτρα mḗtrā ، آلمانی "رحم"؛ ICD-10-GM N71.-: بیماری التهابی رحمبه استثنای گردنه) التهاب است آندومتر، با مشارکت میومتر (لایه دیواره دیواره رحم متشکل از عضله صاف) - اندومیومتریت ، متریت (التهاب لایه عضلانی رحم) و محیط پیرامتریت (گسترش میومیتریت به محیط ، فضای اطراف رحم (رحم)). این بیماری به صورت جداگانه نادر است و معمولاً بدون علامت است.

اشکال بیماری:

  • آندومتریت حاد ، حاد ، حاد.
  • آندومتریت چرکی (چرکی ، چرکی) (pyometra (چرکی) التهاب رحم) ، رحم آبسه).
  • آندومتریت هموراژیک
  • آندومتریت غیر غضروفی ("در نفاس ظاهر نمی شود"):
    • آندومتریت غیر اختصاصی: عوامل بیماری زای معمولی: تشخیص کلامیدیا وجود دارد, استافیلوکوک, استرپتوکوک، اشریشیا کلی ، بی هوازی باکتری.
    • آندومتریت خاص: آندومتریت گونوروئیکا ، آندومتریت سل ، آندومتریت پس از سقط ، آندومتریت سنیلیس ، یاتروژنیک (ناشی از اقدامات پزشکی) آندومتریت بعد از اقدامات داخل رحمی به عنوان مثال سقط جنین، تشخیص کورتاژ (تراشیدن) ، هیستروسکوپی تشخیصی یا درمانی (آندومتر) آندوسکوپی) ، آندومتریت ناشی از اجسام خارجی (دستگاه داخل رحمی دروغ ، آی یو دی) ، آندومتریت ناشی از تومورها به عنوان مثال پولیپ ها، میوم (تومور عضلانی خوش خیم) ، کارسینوم.
  • آندومتریت نفس (نفاس) تب، تب نفاس / تب کودک).

اوج فرکانس: حداکثر بروز آندومتریت بین سنین 15 تا 30 سال است. شیوع (فراوانی بیماری) به دلیل کمیاب و فقدان علائم مشخص نیست.

بروز (فراوانی موارد جدید) آندومتریت نفاس (نفاس) تب) در اروپا و آمریکای شمالی تقریباً 0.2/3٪ است. این برای زایمان واژن کمتر از 1٪ است. خطر پس از sectio تا 20 برابر بیشتر است. همچنین به این بستگی دارد که پروفیلاکسی آنتی بیوتیک داده شود یا خیر. میزان بروز سایر اندومتریتیدها مشخص نیست.

دوره و پیش آگهی: روند و پیش آگهی آندومتریت خوب است. عوارضی مانند پلووپریتونیت (پریتونیت محدود به لگن کوچکتر) ، توبوواریان آبسه (کانون محصور شده التهاب شامل و ایجاد لوله رحم و تخمدان) ، یا سپسیس (خون مسمومیت) می تواند مشکل ساز باشد. حتی نفاس تب، که قبلاً چنین ترس داشت ، به طور کلی توسط آنتی بیوتیک ترکیبی به خوبی قابل کنترل است حکومت. امروزه کشندگی (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) تقریباً صفر است. موارد استثنا عبارتند از: سپسیس و اندوتوکسین شوک (سندرم شوک سمی ، TSS ؛ مترادف: بیماری تامپون) ناشی از گروه A استرپتوکوک و استافیلوکوک. آنها بسیار خطرناک هستند و پس از خونریزی و ترومبوآمبولی در مرگ و میر مادران (تعداد مرگ در یک دوره مشخص ، بر اساس تعداد جمعیت مورد نظر) رتبه سوم را دارند. کشندگی برای TSS استافیلوکوکی تقریباً 30٪ و برای TSS استرپتوکوکی 5٪ است.