رفتاردرمانی
متأسفانه ، هیچ روش استاندارد درمانی انتخاب اول برای a وجود ندارد سندرم فرسودگی شغلی. این درمان باید همیشه متناسب با هر بیمار باشد تا بتواند به نیازهای خاص وی پاسخ دهد. در اینجا یک عنصر مهم تجدیدنظر و بررسی وضعیت کار و زندگی شخص است.
در اینجا رفتار درمانی به اصطلاح می تواند مفید باشد. رفتار درمانی بر اساس این فرضیه اساسی استوار است که یک رفتار مشکل آفرین اغلب در طول زندگی آگاهانه یا ناآگاهانه آموخته شده و با شرطی سازی شناختی بیش از پیش ریشه دوانده است. بر این اساس ، یادگیری یا بهتر بگوییم یادگیری مجدد این رفتارها نیز ممکن است - و این دقیقاً هدف رفتار درمانی است.
این بدان معنی است که ، برخلاف یک روش عمیق روانشناختی ، رفتار درمانی به دنبال دلایل و دلایل ترس خاصی نیست ، بلکه سعی می کند با کمک این "روشهای آموزش" مانند مشاهده خود ، بازخورد ، تمجید از رفتار مطلوب ، با این ترسها مبارزه کند. یک فرم فرعی از رفتار درمانی ، رفتار درمانی شناختی است که در آن از روش های آموزشی بسیار مشابهی برای کشف و شکستن الگوها و طرز تفکر نامطلوب استفاده می شود. درمانگر همراه با بیمار فرسودگی شغلی سعی در درک چگونگی رفتار نامطلوب (اجبار ، ترس و غیره) دارد.
حفظ شده است و چه کاری می توان برای یادگیری مجدد آن انجام داد. به اصطلاح از مدل SORKC اغلب برای این منظور استفاده می شود: S (محرک): کدام شرایط یا شرایط باعث ایجاد رفتار خاص می شود؟ O (ارگانیسم): علل بیولوژیکی-روانی موجود در ارگانیسم چیست؟
R (واکنش): رفتار ناخواسته دقیقاً چگونه خود را نشان می دهد؟ K (احتمالی): رفتار نامطلوب چگونه و بر اساس کدام اصل منجر به پیامدهای مثبت بلکه منفی می شود؟ ج (پیامدها): و عواقبی که حفظ رفتار را تضمین می کند چیست؟
برای بررسی وضعیت زندگی و کار فرد مورد نظر ، بیش از هر چیز به موارد زیر توجه می شود: با توجه به نگرش بیمار نسبت به خود و به ویژه نگرش او نسبت به محل کار ، جنبه های زیر در نظر گرفته می شوند: بیماران معمولاً یادگیری مطالب جدید را خوشایند و پشتیبانی می کنند تمدد اعصاب روش ها و روش های دیگر برای شل کردن ، مانند شانه و گردن ماساژ ، تمرینات ژیمناستیک ، یوگا, آموزش اتوژنیک یا حساسیت عمیق - خواب
- غذای لوکس
- نیازهای تفریحی
- رفتار تغذیه ای
- فعالیت های بدنی
- انتظارات زیاد
- اضافه بار
- عدم حمایت کافی یا کافی از طرف همکاران و مافوق
- قلدری
- نارضایتی
- استعفا و تلخی
- سایر عوامل روانی - اجتماعی
گروه های خودیاری به ویژه در زمینه فرسودگی شغلی بسیار عملی هستند. انواع مختلفی از گروه های خودیاری وجود دارد ، برای: ایده پشت گروه های خودیاری ارتقا a تبادل مثبت افراد مختلف در مورد یک موضوع خاص است.
از یک سو ، افرادی با مشکلات و پیش زمینه های مشابه یا مشابه ، که در غیر این صورت به این راحتی با یکدیگر ملاقات نمی کردند ، گرد هم می آیند و می توانند تجربیات خود را تبادل کنند. خودیاری در فرسودگی شغلی بیش از هر چیز به معنای مقابله فعال با وضعیت خود ، شناخت مشکلات خود و گرفتن راه حل آنها به دست خود شخص است. در مورد بسیاری از بیماران فرسودگی شفاف صحبت کردن در مورد مشکلات آنها در ابتدا غیرمعمول است.
با این حال ، تقریباً در همه موارد ، این نوع صحبت بعنوان یک تسکین بزرگ تلقی می شود ، زیرا افراد مبتلا سرانجام احساس می کنند در یک گروه از افرادی هستند که مشکلات مشابه خود دارند و آنها را درک می کنند. در گروه های خودیاری ، افراد تحت تأثیر از محافل مختلف اجتماعی دور هم جمع می شوند. برخی از آنها ممکن است سالها درمان پشت سر خود داشته باشند ، برخی دیگر هنوز مطمئن نیستند که از فرسودگی شغلی رنج می برند یا خیر ، و بنابراین مایلند قبل از مراجعه به پزشک با سایر افراد آسیب دیده تماس بگیرند.
با این حال ، به هیچ وجه موردی نیست که فقط "جوان ترها" از "بزرگترها" در اینجا بهره مند می شوند ، زیرا تبادل در هر دو جهت انجام می شود و بسیاری از جنبه های مختلف یک موضوع و همان موضوع ، یعنی فرسودگی شغلی ، روشن می شود توسط تعداد زیادی از شرکت کنندگان. به عنوان مثال ، به فردی که تحت تأثیر فرسودگی شغلی قرار گرفته است ، می توان از حمایت اجتماعی در یک گروه خودیاری برخوردار شود ، که شاید در زندگی خود ، شاید ناخودآگاه ، این کمبود را داشته باشد. این آگاهی که دیگران بسیار شبیه به هم احساس می کنند ، اینکه دیگران نیز باید با شرایط نامساعد کار ، همسران غیرقابل تحمل ، تقاضای بیش از حد در خانه و ترس از وجود مالی روبرو شوند ، برای بسیاری تسکین بسیار خوبی است.
آنها می دانند افرادی هستند که آنها را درک می کنند و می توانند به آنها اعتماد کنند بدون اینکه به آنها انگ زده شود یا حتی مورد تحقیر قرار بگیرند. در اینجا نگرانی ها و ترس های آنها درک شده و حتی مشترک است و می توان دید که بیماران دیگر چگونه با شرایط مشابه برخورد می کنند ، چه چیزی به آنها کمک می کند و چگونه با مشکل برخورد می کنند. غالباً چنین اتفاقی می افتد که در فرسودگی شغلی شما به اصطلاح دید تونلی برای وضعیت خود می بینید ، از خود انتقاد می کنید ، خود را بی ارزش می کنید ، فقط بدبینانه به آینده نگاه می کنید و خود را تحت فشار فزاینده ای قرار می دهید ، که دیر یا زود نمی تواند مقاومت کند.
و در آنجا خوب است کسی به او اعتماد کند ، که می توانید از ترس خود به او بگویید و دیگر نگران قضاوت شدن با او نیستید. و این دقیقاً همان چیزی است که در گروه های خودیاری حاصل می شود. اینکه چگونه افراد تحت تأثیر راهی به گروه های خودیاری می یابند می تواند کاملاً متفاوت باشد.
برخی از آنها نشانی توصیه شده توسط پزشک خود ، دیگران توسط آشنایان و بستگان دریافت کرده اند ، برخی دیگر ممکن است یک بروشور خوانده باشند یا به سادگی در اینترنت جستجو کرده اند تا امکان خودیاری برای فرسودگی شغلی در شهر خود را پیدا کنند. اکنون در بسیاری از شهرها دفاتر مرکزی وجود دارد که گروه های خودیاری را در موضوعات مختلف هماهنگ و واسطه می کنند. توصیه می شود به دنبال یک گروه محلی باشید ، زیرا این بهترین روش برای اطمینان از حضور منظم در جلسات است.
همچنین تعداد زیادی از گروه های خودیاری سازمان یافته خصوصی در زمینه فرسودگی شغلی در اینترنت وجود دارد. به طور کلی قبل از تصمیم برای عضویت در گروه ، خوب است که دو یا سه بار در جلسات مشترک شرکت کنید. مهم این است که شما احساس راحتی کنید ، به خوبی از او مراقبت کرده و درک کنید و سایر شرکت کنندگان را دوست داشته باشید - بالاخره فرسودگی شغلی یک قسمت مهم و بسیار صمیمی از زندگی است و باید بر این اساس رفتار شود.
- افراد مبتلا
- بستگان
- کلاسهای مختلط
- درمانگران و "تازه واردان" قبلاً باتجربه
- و همچنین کسانی که هنوز مطمئن نیستند که از فرسودگی شغلی رنج می برند یا نه. بیمارانی که تشخیص قطعی فرسودگی شغلی دارند ، اغلب دشوار است که دوباره در مشاغل خود قرار گیرند. به دلیل سالها استرس ، حتی استرس شغلی "عادی" یا تقاضای یک شغل متوسط مدتها پس از شروع بیماری و پایان درمان همچنان به عنوان یک مشکل شناخته می شود ، که همچنین می تواند منجر به خستگی جدید شود.
بنابراین ، ناتوانی کامل یا جزئی در کار پس از فرسودگی شایع نیست. با کاهش مسئولیت در محل کار و یک درمان همراه ، با این وجود می توان بسیاری از افراد آسیب دیده را دوباره وارد زندگی کاری کرد. به طور کلی ، می توان گفت که بهبودی بهتر و بازگشت بعدی به کار می تواند در صورت دستیابی به موفقیت حاصل شود سندرم فرسودگی شغلی در مراحل اولیه قابل تشخیص و درمان است. احتمال بهبودی و پیش آگهی البته به ویژگی ها و منابع شخصی و همچنین به میزان (قدرت و مدت) استرس مزمن بستگی دارد. شرط. پیش آگهی یکنواخت معتبر ، برای تمام بیماری های روانی ، وجود ندارد.
