از آنجا که تغییرات ستون فقرات در ابتدا با علائم همراه نیست ، تشخیص "اسکولیوز"اغلب یافته ای اتفاقی است ، به عنوان مثال ، در هنگام معاینه کودکان یا هنگام گرفتن عکس اشعه ایکس به یک دلیل دیگر
تشخیص اسکولیوز: معاینه فیزیکی.
علائم زیر تغییرات معمولی است که سو susp ظن را در آنها ایجاد می کند اسکولیوز on معاینهی جسمی، حتی اگر نه درد یا دیگر علائم اسکولیوز حضور دارند در حالت ایستاده ، معاینه شامل موارد زیر است:
- ستون نخاعی به سمت چپ یا راست خم شده است
- شانه ها صاف نیستند - اگر خطی فکر می کنید ، موازی کف آن نیست
- فضای بین کمر و بازوهایی که به سمت پایین آویزان هستند (مثلث کمر) در مقایسه نامتقارن است
- سر به صورت اریب نگه داشته می شود
قسمت بالاتنه را به سمت جلو خم کرده و می بینید که پشت در دو طرف ستون فقرات به یک اندازه نیست:
- در یک طرف ارتفاع به دلیل پیچ خوردگی مهره ها وجود دارد ("قوز دنده" یا در مورد اسکولیوز در ستون فقرات کمر "برآمدگی کمر") ،
- در حالی که طرف دیگر در مقایسه به خصوص صاف ("دره دنده") به نظر می رسد.
تشخیص اسکولیوز: معاینات بعدی
مهمترین ابزار برای تشخیص اسکولیوز هست اشعه ایکس از ستون فقرات این برای تعیین اسکولیوز ، وسعت و محل آن ضروری است. برای این منظور ، زاویه انحنا بر اساس کوب اندازه گیری می شود - اگر بیش از 15 درجه باشد ، نیاز به اسکولیوز وجود دارد درمان.
ناهماهنگی با انحنای کمتر از 10 درجه زاویه Cobb کاملاً رایج است و فقط تعداد کمی از مبتلایان به درمان نیاز دارند. از آنجا که بسیاری از اسکولیوزهای درمان نشده اغلب بدتر می شوند ، تشخیص و پیگیری زودرس از اهمیت بالایی برخوردار است.
در طی معاینات بعدی ، به جای اشعه ایکس ستون فقرات ، می توان با اندازه گیری سطح پشت (استریوگرافی شطرنجی) ، تابش اشعه را کاهش داد. این اجازه می دهد تا پزشک به سرعت تشخیص دهد که آیا شرط پایدار است علاوه بر این ، معاینات ویژه ای وجود دارد ، به عنوان مثال ، برای بررسی عملکرد ریه ها و قلب (نمونه برداری از بدن، ECG) یا برای روشن کردن اینکه آیا اختلالات دیگری وجود دارد مفاصل یا اندام های ناشی از اسکولیوز (سونوگرافی).
