نمونه برداری از بدن

Bodyplethysmography ، همچنین به عنوان plethysmography کل بدن شناخته می شود ، روشی است که برای آزمایش عملکرد ریه ها استفاده می شود. این در درجه اول برای تعیین دو پارامتر مهم استفاده می شود ریه عملکرد: گاز داخل قفسه سینه حجم در هنگام استراحت تنفس (حجم هوا در ریه ها در پایان بازدم طبیعی) و مقاومت (مقاومت راه هوایی).

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

• شکایاتی مانند تنگی نفس (تنگی نفس) یا سرفه هم در حالت استراحت و هم در اثر فشار
• آسم برونش
• بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) ناشی از سالها سیگار کشیدن یا برونشیت مزمن (التهاب لوله های برونش)
• آمفیزم ریوی - تورم بیش از حد ریه ها در نتیجه انسداد ، که خود را در تخریب آلوئول ، بازدم دشوار و کاهش عملکرد ریه نشان می دهد
• فیبروز ریوی - بافت همبند ، جای زخم در اسکلت ریه ، که به شدت مانع از کشش ریه ها و در نتیجه استنشاق می شود. این یک بیماری محدود کننده ریه است
• پیگیری بیماری های برونش ریوی.
• كنترل درمان بیماریهای برونش ریوی
• تشخیص آلرژی

روش

در حین اندازه گیری ، بیمار در یک محفظه هوای حدود 1 متر مربع نشسته است که شبیه به یک اتاقک بسته تلفن است. بیمار از طریق یک دهان به اتاق جداگانه ای متصل می شود که از طریق آن می تواند آزادانه نفس بکشد. دهان همچنین به اصطلاح پنوموتاکوگراف است که میزان جریان تنفسی را اندازه گیری می کند (حجم نقل مکان کرد تنفس در واحد زمان) در طول الهام (استنشاق) و انقضا (بازدم). این محفظه همچنین به سنسورهای فشار مجهز شده است. هدف از معاینه اندازه گیری است ریه حجمهایی که نمی توانند تهویه شوند (حجمهایی که به طور تنفسی بصورت فعال قابل جابجایی نیستند) ، این شامل ، برای مثال ، حجم باقیمانده (حجمی که پس از حداکثر انقضا در ریه باقی می ماند تا از بین نرود) باشد. در مورد قانون بویل-ماریوت این قانون بیان می کند که محصول حجم و فشار در یک فضای بسته ثابت است. هنگامی که بیمار نفس می کشد ، فشار در محفظه به دلیل حرکات قفسه سینه تغییر می کند قفسه سینه) و توسط حسگرها ثبت می شود. برای محاسبه حجم گاز داخل توراک ، در پایان بازدم طبیعی دهان بسته می شود. در نتیجه ، بیمار در برابر مقاومت دم و بازدم می کند. هوای محبوس شده در ریه ها فشرده و از حالت فشرده خارج می شود. این منجر به تغییرات فشار قابل اندازه گیری در پلاسموسگراف می شود که مقادیر مورد نظر از آن محاسبه می شود. حجم داخل توراسی محاسبه شده مربوط به ظرفیت باقیمانده عملکردی (حجم در ریه بعد از انقضا طبیعی) از آن ، اکنون می توان حجم باقیمانده را تعیین کرد. مقادیر به معنای زیر است:

• حجم باقیمانده (RV): حجم باقیمانده اغلب در انسداد افزایش می یابد بیماری های ریوی (بیماری هایی که بازدم را دشوار می کنند). بیمار نمی تواند حجم استنشاق را به طور کامل بازدم کند زیرا تورم یا ترشحات ناشی از التهاب مجرای تنفسی را منقبض می کند. انسداد بیماری های ریوی شامل آسم برونش, بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) یا آمفیزم.
• مقاومت: مقاومت ناشی از جریان تنفسی است استحکام اندازه گیری شده در دهان و تغییرات فشار ثبت شده است. این نمایانگر نیروی مخالف جریان گاز است و عمدتا به قطر راه هوایی وابسته است. مقاومت راه هوایی نیز اقدامی برای تشخیص بیماری انسدادی ریه است ، زیرا در این حالت افزایش می یابد.

جسم سنجی برای اندازه گیری دقیق بیماری انسدادی و محدودکننده ریه (بیماری که خاصیت کشش ریه ها را کاهش می دهد و نفس کشیدن را دشوار می کند) ، اندازه گیری ابر تورم ریه (با افزایش ظرفیت باقیمانده) ، انجام آزمایشات برونکوسپاسمولی (آزمایش برای مشخص کردن افزایش مقاومت مجاری هوایی به دلیل به حکومت of داروهای که برانش را گشاد می کند ، به عنوان مثال ، فقط در آسم) ، و آزمایشات تحریک آمیز را انجام دهید. Bodyplethysmography یک روش اثبات شده برای تشخیص عملکرد ریوی است و اندازه گیری دقیق تمام پارامترهای مربوط به کلینیک را امکان پذیر می کند.