نحوه آلوده شدن | استافیلوکوکوس اورئوس

نحوه آلوده شدن

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تا حد زیادی توسط عفونت های اسمیر منتقل می شود. این امر مستلزم تماس مستقیم افراد یا اشیا با شخص دیگری است. به عنوان مثال ، یک دسته درب استعماری ممکن است به عنوان ناقل عفونت باشد.

علاوه بر این، استافیلوکوک همچنین می تواند از طریق هوا باعث عفونت های بعدی شود ، اما این نادر است. به عنوان مثال ، افراد بیمار می توانند با سرفه باکتری را در هوا آزاد کرده و افراد دیگر را آلوده کنند. به خصوص در تماس نزدیکتر با فرد آلوده ، انتقال نسبتاً مکرر است. با این حال ، اگر اقدامات احتیاطی مانند رعایت فاصله ایمنی خاص یا پوشیدن لباس محافظ انجام شود ، عفونت های بعدی بسیار نادر است. با این وجود ، عفونت با استافیلوکوکوس به طور کلی خطراتی را به همراه دارد باکتری می تواند مقاومتهایی ایجاد کند که کشتن آنها را بسیار دشوار کند.

درمان

عفونت با استافیلوکوکوس اورئوس اگر روی پوست تشخیص داده شود لزوماً درمان نمی شود. دلیل این امر این است که برخی از افراد دارای باکتری در فلور طبیعی و باکتریایی پوست هستند. این باکتری قادر به ایجاد خواص بیماری زا نیست ، به این معنی که فرد مبتلا علائم مربوطه را نشان نمی دهد. اگر ، با این وجود ، تشخیص در a انجام می شود خون فرهنگ یا اگر علائم با a سازگار است عفونت استافیلوکوکی، از آنتی بیوتیک درمانی استفاده می شود.

بسته به نوع و مقاومت گیاه ، از عوامل مختلفی برای این منظور استفاده می شود باکتری برای بعضی ها آنتی بیوتیک ها. با توجه به ماهیت دیواره سلول آنها ، استافیلوکوک، مانند سایر گرم مثبت ها باکتری، در ابتدا به بتا لاکتام حساس هستند آنتی بیوتیک ها. میان اینها آنتی بیوتیک ها، با این حال ، تعداد زیادی از سویه های استافیلوکوکوس اکنون یک یا چند مقاومت در برابر این آنتی بیوتیک ها از خود نشان می دهند.

به این دلیل، آنتی بیوتیک های بتا لاکتام اغلب در ترکیب با یک ماده فعال دیگر تجویز می شوند. این ماده فعال برای جلوگیری از تجزیه آنتی بیوتیک در باکتری در نظر گرفته شده است. این شامل ، به عنوان مثال ، علاوه بر آنتی بیوتیک های بتا لاکتام، سایر ترکیبات فعال با مکانیسم های مختلف عملکرد نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

این آنتی بیوتیک ها در صورت وجود عفونت با MRSAمعمولاً از آنتی بیوتیک های ذخیره خاص استفاده می شود ، زیرا آنتی بیوتیک های طبیعی معمولاً بی اثر هستند. اینها اغلب برای این منظور استفاده می شوند.

  • متی سیلین ،
  • پنی سیلین ،
  • کارباپنم ها و
  • سفالوسپورین ها سفوروکسیم را دوست دارند.
  • اسید کلاولانیک ،
  • تازوباکتام و
  • سولباکتام
  • کلیندامایسین ،
  • ریفامپیسین ،
  • کلاریترومایسین ،
  • آزیترومایسین ،
  • اریترومایسین یا همچنین
  • جنتامایسین
  • وانکومایسین ،
  • Linezolid ،
  • تیکوپلانین یا
  • داکسی سایکلین