مدت زمان عفونت قارچی واژن در دوران بارداری | میکوز واژن در دوران بارداری

مدت زمان عفونت قارچی واژن در دوران بارداری

در صورت عدم درمان ، عفونت قارچی می تواند چندین هفته طول بکشد. با کرم های ضد میکروبی یا شیاف واژن معمولاً می توان طی چند روز تحت کنترل قرار داد. پیشگیری از عود حتی پس از فروپاشی علائم مهم است.

قوانین رفتاری زیر می تواند کمک کند. از بهداشت بیش از حد صمیمی باید خودداری شود. شستن یک بار در روز کافی است. باید از لوسیون ها و کرم های مراقبت با خنثی بودن pH یا کمی اسیدی استفاده شود. در صورت عفونت های مکرر قارچی ، می تواند با معرفی کپسول های حاوی اسید لاکتیک خوب ، به حمایت از فلور طبیعی واژن کمک کند. باکتری، به اصطلاح باکتری Döderlein ، به داخل واژن وارد می شود.

چه موقع باید به دکتر مراجعه کنم؟

زن باردار به محض بروز اولین علائم باید به پزشک مراجعه کند. به عنوان مثال ، خارش و سوزش, درد هنگام ادرار کردن یا درد هنگام مقاربت جنسی یا ترشحات قابل توجه. از آنجا که عفونت قارچی بدون درمان به سرعت گسترش می یابد و ناخوشایند می شود ، بنابراین پزشک نباید معطل شود.

آیا میکوز واژن می تواند نشانه بارداری باشد؟

اگر چه میکوز واژن در طی بارداری در زنان غیر باردار به هیچ وجه نشانه قطعی بارداری نیست. عفونت های قارچی نیز کاملاً مستقل از آن اتفاق می افتد بارداری، به عنوان مثال بیشتر پس از آنتی بیوتیک درمانی ، نوسانات هورمونی در دوران بلوغ یا در نتیجه قرص ، یا در صورت نقص ایمنی. عفونت های قارچی نشان می دهد که فلور واژن از بین رفته است تعادل. برعکس ، این حتی می تواند تأثیر نامطلوبی در میل به بچه دار شدن داشته باشد. اگر فلور واژن مختل شود ، نطفه ممکن است قادر به زنده ماندن و پیشرفت و همچنین ترشح واژن نباشد.

چه درمان های خانگی برای درمان میکوز واژن در دسترس است؟

برای درمان عفونت های قارچی راه حل های خانگی و نکات بی شماری وجود دارد. به عنوان مثال برنامه هایی با سیر, روغن درخت چای، عصاره گل همیشه بهار ، ماست حاوی اسید لاکتیک باکتری برای پیشگیری ، حمامهای حمام با بابونه چای برای تسکین علائم ، آلوئه ورا پماد ، پرهیز از مصرف غذاهای شیرین و بسیاری موارد دیگر. برخی از داروهای خانگی خوب هستند و باعث تسکین فردی می شوند ، اما با علت مبارزه نمی کنند. سایر داروهای خانگی که ظاهراً ملایم هستند ، مانند شستشوی سرکه ، بیش از حد تهاجمی بوده و غشای مخاطی آسیب دیده را تحریک می کنند. در حین بارداری و در غیر این صورت بهتر است از آنها اجتناب کنید.