نارسایی حاد تنفسی

مترادف به معنای گسترده تر

سندرم دیسترس حاد تنفسی ، حاد ریه شکست، شوک سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) یک آسیب حاد ریوی در بیماران قبلاً سالم ریه است که به علت مستقیم (واقع در ریه) یا غیرمستقیم (سیستمیک ، اما نه قلبی) ایجاد می شود. ARDS به شرح زیر تعریف می شود: بین حاد تمایز قائل می شود ریه نارسایی (ARDS) و ALI (= آسیب حاد ریه). ALI فرم خفیف تری است و فقط با حاد متفاوت است ریه شکست در تعریف آن توسط یک شاخص اکسیژن رسانی بین 200 تا 300 میلی متر جیوه.

  • شروع حاد
  • تجمع مایعات (= نفوذ) در هر دو طرف ریه (= دو طرفه) ، قابل مشاهده در اشعه ایکس از قسمت بالای بدن (سینه اشعه ایکس در مسیر پرتوی خلفی-قدامی)
  • شاخص اشباع اکسیژن (= شاخص اکسیژن رسانی) PaO2 / FiO2 <200mmHg
  • این به عنوان شاخص اکسیژن دهی هوروویتس نیز شناخته می شود و نشانگر مقدار نصف فشار جزئی اکسیژن در شریانی است خون (به عنوان مثال خون ترک کردن قلب و اکسیژن غنی شده) و نسبت اکسیژن در هوایی که تنفس می کنیم. این مقدار معمولاً 500 میلی متر جیوه است. - ریوی مویرگی انسداد فشار (= PCWP ، فشار گوه) <18 میلی متر جیوه و هیچ نشانه ای از افزایش فشار در سمت چپ وجود ندارد قلب. - فشار گوه فشار در سمت چپ را منعکس می کند قلب و با استفاده از کاتتر قلب راست اندازه گیری می شود. دامنه طبیعی بین 5 تا 16 میلی متر جیوه است.

فرکانس

داده های یکنواخت در مورد نارسایی حاد تنفسی وجود ندارد. داده ها بین 5 - 50/100000 / سال است. در مراقبت های ویژه ، حدود 30٪ از بیماران تحت تأثیر قرار می گیرند.

بین آسیب مستقیم و غیر مستقیم ریه تمایز قایل می شود (نارسایی حاد ریه): علل غیر مستقیم:

  • استنشاق (= آسپیراسیون) محتوای معده یا آب شیرین / نمک ("نزدیک به نوشیدن")
  • استنشاق گازهای سمی (= سمی) مانند گاز دودکش
  • استنشاق اکسیژن هایپرباریک
  • مسمومیت (= مسمومیت) با داروهای بیهوشی
  • در نتیجه ذات الریه به تنفس مصنوعی نیاز دارد (= ذات الریه)
  • سپسیس (مسمومیت خون)
  • می سوزد
  • پلی تروما
  • آمبولی چربی
  • جایگزینی حجم خون توسط خون اهدایی (= انتقال انبوه)
  • پانکراتیت حاد (= التهاب لوزالمعده)
  • تکان
  • پیوند مغز استخوان / سلول های بنیادی

لوزالمعده در بدنه در آغاز قرار دارد دستگاه گوارش. بسیاری را آزاد می کند آنزیم ها که برای تجزیه و هضم غذای مصرفی مورد نیاز است. لوزالمعده می تواند در نتیجه دارو ، اختلالات متابولیکی ، عفونت یا تجمع در آن ملتهب شود صفرا.

در نتیجه ، هضم آنزیم ها، که به طور معمول با خیال راحت بسته بندی می شوند ، وارد بافت لوزالمعده شده و آن را از بین می برند. یک التهاب حاد می تواند شدید ایجاد کند درد در قسمت فوقانی شکم که معمولاً همراه است تب و یک شکم کاملاً گشاد. عارضه این بیماری می تواند نارسایی حاد ریه باشد.

التهاب دائمی لوزالمعده منجر به به اصطلاح انعقاد مصرفی می شود. خون سیستم لخته شدن به طور دائمی توسط خونریزی های کوچک مداوم فعال می شود. بعد از مدت زمان مشخصی ، فاکتورهای انعقادی مصرف می شود و خونریزی شدیدتری اتفاق می افتد زیرا خون دیگر لخته نمی شود.

مرحله اول این انعقاد مصرفی با تشکیل بسیاری از لخته های خون کوچک همراه است ، که می تواند جریان خون در اعضای دیگر را مختل کند. ریه به ویژه در معرض قطع جریان خون حساس است و با نارسایی حاد ریه واکنش نشان می دهد. دوره نارسایی حاد ریه (ARDS) را می توان به 3 مرحله تقسیم کرد که منجر به اختلال گسترده در بافت ریه می شود:

  • فاز اگزوداتیو: دیواره بین آلوئول و خون عروق آسیب دیده ، نفوذ پذیری را افزایش می دهد پروتئین ها و مایع

تجمع مایعات (= ادم) در ریه ها تشکیل می شود. - فاز تکثیر اولیه: سلول های ریه (پنوموسیت های نوع II) از بین می روند ، در نتیجه کمبود سورفاکتانت ایجاد می کند که به مایعات اجازه ورود به آلوئول ها را می دهد. ادم ریوی آلوئولار تشکیل می شود.

علاوه بر این ، دیواره های نازک (= غشا) بین آلوئول ها و شاخه های اتصال مسیرهای رسانای هوا تشکیل می شود. لخته های کوچک خون (= میکروتروب) در خون کوچک ایجاد می شود عروق. این مرحله برگشت پذیر است.

  • مرحله تکثیر دیررس: با ترکیب بیشتر ریه ، بازسازی می شود بافت همبند (= فیبروز). این نیز بر دیواره بین ریه و خون تأثیر می گذارد. این حالت تا پنج برابر ضخیم می شود و هم گردش خون و هم انتقال اکسیژن به جریان خون را با مشکل مواجه می کند. این مرحله برگشت ناپذیر و اغلب کشنده است.