هورمونها در یائسگی

يائسگي، همچنین به عنوان اوضاع کلیما یا پری منوپوز شناخته می شود ، سالهای قبل از آخرین قاعدگی خود به خود (یائسگی) تا یک سال پس از آخرین قاعدگی خود به خودی است. این بدان معنی است که یائسگی انتقال از مرحله بارور به مرحله غیر بارور در زندگی یک زن را توصیف می کند. این مرحله از زندگی است که با تغییر در هورمون مشخص می شود تعادل. مهمترین آنها کنترل است هورمون ترشح شده توسط غده هیپوفیز (هیپوفیز) ، همچنین به عنوان گنادوتروپین ها شناخته می شود ، LH (هورمون رنگدانه ساز) و FSH (هورمون محرک فولیکول) ، بلکه پروژسترون، استروژن ، مهار کننده و جنس مرد هورمون (آندروژن) با این حال ، شکایات جسمی عمدتا با کاهش تولید هورمون جنسی زنانه استروژن توضیح داده می شود.

پروژسترون

حتی قبل از آخرین خونریزی قاعدگی (يائسگي), پروژسترون تولید در نیمه دوم چرخه (مرحله لوتئال) کاهش می یابد تا اینکه سرانجام متوقف شود. افت در پروژسترون سطح منجر به کاهش توانایی بارداری می شود ، یعنی احتمال بارداری با سطح کم پروژسترون کاهش می یابد. اختلالات چرخه ای همراه با خونریزی نامنظم را نیز می توان با کاهش سطح پروژسترون توضیح داد. اگر این قرار است در خون، نمونه خون باید در نیمه دوم چرخه گرفته شود. کاهش سطح پروژسترون ، مانند کمبود استروژن، می تواند علائم یائسگی مانند تحریک پذیری یا اختلالات خواب را ایجاد کند.

استروژن

با يائسگي، یعنی آخرین دوره قاعدگی ، تولید هورمون جنسی زنانه استروژن به دلیل افزایش ضعف عملکرد آن متوقف می شود تخمدان. اکثر شکایات مورد شکایت زنان در طی یائسگی می توان با کاهش سریع سطح استروژن توضیح داد. در مرکز شکایات اپیزودیک است چشمک می زند، تعریق، سردرد، فراموشی و علائم روانشناختی مانند افسردگی، اضطراب ، عصبی بودن ، بیخوابی و نوسانات خلقی.

قلب اختلالات ریتم ، مفصل و عضله درد، از دست دادن میل جنسی و افت عملکرد نیز می تواند رخ دهد. علاوه بر این، کمبود استروژن منجر به آتروفی دستگاه ادراری می شود ، یعنی تغییر در بافت و عملکرد اندام های دستگاه تناسلی خارجی زنان و دستگاه ادراری تحتانی ناشی از کمبود هورمون. این به نوبه خود منجر به علائم بالینی زیر می شود: یکی دیگر از کمبودهای استروژن از دست دادن است کلاژن و مواد معدنی ، که در شتاب دیده می شود پیری پوست و افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان.

علاوه بر این ، شکل زن نیز با افزایش تغییر می کند کمبود استروژن، که اغلب با افزایش وزن همراه است ، اگرچه عادات غذایی تغییر نکرده اند. آترواسکلروز (تصلب شرایین) ، که با افزایش خطر ابتلا همراه است قلب حمله و ضربه، همچنین به دلیل کمبود استروژن مورد علاقه است. سرانجام ، افزایش یافته است ریزش مو و موی صورت (صورت هیپرتریکوزیس) را می توان با کاهش سطح استروژن یا غلبه نسبی جنس مذکر توضیح داد هورمون (آندروژن).

همه این شکایات بالینی را می توان با اصطلاح سندرم کلیماکتریک خلاصه کرد. تظاهرات فردی علائم از زن به زن دیگر متفاوت است.

  • خشکی
  • خارش
  • خروجی
  • درد هنگام مقاربت جنسی (دیس پارونیا)
  • عفونت های واژن
  • فوراً ادرار کنید
  • تکرر ادرار
  • عفونت های ادراری مکرر و
  • بی اختیاری ادرار.

ترشح هورمون اینهیبین که در سلولهای خاصی از سلول تولید می شود تخمدان، سلولهای به اصطلاح گرانولوزا در زنان و در بیضه ها در مردان نیز کاهش می یابد. به طور معمول ، اینهیبین از ترشح هورمون کنترل جلوگیری می کند FSH (هورمون محرک فولیکول) از غده هیپوفیز بدون تأثیر بر ترشح LH (هورمون رنگدانه ساز) کاهش انتشار اینهیبین همچنین باعث افزایش در FSH سطح استروژن پایین تر است.