عوارض جانبی | داروهای ادرار آور

اثرات جانبی

هر دارویی عوارض جانبی دارد - این مورد نیز وجود دارد دیورتیک هاگروه های مختلف دیورتیک ها همچنین دارای یک عارضه جانبی متفاوت هستند ، اما برخی از عوارض جانبی در تمام داروها مشاهده می شود. به طور کلی ، هر دارویی خطر ایجاد حساسیت بیش از حد یا آلرژی را به همراه دارد. این می تواند منجر به جوش های پوستی ، ناراحتی و حتی آلرژیک شود شوک.

علاوه بر این ، یک داروی ادرار آور قصد دارد مقدار آب دفع شده از بدن را افزایش دهد. به این ترتیب می توان احتباس آب را کاهش داد و خون فشار کاهش یافته است با این حال ، اگر خون حجم به دلیل کاهش می یابد کم آبی بدن، خطر ابتلا به a ترومبوز افزایش یافته است.

به همین ترتیب خون قند کاهش می یابد ، این مهم است که قبل از همه با دیابتیکرن (دیابتی ها) در نظر گرفته شود ، زیرا در صورت لزوم باید دارو تغییر یابد تا از اصطلاح Hypoglykämien جلوگیری شود ، بنابراین Unterzuckerungen. به همین ترتیب در طول تخلیه به افزایش اسیدهای اوریک در خون می رسد. در بیمارانی که از نقرس، این می تواند منجر به یک شود حمله نقرس.

در اینجا نیز می توان برای مقابله با این مسئله دارو یا اقدامات تغذیه ای انجام داد. به همین ترتیب ، همه دیورتیک ها را تحت تاثیر قرار پتاسیم سطح در خون - یا کاهش می یابد (تیازیدها و دیورتیک های حلقه ای) و یا افزایش می یابد (دیورتیک های کم مصرف پتاسیم). چگونه پتاسیم سطح تأثیر می گذارد ، بدن ما به طور جداگانه در بخش بعدی بحث خواهد شد.

همچنین ، با تمام داروهای ادرار آور گزارش شده است که برخی از بیماران از آن رنج می برند مشکلات دستگاه گوارش مانند اسهال, یبوست or تهوع. در مورد دیورتیک های حلقه ای ، مانند فوروزماید، به طور خاص ، تغییر در جذب و دفع نمک ها و الکترولیت ها - بالاخره این همان چیزی است که عمل ادرار بر اساس آن است. این منجر به افزایش دفع کلسیم, منیزیم و پتاسیم.

بلند مدت کلسیم کمبود می تواند منجر شود پوکی استخوان، شکنندگی استخوان ها. برخی از بیماران همچنین هنگام مصرف داروهای حلقوی ، اختلالات شنوایی را گزارش می کنند - اما اینها معمولاً پس از قطع دارو کاملاً برگشت پذیر هستند. گروه تیازیدها به عنوان عوارض جانبی خاص در موارد نادر تغییر می کنند شمارش خون.

پزشک می تواند این را با استفاده از a تعیین کند شمارش خون. بیشتر اوقات اختلال نعوظ، یعنی یک اختلال قدرت ، که پس از قطع دارو نیز برگشت پذیر است. در این حالت بیماران نباید از مشورت با پزشک خود ترس داشته باشند!

به ویژه در بیماران مسن ، می تواند افت شدیدی در سدیم غلظت در خون. این می تواند از طریق گمراهی ناگهانی ، گیجی یا کدر شدن خود را نشان دهد. در مورد آنتاگونیست های آلدوسترون ، این مشکل وجود دارد که این دارو می تواند در سایر قسمت های بدن نیز عمل کند ، به خصوص با اسپیرونولاکتون.

به عنوان مثال ، می تواند گیرنده های مربوط به جنس را فعال کند هورمون. در مردان این می تواند منجر شود سینهها (رشد بافت پستان) یا مشکلات قدرت. از طرف دیگر ، در زنان می تواند منجر به فقدان پریود (آمنوره) یا به اصطلاح شود هیرسوتیسم، در نهایت مردانگی زن.

همچنین می تواند منجر به تغییرات صوتی مانند خشونت. از طرف دیگر ، آنتاگونیست آلدوسترون ، اپلرنون ، به شدت به گیرنده های هورمون جنسی متصل نمی شود و این عوارض جانبی را نشان نمی دهد. اگر هر نوع عارضه جانبی را مشاهده کردید ، از مشورت با پزشک خود دریغ نکنید.

پزشک ممکن است دوز دارو را تغییر دهد یا دارو را تغییر دهد. داروهای ادرار آور میزان پتاسیم در خون را تحت تأثیر قرار می دهند. در اینجا دیورتیک ها و تیازیدها حلقه سطح پتاسیم را کاهش می دهند.

اگر سطح پتاسیم در محدوده بحرانی قرار گیرد ، ممکن است عوارض جانبی مختلفی ایجاد شود. این موارد شامل دیس ریتمی قلبی ، کاهش قدرت عضلانی یا حتی بیش فعالی بدن است (اصطلاحاً متابولیک اسیدوز) مطالعات همچنین نشان داده است که سطح پایین پتاسیم تحمل گلوکز را کاهش می دهد و در نتیجه به متابولیسم قند آسیب می رساند.

بنابراین ، این داروهای ادرار آور برای جوانان و بیماران مبتلا به آن توصیه نمی شود دیابت (دیابت). از طرف دیگر ، ادرار آورهای صرفه جویی در پتاسیم می توانند منجر به افزایش بیش از حد پتاسیم در خون شوند. این مشابه کمبود پتاسیم همراه با ضعف عضلانی و آریتمی قلبی. در هر صورت منظم نظارت بر سطح پتاسیم در طول درمان ادرار آور توصیه می شود. ادرار آورهای صرفه جویی در پتاسیم اغلب با دیورتیک های حلقه ای یا تیازیدها ترکیب می شوند تا سطح پتاسیم را ثابت نگه دارند.