دارو آمیلوراید متعلق به گروه پتاسیمصرفه جویی دیورتیک ها. نشانه های اصلی استفاده از آن شریانی است فشار خون, قلب نارسایی ، بیماری کرونر قلب و ادم همراه. این دارو از راه خوراکی به صورت قرص یا کپسول مصرف می شود.
آمیلوراید چیست؟
نشانه های اصلی استفاده از آمیلوراید شریانی هستند فشار خون, قلب نارسایی ، بیماری کرونر قلب و ادم مربوط به آن. آمیلوراید یک داروی تخلیه است که در درجه اول برای شرایین تجویز می شود فشار خون, قلب شکست ، کرونر شریان بیماری (CAD) و ادم. خارج از برچسب ، ماده فعال آمیلوراید نیز می تواند برای استفاده شود استنشاق در بیماری های ریوی ، اما هنوز به طور رسمی برای این منظور تأیید نشده است. داروی تجویز شده به صورت قرص و کپسول موجود است. معمول این است که همیشه آمیلوراید همراه با ادرار آور اضافی داده شود - معمولاً هیدروکلروتیازید. دیورتیک ها مانند کار آمیلوراید از طریق کلیه ها ، جایی که آنها تولید ادرار را تقویت می کنند و به از بین بردن مقدار اضافی کمک می کنند آب از بدن. علاوه بر این ، آنها بیرون می روند نمک - مانند پتاسیم. هر دو پایین تر خون فشار و در نتیجه قلب را تسکین می دهد. به دلیل خواص شیمیایی ، ماده فعال آمیلوراید از مشتقات پیرازین است. آمیلوراید به عنوان یک ماده حساس به نور باید در تاریکی ذخیره شود.
اقدام دارویی
آمیلوراید در ترکیب با ادرار آور دیگر اثر کامل خود را به بهترین وجه اعمال می کند. در بیشتر موارد ، این شامل می شود درمان با ترکیبی از آمیلوراید و دیورتیک تیازید مانند هیدروکلروتیازید. روش دیگر ، آمیلوراید را می توان با یک ادرار آور حلقه ای ترکیب کرد. از دو ماده فعال برای کاهش استفاده می شود فشار خون بالا و قلب را تسکین دهید. آمیلوراید از طریق کلیه ها عمل می کند ، جایی که اپیتلیال را مهار می کند آلدوسترونوابسته سدیم کانال واقع در لوله انتهایی دیستال نفرون کلیه. در نتیجه مقدار کمتری از سدیم دوباره جذب شده و در نتیجه ، به همین ترتیب کمتر است پتاسیم در ازای دفع شدن سدیم. به این ترتیب یون های پتاسیم ذخیره می شوند. اثر صرفه جویی در پتاسیم که از این طریق تولید می شود می تواند سطح پتاسیم موجود در آن را افزایش دهد خون به حدی که هیپرکالمی رخ می دهد ، یک اختلال الکترولیت به طور بالقوه تهدید کننده زندگی. به طور خاص ، همزمان درمان با مهار کننده های ACE or اسپیرونولاکتون خطر این را افزایش می دهد و خون سطح پتاسیم باید از نزدیک کنترل شود. بالا رفتن سطح پتاسیم خون ممکن است منع مصرف آن باشد حکومت آمیلوراید اثر ادرار آور آمیلوراید برطرف می شود آب احتباس از بافت ها. از آنجا که نمک در این فرآیند بدن نیز از بین می رود ، تجویز آمیلوراید به ویژه برای بیمارانی که باید از آنها برای از بین بردن پتاسیم برای مدت زمان دفع مایعات مورد نظر اجتناب شود ، بسیار مناسب است. آمیلوراید خوب است دسترسی به زیستیمتابولیزه نمی شود و بعداً تا حد زیادی از طریق ادرار دفع می شود.
استفاده و کاربرد پزشکی
آماده سازی ترکیبی آمیلوراید با یک دیورتیک دیگر از گروه تیازید ، مانند هیدروکلروتیازید، برای درمان افزایش استفاده می شود فشار خون, نارسایی قلبی، بیماری کرونر قلب ، و تجمع مایعات - ادم - در بافت ها. آمیلوراید منجر به افزایش دفع ادرار از طریق کلیه ها می شود. آب احتباس باعث پایین آمدن می شود فشار خون و در نتیجه قلب را تسکین می دهد. با این حال ، از آن زمان نمک همچنین در طی این روند بدن را ترک کنید ، باید از کاهش پتاسیم جلوگیری شود. آمیلوراید به عنوان یک داروی صرفه جویی در پتاسیم ، به طور ایده آل برای این کار مناسب است درمان. دوز و مدت درمان به نوع بیماری و شدت آن بستگی دارد. به عنوان مثال ، درمان فشار خون بالا معمولاً با نصف قرص در روز شروع می شود. در طول درمان طولانی مدت ، مقدار تقریباً همیشه روزانه به یک چهارم قرص کاهش می یابد. که در نارسایی قلبیادم مرتبط ، درمان با نصف قرص یا یک قرص کامل روزانه شروع می شود. در صورت لزوم ، مقدار ممکن است حداکثر به دو افزایش یابد قرص روزانه.
خطرات و عوارض جانبی
هنگام مصرف آمیلوراید و ترکیبات آن ، عوارض جانبی نامطلوب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع به استفراغ
- از دست دادن اشتها
- اسهال
- یبوست
- اختلالات تعادل الکترولیت
- آریتمی قلبی
- سردرد
- گیجی
آمیلوراید در برخی شرایط پزشکی و شرایط خاص زندگی منع مصرف دارد. این شامل:
- حساسیت زیاد به سولفونامیدها (به دلیل ترکیب با هیدروکلروتیازید).
- هیپرکالمی و همچنین سایر اختلالات الکترولیت تعادل.
- آریتمی قلبی
- اختلال عملکرد کلیه
- اختلال عملکرد کبد
- بارداری
- شیردهی
به همین ترتیب ، کودکان باید از درمان با آمیلوراید حذف شوند.