از آزمون Minor برای تجسم افزایش تعریق در بدن انسان استفاده می شود. در این روند ، به ویژه مخلوط شده است ید راه حل به طور مساوی بر روی پوست. این معمولاً مخلوطی از است ید or پتاسیم یدید، گلیسیرین یا روغن کرچکو الکل. پس از خشک شدن محلول ، با نشاسته پودر می شود پودر یا کوینیزارین. مرحله بعدی ایجاد تعریق شدید با تجویز است اسپرین یا چای شکوفه آهک. مناطقی از بدن با تعریق شدید پس از آن آبی به سیاه می شوند. نقاط کوچکی روی زمینه سفید ظاهر می شوند ، که با گذشت زمان اندازه آنها افزایش یافته و ادغام می شوند. این روش به ویژه هنگامی که بیماران از افزایش فعالیت غده عرق در ناحیه زیر بغل رنج می برند ، استفاده می شود. پس از آن تغییر رنگ به ویژه در آنجا قابل توجه است. آزمایش مینور نیز اغلب نشان دهنده افزایش تعرق بر روی دست است. یدآزمون-نشاسته در سال 1928 معرفی شد و به دلیل اولین کاربر خود مینور نامگذاری شد.
آزمون مینور چیست؟
به مخلوط شیمیایی استفاده شده محلول لوگل نیز گفته می شود. در اوایل سال 1835 توسط پزشک فرانسوی ژان گیوم لوگول اختراع شد. نام لاتین آن Solutio Lugoli است. در شکل اصلی آن محلول ید داخل است آب که به پتاسیم یدید اضافه شده است. محلول لوگولی برای اهداف بسیار متنوعی در شیمی و پزشکی ، از جمله تشخیص کیتین یا آلکالوئیدها و به عنوان یک ضد عفونی کننده. این رنگ قرمز مایل به قهوه ای است و بوی ید معمولی دارد. نسبت مخلوط کلاسیک ید 1: 2 به است پتاسیم یدید in آب. واکنش رنگ در آزمایش جزئی در پوست بر اساس ترکیب یونهای ید در نشاسته است مولکول ها. روش آچنباخ به عنوان اصلاح آزمایش جزئی شناخته می شود که در آن از کاغذ حاوی نشاسته آغشته به بلورهای ید استفاده می شود. اگر این کاغذ روی عرق شدید گذاشته شده است پوست مناطق ، بر این اساس تغییر رنگ می یابد. این آزمون اصلاح شده در فواصل زمانی مشخص تکرار می شود تا نشان دهنده بهبود وضعیت باشد. اگر این اتفاق بیفتد ، با گذشت زمان ناحیه تغییر رنگ آبی تا سیاه کوچکتر می شود. آزمایش جزئی هنوز روش اصلی برای تأیید هیپرهیدروز ، تولید بیش از حد عرق است. این می تواند به صورت موضعی ، به ویژه زیر بازوها ، روی دست ها و پاها ایجاد شود ، اما همچنین می تواند کل بدن از جمله صورت را تحت تأثیر قرار دهد. هنگام انجام آزمایش مینور ، بسیار خشک است که قبل از استفاده از محلول Lugol ، ناحیه پوست بیش از حد تعریق شده کاملاً خشک شود. این تنها راه تجسم دقیق مناطق آسیب دیده بدن است. علاوه بر این ، می توان از وزن سنجی برای تعیین دقیق ترشح عرق در یک زمان معین استفاده کرد. در اینجا از یک کاغذ صافی مخصوص برای جذب عرق استفاده می شود. سپس با جریمه فوق العاده ای وزن می شود تعادل. با این حال ، هیچ محدودیتی برای نتیجه تعیین نشده است ، که می تواند برای یک درمان احتمالی اهمیت داشته باشد.
عملکرد ، اثر و اهداف
تخمین زده می شود که هایپرهیدروز یک تا دو درصد از کل جمعیت در آلمان را تحت تأثیر قرار دهد. این شرط به طور کلی صرف نظر از دما و زمان روز یا سال رخ می دهد. بدون داشتن تعریق آگاهانه نمی توان تعریق را کنترل کرد ایدز. تعریق سنگین 60 درصد در دستها و پاها ، 40 درصد در زیر بغل و 10 درصد در قسمت های دیگر دیده می شود سر یا پیشانی برای مبتلایان ، تعریق زیاد همیشه با ارزیابی ذهنی و رنج شخصی تعیین می شود. در علم علم ، هایپرهیدروز به معنای تولید 100 میلی گرم عرق در زیر بغل در مدت زمان پنج دقیقه است. چنین مقادیری را کنار بگذارید: تعریق برای ارگانیسم انسان حیاتی است زیرا به تنظیم دمای بدن کمک می کند. نه تنها پوست ، بلکه به همان اندازه فضای داخلی بدن ، از جمله تمام اعضای بدن ، خنک می شود.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
تولید بیش از حد عرق می تواند مادرزادی باشد و در این حالت هایپرهیدروز اولیه نامیده می شود. این معمولا در قابل توجه می شود کودکی تا نوجوانی ، غیرقابل پیش بینی رخ می دهد و قابل کنترل نیست. از طرف دیگر ، هایپرهیدروز ثانویه ، همیشه نتیجه یک بیماری است ، معمولاً از سیستم گردش خون. در مورد به اصطلاح برومیدروز ، عرق اضافی لایه شاخی پوست را مرطوب می کند و بنابراین به تکثیر فلور میکروب کمک می کند ، که باعث ایجاد بوی بد غیر قابل تردید می شود. در رابطه با زیر بغل ، آزمایش مینور می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد میزان هیپرهیدروز فراهم کند. در صورتی که نواحی تعریق زیر بازوها بیش از 20 سانتی متر باشد و همچنین عرق از کف و پا به عنوان شدید طبقه بندی شود. علاوه بر این ، هایپرهیدروزیس کلی ، به عنوان مثال ، در هنگام اعمال جسمی زیاد یا در طی به اصطلاح تب. در هر دو مورد ، تعریق در اینجا تنظیم درجه حرارت بدن است که بیش از حد طبیعی افزایش یافته است. تولید بیشتر عرق باعث آزاد شدن گرمای بیش از حد در محیط می شود. با این حال ، آزمون Minor هیچ اطلاعاتی در مورد دلایل تکرار ارائه نمی دهد تعریق زیاد. به عنوان مثال ، هایپرهیدروز می تواند دلایل هورمونی داشته باشد. اینها ممکن است مربوط به يائسگي, پرکاری تیروئید یا در موارد نادرتر ، تومورهایی که ساطع می شوند آدرنالین. ضعف های گردش خون و حتی بیشتر ، چاقی همچنین دلایل طبیعی افزایش تعریق مداوم هستند. غالباً این مسئله هنوز توسط مشکلات روانی یا اختلالات و همچنین به ویژه فشار آوردن تقویت می شود فشار موارد.
