تشخیص کمبود پروتئین
علائم مختلفی وجود دارد که باعث می شود فرد به فکر a باشد کمبود پروتئین. اینها شامل موارد دیگر است: در الف معاینهی جسمی، جدی فقر آهن همچنین می تواند ادم فقر آهن را نشان دهد (به زیر مراجعه کنید). برای تأیید تشخیص ، سطح پروتئین در خون باید تعیین شود
غلظت پروتئین کل در خون بسته به آزمایشگاه باید بین 64 تا 83 گرم در لیتر باشد. اگر مقدار کمتر باشد ، a وجود دارد کمبود پروتئین. ادرار همچنین می تواند بررسی شود که آیا پروتئین از طریق کلیه از بین می رود یا خیر.
- خستگی
- دردهای عضلانی
- ریزش مو
- ناخن نازک
- اختلالات ترمیم زخم
- کاهش وزن از طریق کاهش عضله
در تاریخچه پزشکی اغلب نشانه هایی از a وجود دارد کمبود پروتئین. بیمار از علائم مربوطه شکایت دارد. آزمایش اینکه آیا کمبود پروتئین وجود دارد می تواند توسط a انجام شود خون آزمون.
غلظت کل پروتئین در خون بسته به آزمایشگاه باید بین 64 تا 83 گرم در لیتر باشد. آن فقر آهن بنابراین وقتی پروتئین کل خون به زیر مقدار استاندارد پایین می رسد وجود دارد. در این حالت توصیه می شود آزمایشات بیشتری برای یافتن علت کمبود پروتئین انجام شود.
مقادیر استاندارد پروتئین در خون بسیار متفاوت است و از آزمایشگاه به آزمایشگاه دیگر متفاوت است. در اصل ، با این حال ، می توان به یاد داشت که پروتئین ها در خون یک گروه بسیار ناهمگن است. بیشتر پروتئین خون توسط پروتئین تشکیل می شود آلبومین.
بنابراین امکان اندازه گیری وجود دارد آلبومین علاوه بر محتوای پروتئین کل خون. آلبومین مقدار آن در اکثر آزمایشگاه ها بین 35 تا 53 گرم در لیتر است. علاوه بر این ، ارزش دارد که علاوه بر a ، آزمایش ادرار نیز انجام دهید آزمایش خون برای بررسی اینکه آیا پروتئین از طریق ادرار از بین می رود ، یعنی کلیه.
درمان کمبود پروتئین
پروتئین ها برای زنده ماندن بدن ضروری است. کمبود پروتئین می تواند عواقب جدی داشته باشد. بنابراین ، کمبود پروتئین موجود باید قطعاً اصلاح شود. انجمن تغذیه آلمان توصیه می کند 0.8 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از طریق غذا دریافت شود.
این می تواند از کمبود پروتئین جلوگیری کند. در مراحل افزایش پروتئین مورد نیاز (رشد ، بارداری و دوره پرستاری ، آموزش وزن) میزان عرضه باید به 1.5 گرم در هر کیلوگرم وزن بدن افزایش یابد. در آفریقا ، کمبود پروتئین به دلیل ایجاد آن بسیار بیشتر است سوء تغذیه.
در درمان کمبود پروتئین ، برای افراد مبتلا بسیار مهم است که برای جلوگیری از ایجاد سندرم مجدد ، ابتدا مصرف پروتئین خود را به آرامی افزایش دهند. اگر بیماران به طور ناگهانی بعد از مدت طولانی به طور ناگهانی مقادیر طبیعی غذایی دریافت کنند ، این تصویر بالینی می تواند ایجاد شود سوء تغذیه. بیماران با مرحله نهایی شدید کبد معمولاً به بیمار تزریق پروتئین (آلبومین) داده می شود ، زیرا تولید پروتئین کافی در کبد دیگر امکان پذیر نیست.
بخشی اضافی از پروتئین به صورت تزریق نیز به از بین بردن کمبود پروتئین در بیماران توموری کمک می کند. مخصوصاً اگر به دلیل کمبود پروتئین از مایع آسیت رنج می برند. اگر یک کلیه بیماری با از دست دادن پروتئین از طریق کلیه علت کمبود پروتئین است ، این بیماری کلیوی باید به بهترین روش درمان شود.
پیش آگهی کمبود پروتئین به علت آن بستگی دارد. کمبود پروتئین به دلیل سوء تغذیه از نظر تئوری می توان به راحتی جبران کرد. اگر بیماری های جدی علت کمبود پروتئین باشد ، پیش آگهی معمولاً بدتر است. مرحله نهایی شدید کلیه و کبد بیماری هایی که منجر به فقر آهن اغلب اوقات دیگر نمی توان درمان کرد. سپس می توان پروتئین را به صورت تزریق برای بیماران تجویز کرد.
تمام مقالات این مجموعه:
