کیسه آمنیوتیک: زیستگاه مهم
کودک متولد نشده تمام شرایط برای رشد سالم را در زیستگاه خود یعنی کیسه آمنیوتیک پیدا می کند. این شامل بیش از همه، مایع آمنیوتیک است که می تواند مواد مهمی را برای رشد خود از آن به دست آورد. علاوه بر این، مایع آمنیوتیک کودک را قادر می سازد تا آزادانه حرکت کند. این به آن اجازه می دهد تا ماهیچه های خود را بسازد و به طور یکنواخت رشد کند.
در دوران بارداری، هم مادر و هم کودک مایع آمنیوتیک تولید می کنند و مایع آمنیوتیک مصرف شده را جذب می کنند. این مبادلات با مکانیسم های مختلفی تنظیم می شوند. به عنوان مثال، جفت مادر و همچنین کلیه ها، ریه ها، دهان یا بینی جنین درگیر هستند. بنابراین اختلالات جزئی به سرعت باعث عدم تعادل می شود که خود را به صورت مایع آمنیوتیک بیش از حد (پلی هیدرآمنیوس) یا مایع آمنیوتیک بسیار کم (الیگوهیدرآمنیوس) نشان می دهد.
محرک های مایع آمنیوتیک بسیار کم
اگر کیسه آمنیوتیک یک زن باردار حاوی مایع آمنیوتیک بسیار کمی باشد، دلایل زیر ممکن است:
- ضعف عملکردی جفت (نارسایی جفت)
- بیماری های سیستم کلیوی جنین
- فشار خون بالا در مادر یا کودک
- پارگی زودرس غشاها
- رشد ناکافی کودک
- نقایص ژنتیکی مادرزادی
- سندرم انتقال خون در حاملگی های دوقلو، زمانی که بچه ها جفت یکسانی دارند اما هر کدام کیسه آمنیوتیک خاص خود را دارند: تبادل خون ناهموار بین بچه ها می تواند منجر به کمبود یک دوقلو و «شنا کردن» در مایع آمنیوتیک خیلی کم شود.
چگونه پزشک مایع آمنیوتیک کم را تشخیص می دهد؟
پزشک می تواند در طول معاینات معمول سونوگرافی تشخیص دهد که مایع آمنیوتیک خیلی کم است یا خیر. معمولاً چشم ورزیده او برای این کار کافی است. ظن او را می توان با مقادیر زیر از اندازه گیری های مختلف برجسته کرد:
- شاخص مایع آمنیوتیک (مقادیر زیر پنج سانتی متر)
- انبار آب باردهی دو قطری (مقادیر کمتر از 15 سانتی متر مربع).
مایع آمنیوتیک بسیار کم: خطرات
اگر کیسه آمنیوتیک حاوی مایع آمنیوتیک بسیار کمی باشد، این می تواند جنین را به خطر بیندازد. این به این دلیل است که کاهش مقدار مایع آمنیوتیک می تواند باعث کوچک شدن نوزاد در هنگام تولد شود. اگر اختلال عملکرد جفت مسئول کاهش مقدار مایع آمنیوتیک باشد، بدترین سناریو ممکن است مرگ نوزاد در حوالی زمان تولد باشد.
علاوه بر این، مایع آمنیوتیک بسیار کم، احتمال به دام افتادن بند ناف را افزایش می دهد. سپس اکسیژن بسیار کمی و سایر مواد حیاتی به نوزاد می رسد. بنابراین فشار دادن بند ناف قبل یا در حین تولد خطرات زیادی را به همراه دارد. دفع و استنشاق مدفوع (= مکونیوم) در حالی که هنوز در رحم است یا در حین تولد (= آسپیراسیون مکونیوم) توسط کودک متولد نشده رایج است. این امر تنفس آن را مختل می کند و می تواند عواقب جدی بیشتری داشته باشد.
دلیلی برای وحشت وجود ندارد
با وجود خطرات احتمالی توصیف شده، معمولاً هیچ دلیلی برای نگرانی زنان باردار با مایع آمنیوتیک بسیار کم وجود ندارد. تزریق محلولی مشابه مایع آمنیوتیک در کیسه آمنیوتیک اغلب کافی است. اگر بارداری از قبل پیشرفت کرده باشد یا تاریخ زایمان به پایان رسیده باشد، می توان القای زایمان تحت کنترل پزشکی - در صورت لزوم با سزارین - در نظر گرفت.
بنابراین نتیجه نهایی این است: مایع آمنیوتیک بسیار کم خطرات خاصی را به همراه دارد، اما پزشکی مدرن اکنون می تواند کارهای زیادی برای جلوگیری از آسیب به مادر و کودک انجام دهد.
