دیازپام: اثرات ، موارد استفاده و خطرات آن

دیازپام یک داروی روانگردان است و متعلق به گروه داروهای آرام بخش است. این ماده در درجه اول برای درمان اضطراب و بیماری صرع. دیازپام بنزودیازپین است که با نام تجاری Valium شناخته شده است.

دیازپام چیست؟

دیازپام یک داروی روانگردان در گروه آرام بخش است. این ماده در درجه اول برای درمان اضطراب و بیماری صرع. دیازپام به عنوان یک داروی روان گردان در گروه گروه داروهای که بر روان انسان تأثیر می گذارد. داروهای روان درمانی را می توان به گروه های مختلف مواد تقسیم کرد. این شامل نورولپتیک, داروهای ضد افسردگی، روانگردان ها و آرامش دهنده ها. داروهای آرام بخش (از لاتین tranquillare = به آرامش ، همچنین به عنوان آرامبخش نیز شناخته می شوند) موادی هستند که نورولپتیک - بدون داشتن اثر ضد روان پریشی ، اثر آرام بخشی داشته باشد. آنها اثر تسکین دهنده اضطراب دارند و از نظر ذهنی تأمین می شوند تعادل بدون اینکه خیلی روی عملکرد ذهنی تأثیر بگذارد. داروهای آرامش بخش باعث خستگی و آرامش عضلات می شوند. داروهای آرام بخش را می توان بیشتر به گروه تقسیم کرد: بزرگترین و مهمترین این گروهها اصطلاحاً نامیده می شوند بنزودیازپین هااست. با این حال، بنزودیازپین ها، که شامل دیازپام است ، نه تنها به عنوان آرامش دهنده بلکه به عنوان استفاده می شود داروهای ضد صرع، به عنوان مثال، داروهای برای درمان بیماری صرع.

عمل دارویی

دیازپام اثرات خود را در انسان اعمال می کند سیستم عصبی. بخشی از مغز مسئول تولید احساسات (مانند ترس) و رفتار محرک ما نامیده می شود سیستم لیمبیک. هر نوع محرک درون سیستم عصبی - و بنابراین در مغز - توسط تکانه های عصبی منتقل می شود. برای اینکه این محرک ها از یکی منتقل شوند سلول عصبی به مورد بعدی ، مواد پیام رسان - معروف به انتقال دهنده های عصبی - مورد نیاز است. آنها از هیجان آزاد می شوند سلول عصبی، بنابراین از مرزهای سلول عبور کرده و اطلاعات را به سلول بعدی منتقل می کند. یکی از این پیام رسان ها اسید گاما-آمینوبوتیریک (GABA) است. بنزودیازپین ها کاهش تعداد تکانه های منتقل شده در سیستم لیمبیک با مهار ترشح GABA. سرکوب هدایت حالت های برانگیختگی منجر به اثرات ضد تشنج و ضد اضطراب دیازپام و سایر بنزودیازپین ها می شود.

استفاده و کاربرد پزشکی

دیازپام با نام های تجاری مختلفی در دسترس است: والیوم ، فاوستان ، لامرا ، ترانكواز ، والكیوئید ، دیازپام استادا ، دیازپام-راتیو فارم و بسیاری دیگر. انواع مختلفی از وجود دارد حکومت برای درمان با دیازپام: این دارو را می توان از راه وریدی یا مقعدی تجویز کرد. هنگامی که به صورت داخل وریدی تجویز می شود ، این اثر به سرعت اتفاق می افتد ، یعنی طی یک تا دو دقیقه. هنگامی که به داخل استفاده می شود رکتوماز شروع عمل ممکن است به تأخیر بیفتد در هر دو مورد ، تأثیرات قابل توجه حداکثر پس از ده دقیقه قابل درک است. مدت زمان و شدت اثر هر دو هستند مقداروابسته در پزشکی بالینی ، دیازپام عمدتا برای مدت زمان محدود برای درمان حالت های تنشی و اضطرابی و صرع استفاده می شود. که در طب اورژانس، دیازپام در درجه اول برای حالت های شدید تحریک ، اضطراب و حملات ترسناک، تشنج ، افزایش شدید میزان عضله و بی دردی (همزمان) حکومت of آرامبخش و مسکن) بیماران تهویه دار. حکومت دیازپام برای تشنج بدون بحث نیست و اکنون به دلیل خطر بالای صدمه به بیمار هنگام استفاده از دارو ، به ندرت انجام می شود. دیازپام ممکن است بصورت پیشگیرانه بصورت زیر تجویز شود آرام بخش قبل از شرایط استرس زا از آنجا که تجویز مکرر به سرعت خطر وابستگی را افزایش می دهد و بدن به سرعت تحمل دارو را ایجاد می کند ، بسیاری از پزشکان تجویز دیازپام را منع مصرف در این موارد می دانند.

خطرات و عوارض جانبی

دیازپام عوارض جانبی متنوعی دارد: علاوه بر خواب آلودگی و سرگیجه، اثر شل کنندگی عضلات می تواند باعث کند شدن عضله شود تنفس. تهوع به استفراغ همچنین ممکن است رخ دهد. گاهی اوقات ، اندکی افت در خون فشار را می توان مشاهده کرد در حین بارداری، در صورت کلیه و کبد خسارت و بعد از قبلاً الکل, داروهای ضد درد و قرص خواب، دیازپام نباید فوری تجویز شود! بنزودیازپین ها - مانند تمام داروهای آرامش بخش دیگر - می توانند اثرات داروهای ضد درد, الکل و سایر روانگردان ها. گاهی اوقات - به ویژه در بیماران مسن - یک نوع عمل به اصطلاح متناقض مشاهده می شود ، یعنی علائم ضعیف نمی شوند بلکه تشدید می شوند. در موارد شدید ، می توان با تجویز دیازپام ، اثر دیازپام را ضد عفونی کرد فلومازنیل.