La سوربیتول تست تنفس H2 (مترادف: آزمون تحمل سوربیتول) برای تشخیص استفاده می شود عدم تحمل سوربیتول (عدم تحمل سوربیتول ؛ سو mala جذب سوربیتول) و سپس برای کاهش علائم با a رژیم غذایی. در شرایطی که عدم تحمل سوربیتول، استفاده از سوربیتول در روده کوچک به طور کامل یا جزئی به حالت تعلیق درآمده است. سوربیتول (مترادف: سوربیتول ، گلوکیتول) یک است قند جانشین مشتق شده از گلوکز و حدود 60٪ قدرت شیرین سازی خود را دارد. به تبدیل می شود فروکتوز در کبد و می تواند به طور مستقل از آن استفاده شود انسولین (انسولین هورمونی است که عملکرد آن واسطه است جذب of قند به سلول) این خاصیت باعث می شود سوربیتول یک شیرین کننده مناسب برای بیماران دیابتی. بعلاوه رژیم غذایی غذاها ، سوربیتول در بسیاری از جویدنی ها وجود دارد لثه و لوزی زیرا غیرپزشکی است. به طور طبیعی در انواع مختلف میوه ها از جمله سیب ، گلابی ، زالزالک میوه ، گیلاس ، آلو و زردآلو. تحمل سوربیتول در علائمی مانند:
- اسهال (اسهال)
- هواشناسی (نفخ شکم)
- درد شکم (درد شکم)
تحمل سوربیتول غالباً همراه است عدم تحمل فروکتوز یا دیگر عدم تحمل کربوهیدرات و قابل درمان نیست. با این حال ، کافی است رژیم غذایی می تواند از علائم رهایی یابد.
عوامل مخدوش کننده
برای اینکه آزمون بدون خطا انجام شود ، باید برخی از شرایط را برآورده کنید:
- بیمار باید از این کار خودداری کند نیکوتین مصرف تا آنجا که ممکن است.
- بیمار باید بماند خشک دهن دوازده ساعت قبل از معاینه
- بدون آنتی بیوتیک حکومت یک هفته قبل از معاینه (این می تواند موارد طبیعی را از بین ببرد فلور روده).
- اقدامات پاک سازی روده (یک هفته قبل از معاینه) انجام نشود.
- هیچ مطالعه کنتراست روده (یک هفته قبل از معاینه).
- بدون حبوبات (حداکثر 3 روز قبل از معاینه).
- نه بازدارنده های پمپ پروتون - داروهایی که برای کاهش استفاده می شوند معده اسید (حداکثر 3 روز قبل از معاینه).
- بدون مهار کننده ترشح اسید یا آنتی اسیدها (12 ساعت قبل از معاینه).
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- مشکوک عدم تحمل سوربیتول (سوor جذب سوربیتول).
روش
تست تحمل سوربیتول به اصطلاح تست تنفس H2 است (تست تنفس سوربیتول H2 ؛ تست نفس بازدم H2 ؛ آزمایش تنفس بازدم HXNUMX) هیدروژن تست نفس؛ تست بازدم هیدروژن). این بر اساس اصل زیر است: کربوهیدرات ها شکسته شده توسط باکتری در روده بزرگ ، منجر به تولید مولکولی می شود هیدروژن (H2) ، که از طریق جریان خون وارد ریه ها می شود و بازدم می شود. هیدروژن تولید توسط باکتری افزایش می یابد زمانی که مکانیسم های تخریب کربوهیدرات ، مانند سوربیتول ، ناکارآمد هستند. غلظت هیدروژن در نفس با مقدار سوربیتول غیر متابولیزه ارتباط دارد و قابل اندازه گیری است. روش آزمایش به شرح زیر است: اول ، هیدروژن غلظت در نفس بیمار مشخص می شود (مقدار پایه). حال بیمار 5 گرم سوربیتول را در هر 100 میلی لیتر از بدن مصرف می کند آب یا شیرین نشده قرص نعناع چای. هیدروژن غلظت سپس مجدداً در فواصل 20 دقیقه ای تقریباً به مدت سه ساعت اندازه گیری شده و ثبت می شود. شکایات مربوط به مصرف سوربیتول نیز ثبت می شود. اگر عدم تحمل سوربیتول وجود داشته باشد ، غلظت هیدروژن در نفس بالاتر از یک مقدار مشخص می شود و علائم بروز می کند. در طول آزمایش تنفس H2 برای سوربیتول ، فاصله پوسیدگی تقریباً 20 دقیقه توصیه می شود. قرائت غلظت هیدروژن به قطعات در میلیون (ppm) بیان می شود. مدت زمان آزمون: 3 ساعت
تفسیر
مقدار پایه مقدار اولیه است که قبل از نوشیدن محلول آزمایش اندازه گیری می شود. قرائت بعدی هر 20 دقیقه پس از مصرف ماده آزمایش انجام می شود. اگر یکی از مقادیر - یا دو مقدار متوالی - از 20 ppm بالاتر از مقدار پایه افزایش یابد ، آزمون مثبت ارزیابی می شود. نتایج مثبت کاذب ممکن است و معمولاً به دلیل موارد زیر ایجاد می شود:
- یک روده کوتاه - فیزیولوژیکی جذب ناحیه کاهش می یابد و سوربیتول بسیار کمی بدون وجود عدم تحمل جذب می شود.
- سوolاستعمار باکتریایی (دیس بیوز ؛ اختلال در فلور روده) - فقط با یک فلور روده سالم ، نتایج آزمایش را می توان به درستی ارزیابی کرد
- کوتاه روده کوچک زمان عبور - در اینجا نیز فیزیولوژیک است جذب سوربیتول کاهش یافته و بیشتر توسط آن متابولیزه می شود باکتری.
